سلام به گروه لست سکندی ها و امید این را دارم که این سفر نامه به دردبخور باشه!

من یک پزشک هستم و علاقه زیادی به سفر دارم و هیچ دو ماهی کار من کمتر از ده روز سفر نبوده! البته این برنامه حداقل 50 درصد درامدم را مصرف میکند و من همسرم راضی هستیم. سفرنامه ای که برایتان مینویسم سفرنامه تایلند است به دو شهر بانکوک و پاتایا.

دوستان بهتره اول بهترین نرخ ها را از همین سایت بررسی کنید چون اولا لست سکند با آژانس های معتبر لینک شده و دوم اینکه بخاطر کنار هم بودن تورها امکان مقایسه و خرید خوب وجود دارد و هیچ آژانسی نمی تونه قیمت های پرت بدهد چه بالا و چه پایین و فقط چند درصد اختلاف وجود دارد که جزئی است و ارزش ندارد.

اول از همه بگویم که اگر برای زمان های خاص تور یا بلیط هواپیما می خواهید خیلی زودتر از چیزی که تصور میکنید جا پر میشود این قضیه در مورد هتل ها استثنا است و هتل ها اکثرا جا دارند چون در شهرهای توریستی هتل خوب زیاد است.

به طور مثال اگر برای نوروز تور میخواهید باید از اول بهمن خرید کنید یا ثبت نام کنید چون بهترین ساعات پرواز مثلا پرواز رفت صبح و برگشت شب در اولین خریدها تمام میشود و برای آخرین روزها باید شما آمادگی داشته باشید که رفتن با پرواز شب است و برگشت با پرواز نصف شب و این طور دو روزتان باطل میشود.

همیشه به اختلاف ساعت توجه داشته باشید خصوصا برای سفرهای کمتر از یک هفته چون اگر نصف شب برسید یا صبح خیلی زود حتما هتل و تور یک شب برای شما حساب میکند یا باید تو لابی تا حدود ساعت 12 ظهر صبر کنید، بهترین زمان اینه که به وقت محلی حدود ساعت 10 تا 14 تو فرودگاه مقصد باشید و بهترین ساعت برگشت برای شما ساعت 14 به بعد است.

در سفرهایی که مسافت زیاد است به خاطر کم بودن تعداد پرواز ها این برنامه ریزی تقریبا غیر ممکن است نکته مهم هم اینه که تمام ساعات اعلام شده به شما ساعات محلی است، مثلا اگر ساعت رفت به بانکوک ساعت 23 اعلام شود به وقت ایران است و اگر برگشت از تایلند ساعت 23 اعلام شود به وقت محلی تایلند است. پس هرجا وارد میشوید ساعت خود را تنظیم کنید چون تمام قرار ها و گشت ها و بلیط هایتان با ساعت محلی است حتی هواپیمای وطنی با ساعت محلی پرواز میکند.

سفرنامه من و همسرم و دختر 6 ساله ام به تایلند در نوروز 95:

از آنجایی که مطلع بودم که بهترین تورها برای نوروز به سرعت تمام میشود از اواسط بهمن در حال جستجو تو لست سکند بودم و به قیمت های نصف تو روزنامه ها توجه نکردم چون از قیمت بلیط هواپیماها اطلاع داشتم ابتدا قرار بود به مالزی سفر کنیم ولی در عین ناباوری تور با قیمت خوب متناسب با هتل و هواپیما پیدا نکردم و تا اواسط بهمن معطل شدم تا این که یکی از دوستانم که مدیر یک آژانس است به من قول داد که تا چند روز آینده تور مناسب شروع میشود ولی دریغ که هر روز وضعیت بدتر میشد و بالاخره 23 بهمن از رفتن به مالزی منصرف و یک تور خوب 8 روزه تایلند به شهرهای بانکوک و پاتایا پیدا کردم با پرواز عمان ایر که کمترین معطلی را در عمان داشت و به قول معروف کمترین زمان استوپ.

در زمان رفت یک ساعت و برگشت فقط دو ساعت توقف و تعویض هواپیما.

باید بگویم که شرکت های هواپیمایی عربی و ترکیه از تحریم هوایی ایران کمال استفاده را کرده و فرودگاههای خودشان را به مرکز هوایی تبدیل کرده اند و از ایران و برخی کشورهای دیگر مسافر جمع کرده و با یک هواپیمای بزرگ تر به مقاصد دور تر میفرستند و عمان یکی از تازه ترین کشورهای این رقابت است به نحوی که در فرودگاه عمان 99 درصد هواپیماها، ایرلاین عمان هستند و معلوم است که هیچ ایرلانی قصد پرواز به عمان را ندارد مگر ایرلاین های قوی که پروازهای منظم به همه جا دارند.

پرواز ما عصر از تهران بود و با توجه به زمان پرواز و اختلاف ساعت با تایلند ما اول صبح تایلند بودیم و بدتر از همه این که پرواز 8 شب از تایلند به تهران پر بود و من پرواز 9 صبح را اجبارا انتخاب کردم من در سایت عمان ایر دیده بودم که امکان رزرو صندلی با پرداخت هزینه امکان پذیر است ولی بیشتر باید نگران شوید چون ممکنه تمام صندلی ها به صورت نامنظم رزرو شود و شما با خانواده در جاهای مختلف جا بدهند و بسیار شنیده بودم پس به آژانس گفتم حتما صندلی هایمان را کنار هم رزرو کند و جایمان مهم نیست کنار هم بودن مهم است و در بلیط این نکته درج شده بود و شماره صندلی هایمان تا بانکوک مشخص بود.

من با آژانس قرار گذاشتم که چون صبح زود به تایلند میرسم و هتل تا ساعت 12 اتاق به ما نمیدهد بهتره این زمان را در مسیر ترانسفر به پاتایا صرف کنیم و برگشت ما چون ساعت 9 صبح است و از فرودگاه بانکوک است بهتره شهر دومی بانکوک باشد که از آنجا راحت به فرودگاه برویم.

