خانه و حسینیه امام خمینی (جماران) Imam Khomeini's House and Husseinieh (Jamaran)

یک بار فایل صوتی بود که حدود این خانه را بسار بزرگ بیان می‌کرد. با باغی در جانب شمالی و شمال شرقی خانه. اما آنچه که از این خانه قابل بازدید است و در راهنمای خانه ذکر شده است به نظر نمی‌رسد چندان عرصه‌ی بزرگی داشته باشد. این خانه که در منطقه‌ی جماران و در پشت حسینه‌ی معروف جماران قرار دارد، محل زندگی آقای خمینی بوده است. تابلوی راهنما نشان می‌دهد که این خانه به ثبت ملی رسیده است. تنها می‌توان از حیاط کوچک و محقر این خانه بازدید کرد. اتاق اصلی این خانه از پشت شیشه قابل رویت است. این اتاق شاید شناخته شده‌ترین رویدادش همان دیدار فرستاده گورباچف با ایشان بوده است. هر چند عمده دیدارهای خصوصی ایشان در همین اتاق اتفاق افتاده است. یا آشناترین صحنه در این حیاط، کلیپی است که ایشان بر روی ایوان این حیاط نشسته‌اند و هیات دولت وقت برای دست بوسی خدمت ایشان رسیده‌اند و به صف دست ایشان را می‌بوسند. اما حسینیه که با پل مانندی ایوانش به این خانه متصل است، خود مکانش که نه ولی آدم‌هایی که در آن بوده‌اند و اتفاقاتی که در آن محل افتاده، آدم را ترغیب به بازدید از آن می‌کند. حسینیه جماران سال‌ها محل آمد و شد افراد بسیاری بوده است. اینجا هیچ تزیینات معماری ندارد. شاید نوع سقفش اندکی شبیه تکیه‌های دوره قاجار باشد. برای رسیدن به این حسینیه و خانه اگر می‌خواهید از وسایل نقلیه عمومی استفاده کنید، مسیر میدان جماران-پایانه تجریش اتوبوس‌های مشخصی دارد. یا می‌توانید از تاکسی استفاده کنید و بعد از پیاده شدن مقابل خیابان جماران، کمی پیاده روی کنید. بر تابلویی که بر ورودی این حسینیه نصب شده، این محل هم به ثبت ملی رسیده است. در ابتدای کوچه‌ی مجموعه یک گیت امنیتی وجود دارد. قبل از ورود لیستی از وسایل ممنوعه هست که چک می‌شود. تا باز شدن خانه موزه‌ی هاشمی کمی در هوای گرم این حسینیه استراحت می‌کنم. بازدید از این خانه و حسینیه اگر شناخت و آشنایی با تاریخ معاصر و همین چهل و خورده‌ای سال نداشته باشیم، چندان لطفی ندارد. به آدم‌هایی فکر می‌کنم که آن بالا روی ایوان مانند حسینیه نشسته‌اند. به سرنوشت‌شان. یا حتی آدم‌هایی که کیپ تا کیپ همین پایین می‌نشستند. فضای حسینیه سعی شده است بدون تغییر باقی بماند. صندلی با ملحفه سفید، دوربین صدا و سیما. دیوارهای گچی...