دبی Dubai

آقا اصلاً در مورد دبی اصلاً نباید صحبت کرد و فقط باید رفت و این پیشرفت ۲۰ ساله به دلیل صداقت مسئولان،همکاری مردم و جلوگیری از دزدی را فقط دید و دید و دید!اصلا نمی خوام توصیف خاصی در مورد دبی داشته باشم و فقط به بیان چندتا نکته واسه سفر به دبی بسنده می کنم.

۱.به نیت خرید به دبی نروید! دبی استانبول نیست و اجناس گرانی دارد!(کاپشنی که خودم از نمایندگی برشکای استانبول ۱۰۰ لیر خریده بودم،زمانی که لیر ۲۰۰ تومن از درهم ارزانتر بود در نمایندگی دوبی ۱۷۰ درهم بود)
۲.به میراکل گاردن سر بزنید و از ثبت عکسهای زیبا و حتی عاشقانه لذت ببرید
۳.گلوبال ویلیج یا همان دهکده جهانی هم چند فیلم است با یک بلیط!در این اعجاز بشری می توانید به تمدنهای مختلف سر بزنید و حتی از کشورهای گوناگون سوغاتی بخرید
نکته:بازدید از این دو محل را در یک روز برنامه ریزی کنید.خریدن این دو تور از لیدرها می صرفد!
۴.برج الخلیفه و دبی مال را از دست ندهیم بویژه زمان غروب آفتاب که پرتاب آب به ارتفاع ۱۵۰ متری با موسیقی های دلنواز هوش از سرتان می برد(اوایل ژانویه سالروز افتتاح دبی مال بزرگترین مجتمع تجاری جهان و برج الخلیفه است و بسیار شلوغ خواهد بود)
۵.در این شهر هر چیزی که میبینیدبزرگترین و زیباترین و تمیزترینهای جهان هستند!بزرگترین قاب و باغ و آبنما و برج و پاساژ و آکواریوم و لیموزین و هتل و جزیره مصنوعی و خیلی ترینهای دیگر همه شاکله این شهرند
۶.خوردن شاورمای مرغ با سس و نانهای لذیذ عربی را از دست ندهید،همینطور میگوپلو و فتوش و تبوله و دسرهای خوشمزه
۷.با مترو به تمام دیدنی ها و اماکن شهر دسترسی دارید،فرهنگ مردم این شهر بخصوص در مترو بسیار بالاست،پس با خیال راحت سوار مترو شوید و از طعم واقعی متروی مدرن لذت ببرید
۸.قبل از سفر به دبی از سایتهای ایرانی واچرهای تخفیف تفریحات دبی را تهیه کنید تا نصف مبلغ برای دیدن دیدنیهای دبی خرج کنید!بخصوص برای بزرگترین آکواریوم دنیا
۹.هتل آتلانتیس را از دست ندهید...
اینها تنها گوشه ای از زیباییهای دبی است و دیدنشان کافی نیست،اما لازم است!یعنی اگر این دلبرها را نبینید انگار به دبی نرفته اید!به نظرم امسال زمستان از #تایسیز تور دبی را بخرید و از زیبایی های آن در کنار دیدن مسابقات جام ملتهای اسیا لذت ببرید