چشمتان روز بد نبینه کارمند آژانس شهر ها را برعکس رزرو کرد یعنی اول ما به بانکوک میرویم و از 7 صبح تا 12 ظهر تو لابی خسته و معطلیم و شهر دوم به پاتایا میرویم و برای برگشت ترانسفر ساعت 3 صبح برای انتقال ما به هتل می آید در صورتی که پرواز ما ساعت 9 صبح است! لازمه از خانم روزبهانی کمال تشکر را داشته باشم!!

حالا شما شاید بگویید خوب قبول نمیکردید ولی بهتره بدانید که اگر شما یک سال هم زودتر ثبت نام کنید و بیعانه بدهید تا تسویه نکنید مدارک را تحویل نمیگیرید و غیر ممکن است زودتر از چند روز قبل از سفر مدارک را بدهند! و دیگه خیلی دیره برای عوض کردن شهرها و خلاصه دیگه سعی کردم بهش فکر نکنم.

سفر ما شروع شد ما جزء اولین مسافران نوروزی بودیم که از فرودگاه امام خمینی پرواز میکردیم.

پرواز ما 26 اسفند بود و این تاریخ برای من خیلی خوبه چون میتونم راحت یک سفر دیگه رو هم ترتیب بدهم!

وقتی وارد فرودگاه شدیم مثل همیشه وارد قسمت مسقف پارکینگ شدیم با اینکه مامور میگفت جا نیست ولی تونستیم مثل همیشه با خوش شانسی یک جا پیدا کنیم، قیمت پارکینگ سقف دار شبی 13 هزار تومان ولی توصیه میکنم در قسمت بدون سقف پارک کنید و به وسلیه پل هوایی عابرین به سالن پرواز بروید.

وقتی وارد سالن شدیم از خودپردازهای کنار بانک عوارض خروج از کشور را نفری 75 هزار تومان پرداخت کردیم و وارد قسمت چک پاسپورت شدیم چیزی که جالب بود ماموران چک پاسپورت از برخی خانم ها چند کارت دیگر را هم چک میکردند مثل کارت ملی و گواهی نامه که من تعجب کردم و همسرم گوشزد کرد به خاطر تغییر زیاد چهره هموطنان عزیز پلیس قادر به تشخیص قطعی نیست .

وارد هواپیما شدیم و من دعا میکردم که هواپیما ایرباس باشد چون هواپیماهای عمان به تهران بوینگ و ایرباس هستند که ایرباس ها خیلی بهتر و جدیدتر هستند وقتی وارد هواپیما شدیم از مانیتورهای اختصاصی برای هر صندلی متوجه شدم ایرباس است.

فرودگاه مسقط و هواپیمای عمان ایر

پرواز ما تا مسقط پایتخت عمان حدود دوساعت و نیم طول کشید و به محض پیاده شدن به سمت گیت پروازی بانکوک حرکت کردیم.

فرودگاه مسقط یک فرودگاه کوچک و عقب افتاده است ولی خیلی بزرگتر و منظم تر از فرودگاه ما تو ایران! و تمام هواپیماها عمان ایر هستند و به زور در حال جمع کردن مسافر و انتقال به مسقط.

پرواز ما به بانکوک با هواپیمای ایرباس بزرگتر و پیشرفته تری انجام شد، طول پرواز پنج و نیم ساعت بدون توقف حداقل 4 بار از ما پذیرایی شد، غذاها در دو منو سرو شد و ما از دو منو برداشتیم و خیلی خوشمزه بود.

به همه پتو و چشم بند و گوشی هدست دادند و سه ساعت پذیرایی متوقف بود تا اینکه به مقصد نزدیک شدیم ساعت من روی 3 صبح بود که مهمانداران صبحانه میداند و گفتند که ساعت 7 صبح به وقت محلی است. از هواپیما که پیاده شدیم در محل در خروجی هواپیما بوی شرجی و گرما احساس میشد حس خوبی نبود کلا من و همسرم و دخترم از گرما و شرجی متنفریم!!!

وارد سالن های طویل و تودرتو شدیم و در مسیر صدها گیت دیدم مثل فرودگاه آتاتورک و حس حقارت برای فرودگاه های خودمان باز هم در من ....

وارد صف بسیار طولانی چک ویزا شدیم که یک مامور با دیدن بچه ای که در بغل دارم ما را به گیت خاصی راهنمایی کرد که مخصوص بچه دارها و افراد ناتوان بود و به سرعت کار ما انجام شد و رفتیم سراغ چمدان ها و بعد از رویت آرم و نام هواپیما در مانیتور فرودگاه گیت چمدانها را پیدا کردیم و بار را تحویل گرفتم و خارج شدیم.

جلو درب خروج دنبال تورلیدر بودم که به سرعت پیدا شد و اسم ما رو تولیستش پیدا کرد و دو تا سیم کارت به ما داد و شماره هامون رو ذخیره کرد و چون ما خیلی زود از گیت خروج خارج شده بودیم و حداقل 20 دقیقه گذشته بود و بقیه همسفرهامون نیومده بودند ما رو با یک تاکسی به هتل فرستاد و گفت لیدر بعدی تو هتل منتظر شماست و گفت از شما عکس گرفتم و براش فرستادم و اون خودش میاد سمت شما و فقط کافیه تو لابی منتظر باشید.

بعد از یک ساعت در ترافیک سنگین بانکوک به هتل رسیدیم ساعت حدود 9 بود ولی رزرپشن به ما اتاق نداد و گفت بعد از ساعت 12

تو لابی لیدر را دیدیم مرد خوش برخوردی بودی ایرانی بود و گفت از 20 سال قبل با خانواده مهاجرت کرده و با اینکه هیچ یک از امکانات زندگی ما در ایران را ندارد ولی خیلی راضی است.

