هتل پارک شیراز Park Shiraz Hotel

دوستان ما تاریخ ١١ اردیبهشت ١۴٠١ تا ١۶ ام به این هتل رفتیم.
اول اینکه چون تعطیلات بود (عید فطر)ما از ١ ماه قبل پرواز رو گرفتیم اما تمام اقامتگاه های سنتی و زیبای شیراز پر شده بود ، هتل های خوب هم همینطور، (هتل های بسیار گران و لاکچری چندتایی بودند اما به بودجه ما نمیخورد) بعد از کلی تلاش ناموفق،ناچار شدیم این هتل رو که اتاق خالی داشت انتخاب کنیم.
هتل مشخصه در گذشته بسیار زیبا بوده ‌و اصولی ساخته شده، اما حال حاضر بسیار کثیف نامرتب بود. توی لابی روی همه چیز خاک نشسته بود. صبحانه بسیار سطح پایین بود.حالا با توجه به تعداد ستاره های هتل میشه اینهارو قبول کرد. از همه بدتر امکانات هتل و جوابگویی بود. ازشون خواستیم یک جعبه دستمال کاغذی بدن بهمون داخل اتاق نبود، گفتن جز خدمات هتل نیست. روز بعد خواستم از وان استفاده کنم،دیدم تیوپ راه ابش نیست، گفتم لطفا درپوش اب رو بدید ، گفتن از عمد برداشتیم که از وان استفاده نکنید چون اب هدر میره.🧐درحالی که شلنگ سرویس هر دفعه باز میکردیش دوبرابر اب خروجی از اطرافش نشتی میداد.بچه خواهرم همراهمون بود و لباسش کثیف شد، پرسیدیم خدمات خشکشویی تون به چه صورته گفتن جز خدماتمون نیست.وای فای هم پرسیدیم گفتن رایگان نیست برای هر گیگ اینترنت ١۵٠٠٠ تومان هزینه باید بدید.
وقتی از شامپو حمام استفاده میکردم احساس کردم که فاسد شده ولی برچسب روش رو کنده بودن. توی شارژ مجدد دیدم یکی از شامپو ها برچسب تاریخ داره و از تاریخ انقضاش ١ سال گذشته بود.به همین علت برچسب هاشو میکندن.
تنها نکته مثبت هتل حیاط سرسبزش بود عصرها میامدیم داخل حیاط روی تخت هایی که فرش انداخته بودن میشستیم، دو روز اخر دیدیم حتی فرش هارو هم جمع کردن و نمیشه از بیرون استغاده کرد، قابل ذکر ه که تعدادی میز هم داشت که صندلی هاشو جمع کرده بودن و نمیشد بیرون نشست.
داخل حیاط هتل قفس حیوانات و پرنده های مختلف بود 😁😁یک گوشه حیاط کلی کبوتر نگه داری میشد که بوی بدی داشت. یک طرف بز و خروس😁😁یک طرف هم تعداد زیادی طوطی.
کلا شبیه هتل نبود،هتل قدیمی با لوکیشن عالی(نزدیک بافت تاریخی شهر) رو تبدیل به یک خانه باغ کثیف پر از حیوانات کرده بودند.

راستش را بخواهید من هیچ شبی در پارک هتل نخوابیده ام. چون من یک شیرازی هستم اما آنقدر خوب این هتل را میشناسم که فکر نمیکنم هیچ کدام از مسافران هتل اینقدر آنجا را بشناسند و مطمین هستم بعد از خواندن توضیحاتم شما هم این ادعایم را تایید خواهید کرد.

در دوران دانشجوییم بیشتر عصرها بعد از کلاس با دوستانم به پارک هتل میرفتیم و یا در چایخانه حیاط یا در کافی شاپ هتل بسته به فصل یک چای میخوردیم و از فضای بسیار زیبای هتل لذت میبردیم. پارک هتل از قدیمیترین هتل های شیراز است. در قدیم بیشتر برنامه های شاد و فرهنگی شیراز در این هتل برپا میشده. در سالهای دانشجویی ما هم پاتوق هنرمندان و شاعران شیرازی بود و ما خیلی وقتها در محافل ادبی آنها شرکت میکردیم.