در اظهار نظر شخصی افراد مختلف بارها شنیدم که من به دبی سفر نمی کنم و چرا پول به این عربها ...
ولی اگر بخواهیم از این نقد و بررسی بر مبنای دو سفرم در فروردین 86 و 96 به این شهر می باشد، دید انصاف خارج نشویم دبی یک ابرشهر مدرن امروزی است که از هیچ به همه چیز رسیده است، مطمئنا در رسیدن به این نقطه پول، فکر و ایده درست، داشتن مشاوران کاربلد و سپردن امور به دست مجریان کاردان بی تاثیر نبوده است، نتیجه آن حداقل در ظاهر برای توریستی مثل من یک شهر تمیز، منظم، با امنیت بالا، پیشرفته و قانون مند بوده است.
از نظر جاذبه و مکان های توریستی با توجه به اینکه این شهر تازه رونق گرفته اکثرا نوظهور و مدرن هستند، اما تا دلتان بخواهد تفریحات متنوع و مطابق با همه سلیقه ها در این شهر پیدا می شود تازه از یک سفر تا سفر بعدی نه تنها به این تفریحات اضافه می شود بلکه شاید چهره شهر هم تغییر کند نمونه ای از این دست تفریحات پارک آبی آتلانتیس و وایلد وادی،سافاری کویر، لگولند و ... می باشد.
همجواری ایران و این شهر باعث شده دسترسی راحتی برای توریست های ایرانی داشته باشد و با هواپیما و حداقل زمان امکان مسافرت به این شهر مهیا گردد، مخصوصا با توجه به هوای مطبوع دبی در ایام پاییز و زمستان و عید نوروز سفر توریستی به این شهر در این ایام مناسب می باشد، به همین دلیل در سفر به دبی با هموطنان زیادی روبرو خواهید شد.
به نظر می رسد دبی با زمان و تکنولوژی حرکت می کند و پیشرفت شهر در سفرهای متناوب و افزون شدن جاذبه ها کاملا محسوس می باشد حاکمان این شهر بسیار سعی و تلاش دارند که در همه زمینه ها برترین و اولین باشند نمونه شاخص آن بلندترین ساختمان و برج دنیا به نام برج خلیفه بوده و جالب تر اینکه خود سعی در شکستن رکوردهای قبلی شان دارند.
در سفر به این شهر شاهد خودروهای لوکس، ساختمان ها، برج ها و آسمان خراشها خواهید بود، دیدن انواع برج و ساختمان برای من که شغلم بی ارتباط در این زمینه نیست جذاب و کلاس درس و آشنایی با تکنولوژی روز ساختمان بود. نمونه های بارز این ساختمان ها برج العرب، برج خلیفه و ... می باشد.
رانندگی در این شهر قانون مند و ایمن بوده و در دید کلی توریست به قانون مداری تاثیر بسزایی دارد.
مشاهده توریست های بی شمار از ملیت های مختلف و دادن آزادی عمل به آنها در پوشش و ... در این شهر ملموس بوده که مطمئنا این راهکار در راستای کسب درآمد از راه گردشگری می باشد. البته حضور نیروی کار مستقر در دبی که عمدتا مهاجر می باشند نیز چشمگیر است.
وجود مال ها و مراکز تجاری متعدد که علاوه بر بحث خرید برندهای لوکس و لاکچری طوری طراحی و ساخته شدند که خود به عنوان یک جاذبه تلقی می گردند دبی مال، مدینه الجمیرا، ابن بطوطه و ... هر کدام با داشتن شاخصه ای در زمره این جاذبه ها قرار می گیرند.
حمل و نقل عمومی در دبی با مترو، اتوبوس و تاکسی به راحتی هر چه تمام تر انجام می شود فقط گران بودن هزینه تاکسی را لحاظ فرمایید.
در دبی با توجه به وجود رستوران های متعدد بین المللی، ایرانی و عربی رضایت هر سلیقه ای تامین خواهد شد.
وجود فکر خلاق و ایجاد جاذبه های منحصربفرد مانند میراکل گاردن در دل کویر، پالم در دریا و ... و کسب برترین ها و اولین ها در کسب رتبه های بالا در جذب توریست بی تاثیر نبوده است.
در سفر به دبی و در صورتی که مدت سفرتان اجازه می دهد با توجه به نزدیکی ابوظبی به دبی سفر به این شهر و دیدن جاذبه های خاص آن را از دست ندهید.
همه موارد فوق که در تحسین این شهر بود یک طرف و گران بودن خدمات در دبی در طرف دیگر.
مقایسه ارزش قیمت به نسبت خدمات دریافتی در این شهر توریست های ایرانی را برای سفر به این شهر با تامل روبرو خواهد کرد، همین دلیل هر چند ساده ولی بزرگ کافیست که دبی به عنوان یک شهر توریستی فوق العاده گران به عنوان مقصد سفر شناخته شود. پس با احتیاط و اطلاعات کافی عمل کنید.

