با شنیدن نام این مسجد در شهر بناب آذربایجان شرقی و کلمه کبود به یاد مسجد کبود میافتم. این مسجد که چهارصد سالی از بنای اولیه آن میگذرد و در حال حاضر هیچ نشانی از رنگ کبود در آن نیست. یک نمای آجری تک رنگ و دیگر هیچ. جایی خواندم که شاید نمای فیروزهای اش در طول زمان از بین رفته است کما این که مسجد کبود مشهور تبریز هم غیر از بخشهایی نشانی از رنگ فیروزهای ندارد.
این مسجد هم دارای ایوانی برای بانوان در قسمت شمالی مسجد است و برایم جالب است که در تمام مساجدی از این سبک که بازدید کردم مسجد دارای بخش ویژه برای بانوان بوده است. این مسجد هم که دارای ستونهای چوبی با سر ستونهایی زیباست، در بخشی از سقف و بر روی چوب نوشتهای دارد که قادر به خواندنش نشدم. در منابع اینترنتی نوشته شده بر روی این کتیبه تاریخ مرمت مسجد در زمان ناصرالدین شاه نگاشته شده است. بازدید از این مسجد نیاز به مجوز میراث فرهنگی دارد و لطف کلیددار مسجد شامل حالم شد و اجازه بازدید داده شد.