او چند تور به ما پیشنهاد داد و خود من با تحقیقی که انجام داده بودم 3 تور را انتخاب کردم: تور شام در کشتی، سافاری باغ وحش و دریم ورد

قیمت ها حدود 40 تا 45 دلار برای هر تور و هر نفر بود و میدانستم که حداقل 40 درصد گران میدهد ولی چون فاصله اون محل ها زیاد بود ترجیح دادم با خیال آسوده برنامه ام آماده باشد و استرس رفتن و برنامه ریزی را نداشته باشم و کلا در بانکوک برنامه ما خرید باشد و نکته مهم این بود که برای بچه 6 ساله ام تورها را نیم بها گرفت،

هتل ما در بانکوک ایندرا ریجنت هتل بود و دقیقا در مرکز تجاری بانکوک و مرکز دست فروش های لباس

با اینکه خیلی خسته بودیم بعد از چند دقیقه نشستن تو لابی رفتیم اطراف هتل بچرخیم و مغازه ها را ببینیم. فقط کافی بود چند متر از هتل خارج شوید و خودتان را در مرکز دست فروش ها ببینید تعداد دست فروش ها هیچ وقت از شبانه روز به صفر نمیرسد و فقط بین ساعت 2 صبح تا 4 عصر از تعداد آنها کاسته میشود و برخی به خاطر جای خوبی که گرفته اند شیفت عوض میکنند و جایشان را خالی نمیکنند .

حدود ساعت 11 برگشتیم هتل چون خیلی هوا گرم و شرجی بود و دوباره رفتم به رزپشن گفتم اگر اتاق خالی دارد بدهد چون بچه داریم و خیلی خسته و بی تاب شده و خوشبختانه اتاق داد. اتاق های هتل اندرا حدود 35 متر هستند و سرویس بزرگی دارند،

اتاق ما در طبقه 7 بود و مشرف به خیابان و استخر و کولر خوبی داشت .

تمام 4 روز ما در بانکوک قبل و بعد از تورها صرف بازدید از پاساژها و دست فروش ها می شد ولی در عین ناباوری تمام اجناس با قیمت های بالایی عرضه میشد و به صورت واضحی بونجول بود!!!

همسر من در تهران از خیلی جاها خرید لباس انجام میدهد و از قیمت البسه اطلاعات کافی داشت و واضحا میگفت در بهترین شرایط قیمت ها با تهران برابر است و تازه با کلی چانه زدن و یا خرید لباس حداقل 3 عدد این قیمت ها کمی بهتر میشد.

در مجموع اگر به دنبال خرید کردن عازم تایلند هستید کاملا در اشتباهید چون از زمانی که دلار گران شد و بت تایلند از قیمت 30 تومن به بالای 100 تومن رسید دیگه حتی تاجرهای لباس هم از تایلند خرید نمیکنند، من شخصا اعتقاد دارم که تو سفرهای هوایی که قیمت سفر به شدت زیاد میشود خرید بی ارزش است مگر به صورت یادگاری و یا اجناس خاص یک کشور مثلا ما چند تا لباس تایلندی که فرم خاص سفید نخی دارند خریدیم.

در کشور تایلند میوه زیاد است ولی فقط میوه های گرمسیری فراوان و ارزان هستند و تازه اینکه تمام میوه ها بومی هستند یعنی اینکه شما هیچ موزی را به رنگ و طعم و اندازه موز هایی که تو ایران مصرف کرده اید نخواهید یافت حداکثر اندازه موز رسمی تایلند به اندازه یک انگشت دست است!!! آناناس ها هم همین طور البته بدیهی است که بهترین میوه ها صادر میشود و ما در کشورمان همیشه بهترین ها را برای مصرف دریافت میکنیم.

آنجا چند بار نارگیل تازه خریدم ولی مزه خوبی ندارد و حتما شما هم با من هم عقیده خواهید شد. میوه های زیاد دیگر گرمسیری هم وجود دارد ولی حتما اگر خوشمزه بودند به ایران میرسیدند و ما بی نصیب نمی ماندیم.

تور اول ما شام در کشتی بود بر روی رودخانه ایی که از وسط بانکوک عبور میکرد من شنیده بودم که برای ایرانی ها بر روی عرشه جا رزرو می شود و به لیدر هم گوش زد کردم ولی ایشان گفت که رزرو اصلی را برگزار کننده انجام میدهد ولی به هر حال روی عرشه هستید.

سر ساعت یک راهنمای تایلندی تو لابی بود و ما رو به محل لنگرگاه کشتی برد که دقیقا کنار هتل هیلتون و شرایتون بانکوک بود. یک خواننده تایلندی رو عرشه بود و با لحجه تایلندی ترانه هایی به زبان اکثرا چینی و فارسی رو میخوند.

شام به صورت سلف سرویس بود و غذای خوبی بود با اینکه سایرین گفته بودند که اصلا قابل مصرف نیست ولی میشد از برنج جوجه ماهی و سایرغذاها میل کرد در ضمن میز اکثر ایرانی ها علاوه بر روی عرشه کشتی بودن بر روی لبه کشتی بود که دید کاملی هم بر اطراف داشت.

در مجموع برنامه شام در کشتی ارزش داشت و خوب بود و ما این تور را نفری 45 دلار خریدیم که حتما اگر خودتان از فروشندگان تور در سطح شهر بخرید ارزان تر است، ولی این نکته را بگویم که اگر خودتان خواستید بروید ساعت 5 در اسکله باشید و اگر از غیر لیدر خرید کردید از شخصی بخرید که دارای یک مکان مشخص باشد و ویزیتور نباشد و شام در کشتی را حتما در قسمت ایرانی ها روی عرشه بخواهید.