با سلام
دبی در یک کلام بی نظیره
فوق العاده مدرن و جذاب هست
و واقعا آدم در این شهر لذت میبره از کلیه مناظر ساختمان ها و همه عجایبی که در این شهر قرار داره
یک شهر منظم و قانون مند هست
مخصوصا رانندگی های افراد
که خیلی رانندگی های خوبی دارند
تمیزی شهر
شیک بودن شهر
همه این ها به آدم حس آرامش فوق العاده ای می ده
واسه من که عاشق مدرنیته هستم فوق العاده بود
به قدری که اصلا دلم نمی خواست برگردم و دوست داشتم روزهای بیشتری در این شهر بگذرونم
تنها ایراد این شهر گرون بودنش هست
که واقعا به معنای واقعی کلمه گرون هست
من به همه پیشنهاد می کنم حتما به این شهر واسه یک بار هم که شده سفر کنند که ارزش دیدن ش داره.

ما با توجه به این که هر دو کارمند و شاغلیم و امکان سفرهای طولانی مدت را نداریم دبی با توجه به نزدیکی به ایران و امکان تفریحات آبی و امنیت بالا و تمیزی گزینه همیشگی ماست. چیزی که سال‌ها ست از اعماق قلبم بهش رسیده ام این است که آنچه سفر را برای ما خاطره انگیز می‌کند لحظات شاد و استراحت‌ها و رستوران‌های جدید آن است و هیچگاه چیزی از خرید خروارها لباس در خاطرمان نمانده است و در نتیجه هیچگاه وقت کوتاه خود را به خرید اختصاص نمیدهیم. ترجیح می‌دهم کنار ساحل پیتزا بخورم تا در پاساژها به دنبال لباس باشم.
دبی شهری ست که روح زندگی در آن جاری نیست اما اگر به دنبال شهری تمیز و ایمن هستید که با دو ساعت پرواز بتوانید به آن برسید و در کنار ساحل به استراحت بپردازید قطعا انتخابی جز دبی وجود نخواهد داشت.

سلام خدمت همه ی سفر دوستان
من و همسرم و دو همسفر دیگمون برای کاری مجبور بودیم توی همین زمان یعنی اوج گرمای تابستون دبی در شهریور ماه به این کشور سفر کنیم

قبل از هرچیز میخوام نظرم رو قبل از سفر به دبی بگم براتون من همیشه از سفر به این کشور امتناع میکردم و کلی هم تلاش کردم که این کشور نریم ولی خوب مجبور بودیم چون کشور عربا رو دوست نداشتم و دلم نمیخواست جایی برم که همش عرب ببینم ولی دریغ از یک عربی که ما دیده باشیم چون کشور پر است از مهاجر و توی مترو که ما رفت و آمد میکردیم همش مهاجر های هندی پاکستان افغانستان فیلیپین نپال و سیاه پوست بود و عربا با ماشین های مدل بالاشون رفت و آمد میکنن خلاصه اصلا برام هیجان انگیز نبود ولی بعد از سفر نظرم عوض شد ( البته نه این نظرم که از عربا خوشم نمیاد ) کشور فوق العاده پیشرفته و اینکه وسط این بیابون همچین برج هایی علم کرده و افسوس و صد افسوس برای کشور عزیزمون درکل کشور خوبییه قشنگه ولی برای خوش گذرونی باید خیلی پول خرج کنی مخصوصا الان با این قیمت های ارز ( درهم 3800 در زمان سفرمون ) که باعث شد ما نتونیم اصلا خرید کنیم هیچی کلی هم کنسرو غذا و آب معدنی با خودمون بردیم آب کوچیک 5 درهم = 19000 تومن و قیمت بستی هر اسکوپ 10 درهم = 38 تومن یعنی یه بستی سه اسکوپی خودمنون =114 تومن حداقل بلیط مترو 5 درهم = 18500 تومن دیگه خودتون حساب کنید و ما اینجا بود که معنی کامل بی ارزش شدن ریال رو فهمدیم تازه اینجا 4 برابر بود وای به حال اروپا که 17 برابرههههههههه

در مورد گرما هم بگم که هوا بیشتر شرجی بود تا خیلی گرم ولی درکل خیلی اذیت نشدیم چون از در هتل تا مترو 5 دقیقه راه بود و همه جا تقریبا زیر باد کولر بودی و حتی ما تور صحرا هم رفتیم که هوا نسبت به تابستون بودن عالی بود نه شرجی بود نه گرمای اذیت کننده حتی یه باد خوبی هم میومد در ضمن تور صحرا رو حتما برید خوش میگذره

