اینجا به بهشت گمشده گیلان معروفه. دیار میرزا کوچک خان جنگلی، دارای طبیعت بکر و زیبا. رودخونه و دریاچهی طبیعی و کوه و جنگل. خونههایی به سبک بدیم گیلان که از بعضیاسون به عنوان اقامتگاه استفاده میشه. آب و هوای عالی، و تا چشم کار میکنه درخت و سرسبزی. علاوه بر این زیباییهای خدادادی این منطقه، باعث تجلی روح زیبای خدا در مردم منطقه شده. مردمی بخشنده، مهمان دوست و بسیار مهربون. به سوری که صادقانه بگم در طی مسیر بیش از ده نفر اگه حتی کلبهای داشتن یا دکهای کوچیک و لباسی ساده اما دلی دریایی داشتن و مارو به چای دعوت میکردن و خوش آمد میگفتن بهمون. چیزی که تقریبا تو کمتر جایی دیده بودم. بسیار لذتبخش بود رفتن به این روستا و دیدن این همه یکرنگی و زیبایی در کنار هم. زبان مردم محلی تالشی هستش، که یکم فهمیدنش دشواره. از نظر مغازه و خورد و خوراک تا یه محدودهای مغازه وجود داره. اقامتگاه هم برای مسافرین هست. اما برای رفت و آمد بهتره از وسایل شخصی استفاده بشه یا تور گردشگری.