این کوه در مجاورت شهرستان لنگرود قرار داره. با ورود به لنگرود میتونید بعد از اولین میدان تابلو لیلاکوه رو ببینید. در ابتدای مسیر کلی مغازه و کافه وجود داره و حتی باغهایی که جلوشون گل و میوه درختاش برای فروش گذاشته شده یا خانمهایی که نون محلی و چای برای فروش گذاشتن. اما یکم که بالاتر برید کم کم به یه مسیر خلوت میرسین که از رفتن به جادهاش قطعا لذت میبرید. حتی کنار زدن ماشین یه چند دقیقه از اون بالا به کوچکی شهر و مردمش نگاه کردن باعث میشه حال آدم تغییر کنه. مسیرش قطعا تو هر فصلی قشنگی خاص خودش رو داره هرچند ما تو زمستون رفتیم و قطعا چون بالای کوه بود خیلی سرد بود و ترجیحمون این بود که به جای نشستن و غذا خوردن یه چای لاهیجانی دم کنیم و همراه نون محلی که پایین تهیه کرده بودیم بخوریم.