جاهایی که ما تو سفر رفتیم دو شب رفتیم برج خلیفه یه عصر رفتیم ساحل جمیرا و ابن بطوطه که ابن بطوطه چیز خیلی خاصی نداشت که ارزش رفتن داشته باشه
خیلی دوست دارم قسمت بشه تو فصل خودش از دبی دیدن کنم چون خیلی دوست داشتم دهکده جهانی و باغ گل اونجا رو ببینیم که توی تابستون بسته ست و به نظر من برای دیدن همه جاهای خوبش در فصلش سه شب کمه حداقل 5 شب زمان میخواد تازه ماهم که دو روز صبح درگیر کاراهای خودمون بودیم و روز چهارم ساعت 12 پرواز برگشتمون بود

هتل ما ابجار گرند بود هتل خوبی بود ولی بیشتر باید هزینه کرد و در شیخ زاید هتل گرفت چون واقعا ارزش داره در مورد هتل هم میتونید توی نقد و بررسی هتل بیشتر راجع بهش بخونید
مرسی از سایت خوب لست سکند

دبی شهری است که همه با هر سلیقه ای رو راضی میکنه
از فروشگاه های لوکس و مجلل با همه برند های معتبر تا تفریحات های متنوع
از غواصی گرفته تا پرش از هواپیما با چتر نجات
از اسکی رو یخ تا شتر سواری در بیابان
از خرید از فروشگاه های لاکچری در امارات مال تا خرید از اوت لند خارج از شهر
مترو شیک و سهل الوصولش تا تاکسی های زیادش
رستوران های خارجی با غذاهای متنوع
با همه این امکانات زیاد و ذرق و برق زیادش یه نکته ای وجود داره که تو ذوق میزنه . اونم مصنوعی بودنشه

سلام دوستان عزیز لست سکندی

تصمیم دارم توضیحی کوتاه راجع به این شهر دوست داشتنی به افرادی که درحال تصمیم گیری برای مقصد سفر هستن بدم.

دبی شهر مدرن پیشرفته در دل صحرای امارات ، چیزی که توی ذهنم تصورش رو میکردم این بود .
چطور میشه یک کشوری که پنجاه سال قبل یک صحرا با امکانات ابتدایی بوده باشه و الان به یک شهر مدرن توریستی که همه ی آدمها چه از قاره ی آمریکا ، چه آسیا چه آفریقا برای تفریح کلی هزینه میکنن که اقامتی توش داشته باشن!!

پرواز ما با ماهان ایر از فرودگاه امام به دبی انجام شد ، زمان سفر اواخر اردیبهشت بود ولی تصوری که من داشتم این بود که حتما توی این موقع از سال هم هوای دبی مناسبه هم توریستهای کمی توی این شهر وجود دارن ، ولی اشتباه بود چون هم هوا شرجی و گرم بود هم توریسها خیلی زیاد توی شهر در حال خوش گذرونندن بودن.

دبی و عظمت و مدرنیته ای که در ذهن من شکل گرفته بود با دیدن فرودگاه بینظیر آل مکتوم به واقعیت تبدیل شده بود و این عظمت وقتی که با ترانسفر از فرودگاه به سمت هتل حرکت کردیم دوچندان شد.

خیابون شیخ زاید با این عرض یا این حجم ماشینهای لاکچری و اینهمه ساختمون بینظیرش باعث بحت و حیرت من میشد و البته حسرت که چرا اینها باید به اینجا برسن و درگیری مملکت ما این باشه که ارز 4200 تومنی رو کیا گرفتن و کیا رانت درست کردن..... بگذریم ...

حملو نقل عمومی :

خوب از دبی نباید انتظار داشته باشید که شهر ارزونی باشه ولی یکی از مهمترین معیارهایی که توریستها رو به یک کشور میکشونه بحث حملو نقل عمومی و شبکه ی مترو و تاکسیرانی اون شهره ، خیلی از جاهاییی که ما توی دبی رفتیم و خیلی از جابحایی ها با اتوبوسهای هاپ آن و هاپ آف انجام شد پس با گرفتن کارت مترو و شارژروزانه ی اون به دفعاتی که ازش استفاده میکنید و فاصله ی مسیرها قیمتهای مختلفی از کارتتون کم میشه .