زیبایی هتل به خاطر فضای قدیمی هتل بود که وقتی وارد آن میشدی احساس میکردی در با صفاترین قسمت شیراز هستی. حیاط بزرگ هتل با درختان قدیمی گلکاریهای ساده و زیبای اطراف استخر و در تابستانها فواره هایی که در اطراف استخر قدیمی و بزرگ هتل بود و صدای آب که به درون استخر میریخت همه باعث میشد عصر ها و شب ها پر شود از مهمانان شیرازی اهل صفا و بیشتر مهمانان هتل افراد ثابتی بودند که به آن همه زیبایی وفادار بودند. از جمله من و همسرم که اولین دیدارمان همانجا بود و تا سالها بعد از ازدواج دایم با دوستانمان یا تنها به هتل سر میزدیم.

تمام مشخصاتی که برایتان میگویم مربوط به همان سالهاست و من حدودا چهار پنج سال است به این هتل نرفته ام به این دلیل که متاسفانه مدیر هتل عوض شد و آقایی که اصلا شیرازی هم نبود بر سر کار این هتل گذاشتند که نه تنها همه فضای زیبای هتل را با کج سلیقگی تمام خراب کرد بلکه قانونی گذاشت که در عمرم هیچ جا نه دیده ام نه شنیده ام و آن اینکه هتل فقط مخصوص مسافران است و شیرازیها را دیگر به آنجا راه نمیدهند.

حیاط هتل بسیار بزرگ است و این موضوع در خیابان زند که مرکز توریستی و مرکز اصلی شهر شیراز است تقریبا فقط در این هتل به چشم میخورد. شما اگر مسافر این هتل باشید خیلی راحت با پای پیاده میتوانید به تمام جاهای توریستی شهر شیراز که زیر مجموعه زندیه هستند دسترسی داشته باشید و این خیلی نکته مهمی است چون آنجاها اصلا جای پارک ماشین پیدا نمیشود و حسابی شلوغ است.

از حیاط به سمت لابی هتل که بروید از یک دالان پر از گل و گیاه عبور میکنید و به ساختمان میرسید. محوطه لابی خیلی دلباز و روشن است سمت راست لابی رستوران قرار دارد غذای رستوران خیلی خوشمزه است. من بارها و بارها آنجا غذا خوردم هم صبحانه هم ناهار و هم شام. همه شان عالی بود. درست به روش سنتی اصلا هیچ چیز مدرن در این هتل نمدیدید تا فضایش را بر هم بزند. در آخر راهرو یک کافی شاپ بود که تمام پنجره هایش به حیاط خلوتی باز میشد پر از درختان نارنج. و در بهار از بوی بهار نارنج مست کننده بود. نه از تیرامیسو خبری بود نه چیز کیک. چای بود و کیک ساده و آبمیوه اما دنیایی صفا داشت. من سالها بعد برای اولین بار به کافه نادری رفتم و دقیقا حس پارک هتل برایم تداعی شد.

همانطور که گفتم من در اتاق هتل اقامت نداشتم اما دوستی داشتم که در شیراز دانشجو بود و چند سال پس از فارغالتحصیلی به شیراز آمد و در پارک هتل ماند. من روزی به سراغش رفتم و اتاق هتل را هم دیدم. تمیز بود. همه امکانات هتل چهار ستاره را داشت. و از همه بهتر تراس اتاق بود. مشرف به باغ و استخر.

همیشه فکر میکردم اگر روزی باشد که دیگر در شیراز نباشم و بخواهم سفر به شیراز داشته باشم نه هتل همه میروم نه هتل چمران. نه اینکه از هتل خوب بدم بیاید برعکس من عاشق هتلهای لوکس هستم. بلکه به این خاطر که همچین هتلی را در جای دیگر نخواهم دید.

تنها نکته منفی که به نظرم الان این هتل دارد مدیریت ضعیف آنست. همه جا مبلهای زشت و پرده های رنگارنگ گذاشته. ترکیب سنتی هتل را بر هم زده استخر قدیمی را پر کرده و دیگر شیرازی ها را راه نمیدهد!

شما اگر یک روز به شهر زیبای ما آمدید و دوست شیرازی نداشتید تا میزبانتان باشد اول به ما افتخار پذیرایی بدهید و اگر قابل ندانستید و در این هتل ماندید و یک روز عصر روی تخت توی حیاط زیر درخت توت نشستید جای ما را خالی کنید. من که واقعا دلم برایش تنگ میشود