گورمعبد های پالمیران در دامنه ی کوه خضر در جزیره ی خارگ قرار دارند و از نظر زمانی احتمالا برمیگردند به اواخر سلسله ی اشکانی یا اوایل دوران ساسانی. پلان کلی بنا شبیه نمونه های پارتی است اما به نظر میرسد که این گورمعبد ها، که از اسمش پیداست هم جایگاه نیایش بوده اند و هم گور، در دوران مختلف با اندکی تغییر دوباره مورد استفاده قرار گرفته اند. با توجه به ابعاد کوچک اینجا، و البته عدم کشف جسد احتمالا بیشتر جایگاه موقت نگهداری از اجساد بوده تا گورهایی دائمی. به این صورت که جسم مسافرینی که در سفرهای دور و دراز و سخت آن روزها، در این جزیره جانشان را از دست میدادند، به صورت مومیایی و در تابوت های چوبی تا زمانی که توسط همقطاران شان به سرزمین خود برگردند در اینجا قرار نگهداری میشده. قوم پالمیر، که ساکن سوریه بوده اند و به تدمریان هم معروفند، از راه دریا و به وسیله ی کشتی و برای تجارت به خارگ میآمدند. گورمعبدی به همین سبک در پالمیر و نمونه ی دیگری در نسا باعث شده، تصور اینکه این یکی هم توسط همین قوم ساخته شده باشد قوت بگیرد و برای همین است که به این نام میخوانندش. این گورمعبد ها از آسیب یادگاری نویسان در امان نمانده، و بدون نگهبان در جزیرهی خارگ رها شده اند. طبیعتا ورودی ندارد و امکان بازدیدش در هر ساعتی مهیاست.