جزیره ی پالاوان (Palawan) جزو کشور فیلیپین است که در ناحیه ی میماروپا (Mimaropa) یا ناحیه ی چهارم مستقر شده. شهر مرکزی پالاوان شهر Puerto Princesa می باشد و از لحاظ وسعت ناحیه ی اختیارات قانونی، بزرگترین شهر کشور فیلیپین می باشد. جزایر پالاوان از میندورو واقع در شمال شرقی تا بورنیو واقع در جنوب غربی گسترده شده است. همچنین این جزیره بین دریای چین جنوبی و دریای سولو قرار گرفته. این گستره به نام بزرگترین جزیره، یعنی پالاوان با 450 کیلومتر طول و 50 کیلومتر عرض، نام گذاری شد.
پالاوان حدود 2000 کیلومتر ساحل دارد که در 1780 جزیره، خلیج کوهستانی و سواحل شنی سفید گسترده شده است. پالاوان همچنین خانه ی گستره ی عظیمی از جنگل های بکر می باشد که رشته کوه های آنرا می پوشاند. میانگین ارتفاع این کوه ها به 1100 متر می رسد و بلندترین قله ی آن به نام Mantalingahan حدود 2086 متر می باشد. این گستره ی کوهستانی منبع تهیه ی الوارهای گرانبهایی است. زمین جزیره ی پالاوان مخلوطی از سواحل، تپه های ناهموار، دلتاهای بین دره ها و جنگل های انبوهی می باشد که در اطراف پیچ و خم های رودخانه ای پراکنده شده که منبع آبیاری آنها می باشد.
تاریخ پالاوان به حدود 22000 سال قبل بازمی گردد و قطعات استخوان مرد تابون (Tabon) که در شهر Quezon یافت شده مدرکی برای اثبات این مدعاست. هرچند که نژاد غارنشینان این منطقه هنوز کشف نشده است اما انسان شناسان معتقدند که این افراد اهل بورنیو بوده اند. دانشمندان و انسان شناسان بقایای جسد این مرد تابون را به همراه لوازم و سازه های دستی اش در درون حجره های همین غارها که به عنوان مهد تمدن فیلیپین شناخته شده اند، پیدا کرده اند.