کشتی که برنامه شام و موسیقی را اجرا میکند

یک نکته در مورد تورها بگویم که بهتره تا میتوانید از هندی ها دور شوید چون بسیار بی خیال هستند و اگر ماشین تور بخواهد دنبال آنها برود گاهی تا 20 دقیقه باید منتظر باشید و برای برگشت هم همین طور پس حتما شخصا موقع پیاده شدن و شروع تور تذکر بدهید یا به آنها یا به لیدر بگویید او تذکر دهد سر وقت برای برگشت در محل قرار حاضر شوند و من یک بار به لیدر گفتم اگر با غیر هندی ها تور دارید ثبت نام کنم که انجام شد.

در تایلند هتل ها پاسپورت را نگه نمیدارند و بجایش پول نقد می خواهند برای هزینه های احتمالی اتاق و برای ما در بانکوک 100 دلار گرفتند و حتما رسید آن را طلب کنید که معمولا روی کارت کلید اتاق چسبانده می شود و مواظب باشید گم نشود.

تور بعدی ما که باز هم حدود 45 دلار شد باغ وحش بود همان سافاری ورد که با طی مسافت زیادی از شهر قرار دارد و خودرو شما از میان قسمت های مختلف عبور میکند و شما حیوانات را آزاد می بینید و در بعضی جاها هشدار بستن پنجره و عدم خروج از خودرو وجود دارد مثلا در منطقه ببرها.

به نظر من اگر با ماشین شخصی بودیم بهتر بود و با اتوبوس و ون خیلی باحال نبود، چون میدیدم خیلی ها البته تایلندی ها با ماشین شخصی آمده اند و بعضی جاها کاملا کنار زده و توقف کرده اند و فکر کردم بهتر بود یک تاکسی کرایه میکردیم.

در مجموع باغ وحش جالب نبود و بدتر از همه اینکه مطمئنم خود تایلندی ها هم میدانند خیلی جذاب نیست و همیشه برنامه های زمان پر کن را در آستین دارند مثلا ما در باغ وحش شو میمون ها که بیشتر طنز بود و شوی فوک ها و شوی فیل ها نمایش دادند که البته برای یک بار دیدن خوبه و بهترینش شوی میمون ها بود.

هوای پارغ وحش بسیار گرم تر از خود بانکوک است و من وقتی درجه حرارت منطقه را با موبایلم چک کردم در زمان واحد 6 درجه گرم تر بود.

باغ وحش یا سافاری ورد

تور بعدی ما دریم ورد است و برای خانواده ما بیشتر خوش گذشت، اول اینکه خنکتر از باغ وحش بود و دوم فضاهای طبیعی و مصنوعی زیباتری داشت، وسایل بازی و سرگرمی محدودی دارد و بیشتر فضاهای زیبایی را درست کرده اند.

وسایل بازی اش از تله کابین تا چند بازی مهیج معمولی بیشتر نیست ولی اگر بچه همراه دارید گزینه خوبی است ولی اغلب بازی های مهیج بزرگسالان را فقط به بچه هایی که قد حداقل 110 سانت را دارند اجازه بازی میدهند که دختر من اغلب با ارفاق قبول میشد.

نکته قابل ذکر اینه که موقع ورود یک برچسب به لباس شما میچسبانند که تمام بازی های دریم ورد را رایگان استفاده کنید ولی معمولا وقت نخواهید کرد اگر در فصل گرم آنجا بودید (البته همیشه گرم است) اول سوار تله کابین شوید و به انتهای پارک بروید و اول سوار بازی های آبدار!! شوید چند بازی دارد که حتما کاملا خیس و خنک میشوید پس حتما لباس راحت بپوشید و خیلی وسیله با خودتون نبرید البته کاور نایلونی میفروشند ولی بهتره خیس بشوید! من برای موبایلم کاور ضدآب خریده بودم و راحت بودم.

دریم ورد بانکوک

جای دیگه ای که رفتیم معبد پادشاه بود که همان گرند پلاز است جای قشنگ و دیدنی بود ولی روزی که ما رفتیم بسیار شلوغ بود ما تور معبد را نخریده بودیم چون برنامه داشتم خودمان از طریق تاکسی هایی قایقی برویم که در نزدیکی هتل بودند ولی یک روز خالی از برنامه ما بیرون بودیم و یک تاکسی موتوری جلو ما را گرفت که هرجا میخواهید شما را میرسانم و ارزان میگیرم و من معبد پادشاه را گفتم و او قیمت 200 بت را داد و با چانه زنی مخصوص ایرانی ها قیمت به 150 بت یعنی 15 هزار تومان رسید که خوب بود.

جالبه بدونید در بانکوک تاکسی هایی هستند به نام توک توک که یک موتور است که کابین کوچکی در عقب دارد و برای مسافت های کوتاه شهری مناسب و قیمت کرایه آن از تاکسی ها کمتر است و برای ما جالب بود و سوار شدیم. نکته مهم اینه که این توک توک ها برای فروشگاههای بزرگ مشتری میبرند و پورسانت میگیرند و شما تاکید کنید که بدون توقف شما را جابجا کنند. NON STOPE

اگر میخواهید سوار تاکسی یا توک توک شوید حتما مطمئن شوید درست فهمیده کجا باید بروید خوشان اغلب نقشه دارند و یا شما از روی نقشه نام محل را درست بگویید و حتما قیمت را طی کنید و این کار از تاکسی متر هم بهتره.

کرایه ها در تایلند خیلی گران نیست انگار در تهران با آژانس جابجا میشوید و برای مدت محدود سفر شما مبلغ زیادی نمیشود. ولی گول افرادی را که به شما پیشنهاد رفتن به مراکز خرید را میدهند نخورید و یا اینکه امروز و الان تعطیله بیاید اول جای دیگه برویم!