واچر (همون نت برگ خودمون ) :

این عربهای درشت هیکل سفید پوش پولدار ، چقدر مغزشون برای استفاده از پول منو شما کار میکنه :)
من با خوندن سفرنامه های دوستان عزیز و آشنایی با وچر ، اقدام به خرید اون از سایتهای ایرانی کردم و با پرداخت هزینه ی خیلی کم میتونستم از خیلی از تفریحات و رستورانهای دبی به صورت 50درصد تخفیف استفاده بکنم که انصافا خیلی خیلی توی هزینه ها صرفه جویی شد .مثلا تور سافاری صحرا به مبغ 350 درهم یا تور گردش اتوبوسهای hop on hop off که مبلغ 360 درهمی داشت با خزید یک بیلط ، بلیط دوم رایگان درمیومد و خیییلی از رستورانهایی که ما استفاده کردیم شامل حال این تخفیف میشد ، توصیه میکنم حتما خرید واچر رو انجام بدید ، شک نکنید که خیلی توی هزینه های شما صرفه جویی میشه.

غذا :

خوب تنوع رستورانها از ایرانی تا هندی ، از عربی تا آمریکایی و چینی ، از تایلندی تا حتی گیلکی ، تمام سلیقه ها رو تحت پوشش قرار میده و اگر هم دوست داشتید از فست فودهای متنوع میتونید استفاده کنید .پس هیچ نگراتنی در این رابطه نداشته باشید .

زبان محاوره :

تقریبا جایی نبود که کسی انگلیسی نتونه صحبت کنه ولی نیاز هم نیست که شما زبان انگلیسیتون در حد عالی باشه ، من دوستانی رو دیدم که به دبی رفتن و زبانشون در حد زیر سفر بود و کلی بهشون خوش گذشت ، ولی خوب اگه زبان بدونید بیشتر میتونید استفاده کنید

مردم و فرهنگ :

خوب این که عربها از کجا به این موقعیتو جلالو جبروت رسیدن بماند مهم و میزان حال افراد است! جالبه که توی جایی من عرب رو به عنوان فروشنده یا کارگر ندیدم و اعرابی با ماشین های شیکو لاکچری و با دشداشته (لباس سفید بلند عربی ) هایی که چنان سفید و اتو کشیده بود که با حودم فکر میکردم چطور ممکنه توی ان شرجی هوا و این عرق کردن ها ، اینا اینقدر اتو کشیده و مرتب هستن!!
مردمانی که فروشندگی میکردن و توی قشر متوسط به پایین اونجا کار میکردن همگی مهاجرانی از ایران تا شرق دور بودن که برای این عربهای مایه دار کار میکردن .

امنیت :

چیزی که توی دبی در هر ساعتی و در هر مکانی کاملا برقراره و دغدغه ای برای این موضوع ندارید ، با هرنوع پوششی چه لباسهای بلندو روبنده چه بیکینی و لباسهای راحت ، همگی در صلحو آرامشو امنیت کنار هم خوش میگذرونن .

در نهایت توصیه میکنم این شهر رو ببینید و حرص بخورید ،آره درست خوندید حرص بخورید چون اینهمه لاکچری بودن ، اینهمه نظم ، اینهمه قانون مداری ، بزرگترین برج جهان ، لوکسترین هتل جهان با هفت ستاره ، لاکچری ترین رستورانهای جهان ، لاکچری ترین ماشینهایی که توی خواب هم نمیتونید ببینید ووو خیلی چیزهای دیگه متعلق به این شهره و شما رو به دیدن دعوت میکنه .

آرزو میکنم کاش مملکت ما و مسیولین ما هم قدری تلاش جهت رفاه و پیشرفت کشورمون جزو دغدغه هاشون میبود .

امیدوارم کمی شما رو با این شهر آشنا و تونسته باشم توی انتخاب مقصد سفرتون بهتون کمک کرده باشم .

