مسجد چهار پادشاهان Chahar Padshahan Mosque

چهار پادشاهان لاهیجان در واقع محل دفن چهار سید و بزرگ لاهیجان هست. سردرش نوشته شده مسجد که بعدها بهش اضافه شده اما بیشتر از اون که مسجد باشه، بقعه محسوب میشه. نزدیک بازار لاهیجان قرار گرفته. کاملا اتفاقی نقاشی‌های روی دیوارش جذبم کرد. نقاشی‌هاش واقعا قشنگن و روایتی از روز عاشورا رو دربرداره. یه مسجد خیلی کوچیک اول در ورودویش درست شده و در کنارش چهار اتاق با درهای مجزا که رو به یه ایوان باز میشن کنار هم قرار دارن، که تو هر اتاق یه مقبره قرار گرفته و بزرگترین و اولین مقبره برای سید خورکیا هستش که نسبش هم به امام حسن مجتبی می‌رسه. بقعه‌ی قشنگیه اما متاسفانه داخلش نتونستم زیاد دووم بیارم چون به شدت بوی نا، نم و موندگی میداد. ولی برام دیدن کاشیکاری‌ها، سبک معماریش و نقاشی‌هاش واقعا جذاب بود. ورودیش رایگان و برای عموم آزاده. کاش فقط بیشتر بهش رسیدگی می‌شد.

بقعه ی چهارپادشاه لاهیجان در محله میدان وحدت و در جنب مسجد جامع و حمام تاریخی گلشن واقع شده است . این بنا به شکل ِمجموعه ای از مقابر و یک مسجد متصل به هم می باشد. این مجموعه مرکب از اتاق هایی در کنار یکدیگر است که ایوانی در سمت شمالی اتاق ها به موازات آنها کشیده شده است.
تاریخ معماری بنای چهار پادشاهان را به دوره های تیموری و صفویه نسبت داده اند ، اما نقاشی های دیواری این بنا که جلوه خاص و معنوی به آن بخشیده متعلق به دوران قاجاریه می باشد.

در خصوص پیشینه تاریخی بنای بقعه چهار پادشاه لاهیجان موارد مختلفی عنوان شده است و تاریخ های متفاوتی نیز قید نموده اند . از جمله افرادی که در خصوص پیشینه این بنا اشاره نموده است رابینو می باشد.
وی این بنا را این گونه معرفی نموده است : « قسمت اعظم بنای چهار پادشاه ، مزار سید هادی کیاست. این بنا وقتی بر پا شد که اجساد برادرانش سید علی کیا و سید حسین کیا و اجساد افراد دیگر یعنی سید ابراهیم کیا و سید عبدالله کیا ، پسران سید علی کیا بن سید ناصر را در اینجا به خاک سپردند. اینان در سال 791 ه.ق در جنگ رشت کشته شدند. اجساد ایشان پنج ماه پس از کشته شدن به اینجا منتقل شد.» .
این موارد می تواند یکی از دلایل وجه تسمیه بنای مذکور باشد .

این مسجد ابتدای خیابان کاشف و روبروی مسجد جامع و حمام گلشن قرار گرفته( میدان وحدت) و بیش از نیم قرن قدمت داره!

اینجا محل دفن چهار تن هست. یکی از آنها سید رضی کیا پادشاه گیلان و سه نفر دیگر از اولیای مشایخ دین ! در ایران خصوصاً گیلان مرسوم بوده که پیشوایان دین را پادشاه می‌نامیدند؛ این سه نفر هم پادشاه خوانده میشدن و به همین دلیل نام چهار پادشاه رو بروی مسجد گذاشتند!
کاشی های کار شده در این بنا مربوط به دوره قاجار هست. به روی دیوار های ایوان، نقاشی هایی از صحنه های میدان رزم کربلا و سواران کشیده شده!

مسجد چهار پادشاهان یا چهار پادشاه یکی از آثار تاریخی شهر لاهیجان و مدفن چهار تن از شاهان کیایی بیه پیش است. این اثر با شماره ۳۲۲ در تاریخ ۱۳۱۷/۰۸/۲۱ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است. این مسجد در ابتدای خیابان کاشف قرار دارد. این محل در ابتدا مرقد سید خور کیا (مقتول در سال ۶۴۷ ه. ق) بود. چون سایر سادات زیدی کیایی را در جوار سید خور کیا به خاک سپردند این محل به نام چهار پادشاه شهرت پیدا کرد. بخش اصلی بقعه توسط سید هادی کیا فرمانروای تنکابن که برادران اش را در سال ۷۹۱ در آن دفن کرد ساخته شده‌است. دومین تابوت‌دان قدیمی متعلق به سید رضی کیا، فرمانروای گیلان است که در ۸۲۹ درگذشت. نمای دیوار شمالی با صحنه های مذهبی نقاشی شده اند.و بنا دارای کاشیکاری زیبایی است که کاشیهای آن از دوره قاجاریه است. کتیبه‌های صندوق‌ها، خوش خط و متعلق به قرن هشتم و اوایل قرن نهم ه. ق است. درهای ورودی چوبی است و کنده کاری دارد. قديمى‌ترين صندوقچه، در سال ۷۹۱ هجرى قمرى و جديدترين آن‌ها در سال ۱۰۱۵ هجرى قمرى ساخته شده است. در کتيبهٔ اين صندوقچه، شجرهٔ سيد خرم‌کيا و نام اهدا‌کنندهٔ آن، يعنى قاضى محمدخان آمده است. کتيبه به خط محمدبن داودکيا نوشته شده و سازندهٔ آن عبدالفتاح لاهيجى است.و دارای نقاشی هایى است؛ ولى در تعميرهاى بعدى، بخش‌هايى از نقاشى‌ها فرو ريخته و از ميان رفته است بقعه چهار پادشاهان لاهیجان "نقاره" داشت و تا شهریور 1320 شمسی مورد استفاده بود. بقعه چهار پادشاهان لاهیجان در ضمن علم‌های متعددی داشت علم‌بندی" بقعه چهار پادشاهان لاهیجان، روز سوم محرم از ساعت 11 صبح تا 5 بعد از ظهر است و "علم واچینی" آن، روز بیستم صفر (که چهلم امام حسین است) صبح تا ظهر انجام می‌شود.