تور کاخ پادشاه 40 دلار بود که اگر خودتان بروید حداکثر یک سوم مبلغ هم نمیشود ولی ساعتی که ما رفتیم قبل از ظهر بود و بسیار شلوغ. چند روزی که در بانکوک بودیم تمام شد و روز آخر بعد از صرف صبحانه تکراری اتاق را تحویل داده و 100 دلار را گرفتیم و منتظر لیدر شدیم که ما را به پاتایا منتقل کند.

صبحانه هتل اغلب تایلندی بود و ما بجز میوه و نان تست و کره مربا و تخم مرغ چیز دیگه ای نخوردیم.

جابجایی ما به سمت پاتایا حدود 2 ساعت طول کشید و چون هتل ما (گاردن سی ویو) در ابتدای شهر و شمال قرار داشت اول پیاده شدیم.

وارد هتل شدیم که لابی اش بزرگ و دل باز بود ولی در محیط باز قرار داشت! از رزرپشن خواستم یک اتاق خوب به ما بدهد که برعکس تایلندی ها اصلا به حرف های من توجه نمیکرد و حوصله نداشت در پاتایا برعکس بانکوک برای اتاق بجای دلار باید بت بدهیم که من مخالفت کردم و گفتم دلار بدهم چون میخواهم با بت ها خرید کنم که قبول نکردند، ناچارا 2000 بت تقدیم کردیم.

وارد اتاق که شدیم دیدم که بالکن ما مشرف به سمت ورودی هتل است و پایین ترین طبقه و با توجه به اینکه من یک هتل دور از مرکز شهر و خلوت را رزرو کرده بودم فکر میکردم که اتاق های خوب زیادی را خالی داشته باشد و فورا به رزرپشن رفتم و درخواست کردم اتاق مان را عوض کند و رو به دریا بدهد که گفتند آژانس طرف قرارداد این سمت و این طبقه را رزرو کرده و درصورتی که بخواهید بالاترین طبقه و رو به دریا اتاقتان باشد باید شبی 800 بت اضافه پرداخت کنید و من هم بدون چونه زدن پرداخت کردم و همش تو این فکر بودم که چرا باید بدترین و ضعیف ترین اتاق ها برای تور ما رزرو باشد در صورتی که حداکثر مبلغ تور را در تمام مدت یک سال، این موقع دارد و پرداخت کرده ایم؟

نمای رو به دریا از بالاترین اتاق هتل گاردن سی ویو بعد از تعویض اتاق

چند دقیقه بعد اتاق آماده شد و کارگر جابجا کننده اول که به ما رسید به فارسی گفت انعام میخواهم که من گفتم دیگه پولی ندارم و بایست بروم پول چنج کنم.

در مورد چنج پول بگویم که صرافی زیاده و عجله نکنید ولی جالبه بدونید نرخ ها تقریبا برابه و اونهایی که به مراکز شلوغ نزدیکترند نرخ های بهتری دارند ولی این تغییر نرخ 20 بت هم نیست یعنی در صد دلار دوهزار تومان اختلاف در صورتی که تو ایران من هزار بت را از 104 هزار تومان تا 109 هزار تومان در یک روز قیمت گرفتم. توصیه ام اینه که در پاتایا تور نخرید و خودتان بروید چون شهر کوچکی است و دو خیابان اصلی دارد و تاکسی ها در حال گردش تو این دو خیابان به صورت یک طرفه هستند و ادامه مسیر را در خیابان شمالی پاتایا به نام پاتایا ناکوا یا ناکلوا ادامه میدهند.

در پاتایا تاکسی های معمول توک توک هایی هستند که وانت هایی بزرگ هستند که برای جابجایی مسافر طراحی شده اند و حتی زنگ برای اخطار به راننده برای پیاده شدن دارند و هرجا سوار و پیاده شوید 10 بت کرایه دارند که خوب و البته جالب است و توصیه میکنم سوار شوید. این تاکسی های وانتی خیابان ساحلی را تا نزدیکی واکینگ استریت طی کرده و برمیگردند. ما تو پاتایا چند تور رفتیم، قیمت تورها در پاتایا حدودا هر نفر 25 دلار بود. روز اول باز هم بخاطر اینکه خیالم راحت شود تورها را خریدم ولی وقتی داخل شهر رفتیم فهمیدم اشتباه کردم چون مراکزی که تورها میروند اکثرا نزدیک هستند و خیلی راحت میتوانید خودتون بروید.

ما تور آلکازار را رفتیم که خوب بود. گروههای آواز و نمایش با صحنه آرایی های بی نظیر به زبان های مختلف اجرای نقش می کردند و باحال بود، یکی از علت هایی که با تور رفتیم این بود که شنیده بودم مثل شام در کشتی بانکوک تورها بهترین قسمت را رزرو میکنند، ولی وقتی وارد شدیم دیدم که در محل معمولی جا داریم.

این برنامه سه چهار ساعت وقت گیر است و در سه زمان غروب اجرا میشود و از هر کجای پاتایا به راحتی به آلکازار میتوانید بروید.

نمایش آلکازار

تور بعدی که رفتیم پارک نونگ نوچ بود که لیدر میگفت بهترین پارک آسیا است ولی 5 ساعت وقت ما رو آنجا با برنامه های بیخود و تکراری شو حیوانات تلف کردند و بجز مجسمه حیوانات چیز خاصی نداشت و ارزش رفتن ندارد و اگر فیل سواری هزار بت برای ده دقیقه دور پارک را هم به قیمت هزار بت اضافه کنیم هم ارزش نداشت.

اگر تو برنامه قرار شد بروید توصیه میکنم از برنامه نمایش این پارک صرف نظر کنید چون حداقل 80 درصد زمان شما را مصرف میکند و شما در آخر نمیفهمید که پارک را رفته اید یا شو حیوانات و هرچند که کلا برنامه خوبی نیست.

پارک نونک نوچ

کلا در تایلند مراکز گردشگری برای پر کردن وقت فقط نمایش حیوانات دارند که خیلی بد است البته همیشه برای بار اول خوبه ولی وقتی هرجا میروید از باغ وحش ها تا پارک ها همه جا شو حیوانات و تکراری مثل نقاشی کشیدن فیل دارند، دیگه خسته کننده است.

جای دیگه ای که خواستیم برویم پارک آبی بود به قیمت 60 دلار و حتی همسر بنده به خاطر اینکه به حجاب خودش بسیار وسواس است!!! یک مایو اسلامی دارد و با خودش آورده بود و قرار شد پارک آبی را خودمان برویم که حدودا 25 درصد ارزان تر میشد ولی وقتی از راهنمای هتل چند سوال کردیم پشیمان شدیم چون گفت اکثر بازی ها برای بچه تان ممنوع است و باید در قسمت کودکان بماند یا در کنار وسیله ها منتظر شما بماند و با توجه به روحیه دخترم که تاکیدا به من میگفت از شما دور نمیشوم صرفه نظر کردیم چون اکثر بازی ها دو نفره بود ولی برای کسانی که بدون بچه میروند یا بچه بزرگتر از 7 سال دارند توصیه میکنم بروند.

قیمت بلیط ورودی پارک حدود 1600 بت بزرگسالان و 900 بت کودکان و میشود با کرایه حداکثر 250 بت به آنجا رفت و حتما خودتان بروید چون با تور هم گران تر است هم معطلی بیشتری دارد.

جای دیگری که رفتیم جزیره مرجانی کولان بود که تقریبا یک روز را میخواهد

وقتی در کنار خیابان ساحلی قدم میزنید قایق های موتوری زیادی هستند که با قیمت هایی حدود 2 تا 3 هزار بت شما را به جزیره میبرند و انواع تفریحات را دارند حتی اگر با تور هم بروید خوب است و نهار هم دارید ولی اگر مثل ما بچه دارید خیلی خوب نیست.

اگر می خواهید قایق را اختصاصی بگیرید و رقم بالا را بدهید می توانید از هر جای خیابان ساحلی سوار شوید و به جزیره بروید ولی در انتهای خیابان ساحلی یعنی نزدیک ورودی واکینگ استریت قیمت ها پایین تر است قایق موتوری حدود 8 نفر را سوار میکند به جزیره میبرد و سر یک ساعت خاص برمیگردد و قیمت هر نفر رفت و برگشت 400 بت است ولی اگر کمی جلوتر بروید لنج هایی وجود دارد که با قیمت 150 بت این مسیر را میرود.

قایق تندرو که ما با اون رفتیم مسیر را 15 دقیقه طی کرد ولی اوقدر به سطح آب میکوبید که داغون شدیم و همش فکر میکردیم شاید اگر پول کمتری میدادیم و با لنج ها میرفتیم بهتر بود. لنج ها این مسیر را 45 دقیقه طی میکنند.

وارد جزیره که شدیم راننده قایق شماره قایق موتوری را نشان داد و گفت ساعت 4 منتظره در همین نقطه و ما به همسفر ها که هندی و روسی بودند ساعت را گوش زد کردیم و خواهش کردیم سر وقت حاضر شوند.

جزیره کولان

وارد جزیره که شدیم هوا بسیار گرم و شرجی بود در حد تلف شدن و اجبارا وارد آب شدیم. چیزی که اذیتمان کرد این بود که اونجا شلوغ بود و جایی برای گذاشتن وسایل مهم مثل کیف پول و غیره نبود یک صندلی فقط کرایه میدادند که فقط صندلی سایه بان بود که بدرد نمیخورد و من آخرش نفهمیدم اون همه آدم که به آب زده اند وسایلشان را به کی سپرده اند!!!
جزیره برخلاف تصور خط ساحلی ممتدی نداشت و جایی که پیاده شده بودیم حدود یک کیلومتر ساحل داشت و ما تونستیم یک جای خلوت پیدا کنیم و وسایل مان را که زیاد نبود رو نزدیک خودمون بگزاریم و برویم تو آب تا از گرما تلف نشویم.

جزیره برخلاف تصورم جای باحالی نبود البته اگر میتوانستید غواصی کنید یا چتربازی خوب حتما خوب میشد ولی ما با بچه نمیتونستیم و مثلا برای غواصی یا چتربازی باید بچه رو تو قایق حدود 20 دقیقه تنها میگذاشتیم که امکان پذیر نبود.

اون چند ساعت به خاطر گرمای جزیره خیلی خوب نبود و به جز ساحل سفیدش که از بقایای مرجان ها تشکیل شده بود خاطره بهتری ندارم و همش کابوس اون قایق تندرو که با چه ضربه هایی به آب میخورد هنوز تو یادمه.

ولی این را بدانید که پاتایا و هتل هاش اکثرا ساحل های خوبی دارند و مثل استانبول نیست که ساحل ندارد و از جزیره ها برای شنا استفاده شود و به نظر من رفتن به جزیره را فراموش کنید چون ساحل و استخر هتل ما به خوبی ساحل جزیره بود

راستی یادم رفت بگویم من همیشه از جی پی اس موبایل استفاده میکنم و خیلی جاها با کمک آن بدون نیاز به راهنما و سوال حرکت میکنم ولی چیز عجیبی که فهمیدم این بود که قایق موتوری ما را در پشت جزیره که البته دورتر هم هست پیاده کرد و من تو نقشه بافت اصلی جزیره را در قسمت جلویی یا همان قسمتی که به پاتایا نزدیک تر است میدیدم و همش فکر میکنم که شاید اصلا جای خوبی ما را پیاده نکرد و بهتره شما هم تحقیق کنید.

پس در مجموع اگر غواصی یا چتر سواری نمیکنید رفتن به جزیره را کنسل کنید.

شنیده بودم در جزیره قایق هایی است با کف شیشه ایی برای رفتن و دیدن مرجان ها که هرچه گشتم نبود و شاید در سمت ما نبود و متاسفانه محلی ها اصلا انگلیسی بلد نبودند و نمیتوانستیم هیچ سوال و جوابی رد و بدل کنیم.

اسکی جت هم کرایه نمیدادند و باید فقط با راننده اسکی جت میرفتیم! و اون طور که فهمیدم دور جزیره چرخ میزد. خلاصه، وقت برگشت شد و ما راس ساعت در محل قرار حاضر شدیم ولی این بار دوستان روس نیامدند و نیم ساعت معطل شدیم و با التماس از راننده قایق خواستیم دیگه حرکت کنه و اون تا آخرین لحظه چشم به را زوج روس بود.

وقتی رسیدم پاتایا ساعت 5 بود و خسته بودیم و اونقدر گرما کشیده بودیم که حاضر نبودیم نهار بخوریم و فقط آبمیوه و بستنی خورده بودیم و تو پاتایا نزدیک هتل به یک رستوران ایرانی رفتیم و نهار خوردیم. فردای اون روز به توصیه راهنمای تور گشت رایگان پاتایا را رفتیم که توصیه میکنم که شرکت نکنید، یک معبد رفتیم و بعد به کارگاه جواهر سازی و بعد به مزرعه زنبورها.

همه این مکان ها برای لیدرها پورسانت داره، مثلا کارگاه جواهر سازی با قیمت هایی نجومی جواهر میفروخت و در مزرعه زنبور عسل محصولات شان را با قیمت هایی بسیار بالا ارائه میکردند و من در حیرت که در کشور خودمان با آن همه طبیعت و گل و بهترین عسل ها چرا باید از این ور دنیا عسل بخریم!

مزرعه زنبور در پاتایا

ساحل پاتایا

خلاصه یک روزمان تا ساعت حدود 3 عصر به بطالت گذشت و حتی به ما نهار هم نداند و از راننده خواستیم ما را سر راه مقابل یکی از رستوران های ایرانی که ژتون تخفیف آن را داشتیم پیاده کند. رستوران البرز رستوران خوبی است و چند ژتون 20 درصد تخفیف داشتیم که فقط شامل غذاهای غیر بوفه بود ولی ما ترجیح دادیم بوفه ورداریم قیمت هر نفر 230 بت بود که به نظر من ارزش داشت.

تو قسمت بوفه اش از ماست و خیار تا انواع خورشت ها بود و فقط کباب نداشت ومن خیلی خوشم اومد.

بعد از این که از رستوران خارج شدیم رفتیم به سمت واکینگ استریت و برایم خیلی جالب بود از واکینگ استریت پاتایا دیدن کنم. اونجا شلوغ بود و پر سرو صدا و .... و بهتره درمورد اونجا چیزی نگویم. شب آخر قرار شد تو همون هتل شام بخوریم و زودتر بخوابیم و دل به دریا زدیم و رفتیم رستوران هتل. تو رستوران انواع غذاها رو تو ویترین گذاشته بودند و میشد انتخاب تصویری کنیم ما شب قبل هرچی با گارسون ها و آشپز مکالمه تایلندی انگلیسی فارسی انجام دادیم نتونستیم بفهمیم که این غذاها بوی ادویه تایلندی میدهد یا خیر چون مطمئن باشید که اگر از ادویه های خودشان در طبخ غذا استفاده شود برای همه ما غیر قابل میل است! و رفته بودیم داخل شهر از رستوران های ایرانی غذا گرفته بودیم ولی شب آخر دیگه گفتیم همین جا میخوریم و هرچه بادا باد.

انصافا غذای خوبی بود ما غذای ماهی با سبزیجات و سیب زمینی انتخاب کردیم که عالی بود و ارزان فکر میکنم هر پرس 160 بت. بعد از غذا رفتیم کنار استخر و دریا و کمی قدم زدیم و وداع آخر با ساحل و باغ و استخر زیبای هتل.

رفتیم اتاق و وسایل رو جمع کردیم و زود خوابیدیم و ساعت 3 صبح بیدار شدیم و اتاق رو تحویل دادیم و 2 هزار بت رو گرفتیم و خیلی زود راننده اومد و ما رو به فرودگاه رساند. وقتی به فرودگاه رسیدیم هنوز ساعت 6 صبح نشده بود و بیشتر از 3 ساعت دیگه پرواز ما شروع میشد و ما جزو اولین افرادی بودیم که به گیت هواپیمایی عمان رسیدیم و ماموران با خوشرویی خاصی با مسافران مواجه میشدند و حتی مسافران نزدیک گیت را به سمت گیت راهنمایی میکردند.

وقتی از معبرهای امنیتی فرودگاه بانکوک عبور میکردیم تمام مایعات همراه ما را گرفتند آب معدنی شیر پاکتی بچه و حتی یک اسپری کوچک بدن و گفتند جزو ممنوعات است و این اولین بار بود که میدیدم و دقیقا ده روز قبل با همین شرایط بدون مشکل عبور کرده بودم (تغییر شرایط به خاطر بمب گذاری در فرودگاه بروکسل) قبلا یک بار قرار بود با هواپیمایی قطر پرواز کنم و چون زمان توقف زیادی در دوحه داشت و آژانس گفت در فرودگاه مهمانسرا هایی کوچکی با امکانات محدود برای مسافران وجود دارد که میشود استفاده کرد و من در مسیری که به سمت گیت هواپیما میرفتم اونجا را دیدم و مسئول آنجا با روئیت بلیط ها یمان ما را به داخل راهنمایی کرد امکانات خاصی نداشت، چون مسافران حداکثر چند ساعت معطلی فرودگاه را آنجا هستند همین که اینترنت و توالت و صندلی های تختخوابی و صندوق امانات داشت خوب بود.

من چند بار بیرون رفتم که اگر گیت ورود به هواپیما باز شد مطلع شوم و مهماندار آنجا گفت که وقتی گیت باز شد به ما خبر میدهد و جالب آنجا بود که مهمانداران هواپیما هم که چند ساعت قبل رسیده بودند در همین محل البته جدا از مسافران در حال استراحت بودند.

چند نکته بگویم که خوبه

تو بانکوک و پاتایا فروشگاه های زنجیره ای هستند و بعضی شبانه روزی سوپرمارکت هستند و چیزهایی رو که لازم دارید به قیمت خوب ارائه میکنند.(فروشگاه الون سون یا هفت یازده) وقتی سیم کارت رو تحویل گرفتید به نام و اپراتورش توجه کنید تا بتوانید شارژش رو بخرید به ما سیم کارت ترو دادند و من در اولین فروشگاه درخواست شارژ فقط برای اینترنت کردم که فروشنده بسته خوبی به من داد با قیمت 59 بت حدود یک ونیم گیگ اینترنت هفتگی و عالی بود بالاترین سرعتی را داشت که تا حالا تجربه کرده بودم با این شارژ نمیشه تماس گرفت و مثل بسته اینترنت خودمان است.

بسته های اینترنت دیگری هم داشت ولی این بسته که کمترکسی خبر داشت خیلی ارزان و خوب بود و من در تمام بانکوک و بین راه و پاتایا و تا آخرین لحظه پرواز اینترنت داشتم و توصیه میکنم به فروشنده بگویید شارژ فقط برای دیتا میخواهید و قیمت 59 بت را بخرید و مثل کدهای موبایل خودمان وارد کنید.

و جالب بود بعد از اون تاریخ که یک هفته بود هم کار میکرد

تماس تلفنی از تایلند گرونه و کدهای خاصی داره که تماس های شما با ایران ارزان تر میشه. پیشنهاد میکنم که همه سیم کارت که رایگان است را بگیرند و مقدار کمی شارژ برای تماس با هم در آنجا داشته باشید حتی زوج ها هم که همیشه با هم هستند لازمشان میشود. حتی الامکان مقداری غذای کنسروی از ایران با خوتان ببرید میشه اونجا داد و گرم کرد چون با مصرف چند باره و دائم غذاهای بیرون، بی میل به غذا میشوید.

اونجا یا بارون میاد یا مرطوبه یا زیاد تو آب میروید، برای خیس نشدن وسایلتان از قبل فکر کنید، ما برای موبایل که دوربین عکاسی مان بود کاور ضد آب گرفته بودیم که خوب بود.

اگر مشکلی برای سفر در زمان غیر از عید نوروز را ندارید حتما این کار را بکنید و نوروز سفر نروید همه جا شلوغه و گران. البته هرچه محل سفر دورتر باشد فقط گرانتر میشود ولی شلوغ تر نمیشود. مثلا همه تورها از تاریخ چند روز به عید تا چند روز بعد از 13 فروردین با قیمت دو برابر ارائه میشوند.

حداقل اینکه در سفر به شرق دور از پروازهای ایرانی استفاده کنید چون هم پرواز مستقیم دارند و هم اینکه رزرو صندلی ندارند و شما و همسفرهاتون حتما کنار هم مینشینید و من بسیار دیده ام که در پروازهای خارجی صندلی های کنار هم را، حتی به زوج ها هم نداده اند و این کار به خاطر چیدمان صندلی توسط کامپیوتر است و این که شما را اجبار کنند آپشن صندلی را انتخاب کنید و هزینه بیشتر بدهید ولی آژانس این کار را نمیکند و شما حتما با صندلی آزاد وارد میشود و احتمال جدا بودن از هم را دارید پس در زمان دریافت کارت پرواز حتما بگویید کنار هم باشیم و همان لحظه چک کنید چون در لحظه دریافت کارت پرواز تمام مسیر را کارت پرواز میگیرید و میتوانید جایتان را در هواپیمای دوم هم ببینید.

به زمان محلی پرواز رفت و برگشت دقت کنید چون ماشین حدود 5 ساعت زودتر برای جابجایی شما میآید و شما گاهی دو روز را در ورود و خروج از دست میدهید. و حتما خودتان ساعت پرواز را چک کنید و به امید لیدر نباشید چون راهنمای ما ساعت پروازمان را 9 شب میگفت و من با اصرار به او فهماندم که پروازمان 12 ساعت زودتر از زمانی است که میخواهد ماشین بفرستد.

و در آخر مهمترین نکته را برای سفر به تایلند یادآور میشوم:

شما جزو کدام گروه آدم ها هستید، از گرما و شرجی هوا متنفر و عاشق نواحی خنک هستید یا سرمایی هستید و عاشق گرما و شرجی و ورزش های آبی؟؟

اگر از گروه اول هستید توصیه اکید دارم که به خط استوا نزدیک نشوید: مالزی تایلند مالدیو سریلانکا و حتی هند

اگر با بچه هاتون سفر میکنید به فکر اونها هم باشید خیلی از جاذبه ها برای اونها خسته کننده است و به توانایی بدنی شان توجه کنید اونها نمیتونن هم پای شما راه بروند و باید از کالسکه یا کول کردن استفاده کنید و این را بگم که در تایلند کالسکه نبرید که پشیمون میشید. زمان سفر ما هم زمان شد با انفجار در فرودگاه بروکسل و یهویی قوانین سفر های هوایی رو سخت تر کردند مثلا در پرواز رفت اجازه حمل آب را به داخل هواپیما داشتیم که در برگشت حتی شیر پاکتی بچه را گرفتند و دور انداختند.

امیدوارم از تجربه من استفاده کنید و شما هم مطالب بیشتری اضافه کنید.

نویسنده :محمد مجیدی