به امید بهترینها برای مردم سرزمینم

سلام به همه دوستان
برای من فرصتی پیش اومد تا در تعطیلات خرداد امسال سفری به شهر دبی داشته باشم. البته این ویزای سومم برای دبی بود ولی در دفعات قبلی اینطور موفق به گشت و گذار در دبی نشده بودم. هتل های من هم در بهترین مناطق شهر دبی و جز تاپ ترین هتل های این شهر بودن. هتل اول من هتل سوفیتل دپالم و هتل دومم هم رکسوس دپالم بود که هر دوی این هتل ها در پالم جمیرا و در بهترین نقطه این جزیره مصنوعی واقع شده بودند. شبی هم در هتل رکسوس پریمیوم دبی در منطقه جی بی آر که از مناطق لوکس دبی هست اقامت داشتم. نقد و بررسی هتل ها رو در قسمت خودشون نوشتم و مشکلی در هتل ها نبود. اما مشکل من با خود شهر دبی بود و در واقع می توان گفت که جزء بدترین سفر های من تا به حال بود.
در واقع بالاشخصه معتقدم که اگر کسی اولین سفر خارجیش رو بره دبی، به خاطر هیجانات اولیه اش و همچنین اینکه همیشه اولین سفر خارجی زیبایی خاصی داره، ممکنه از این شهر خوشش بیاد، ولی اگه قبلا جاها و کشور های مختلفی رو دیده باشید و در الویت های بعدی بخواهید از دبی دیدن کنید، کمی بعید میدونم که از این شهر خوشتون بیاد. حداقل برای من اینطور بود و هیچ حس خوشآیندی نسبت به این شهر نداشتم و هیچ چیزی نتونست منو مجذوب خودش کنه. واقعیت اینه که در سفر ساختمون های بلند و برج های رنگارنگ و یا ماشین های خارجی هیچ جذابیتی برای من ندارند! برای خانواده ام هم همینطور بود. اما فقط این موارد نبودند که برای من و خانواده ام آزار دهنده بودند، گرانی بیش از حدی که در این شهر وجود داره بیش از هر چیز دیگری گردشگر ایرانی رو آزرده میکنه. و در واقع من خودم این گرانی رو به دو دسته تقسیم میکنم:
دسته اول گرانی ذاتی این شهر هست. به عنوان مثال بستنی تک اسکوپ حدود 15 الی 20 درهم ( با احتساب هر درهم 1700 تومان) قیمت داشت که چیزی در حدود 25 الی 35 هزار تومان میشه. و یا یک عدد آب تک نفره بین 5 الی 10 درهم (5 درهم در دبی کریک و پایین شهر و 10 درهم در بالاشهر) قیمت داشت که واقعا سر به فلک میکشه. هزینه تاکسی و سایر موارد هم که جای خود دارد. درسته که ارزش پول ملی هم افت کرده، ولی خوب به خودی خود دبی واقعا شهر گرانی هست و میشه گفت در بعضی موارد گران تر از اروپاست!
دسته دوم گرانی ورودیه های جاذبه های این شهر است که به نسبت جاذبه همخوانی ندارند! یعنی شما برای ورودی یک پارک (مثلا باغ درخشان دبی) ورودی 105 درهمی در حدود 180 هزار تومان می پردازید در حالی که بعد از بازدید میبینین این جاذبه حداکثر ارزش 50 هزار تومانی داشته! در واقع مقدار ورودیه ها با ارزش بازدید ازجاذبه ها، یکی نیست و این کمی آزار دهنده است. در حالی که بارها شده برای شرکت در یک کنسرت یا یک جاذبه در شهر های دیگه پول بیشتری هم پرداخت کردیم، ولی بعد از استفاده، حس رضایت رو میشد در چهره دید، چرا که معتقد بودیم ارزش بازدید از این بنا بسیار بیشتر از آنچه بود که پرداخت کرده ایم!

گرمای هوا هم به خودی خود عاملی آزار دهنده است که در این شهر وجود داره. هر چند که تمام مراکز عمومی و مغازه ها و تاکسی ها و .... از هوای خنک بهره مند هستند، ولی همین سرد و گرم کردن باعث میشه آدم سرما بخوره و کمتر کسی رو سراغ دارم که دبی رفته باشه و سرما نخورده باشه!
همچنین باید توجه داشته باشید که در صورتی که در ماه رمضان به دبی سفر می کنید، باید بدانید که این شهر جزء شهر های سخت گیر در زمینه خورد و خوراک در این ماه در مجامع عمومی به حساب میاد و رستوران های این شهر تا ساعت 3 بعد از ظهر بسته هستند و حتی در فود کورت ها نمیشه غذایی تهیه کرد. در واقع به شما غذا میفروشند، ولی نمیتوانید در رستوران بخورید و در جای دیگه هم که ممنوعه! بعد از ساعت 3 بعد از ظهر فوت کورت ها باز میشن و میشه ازشون استفاده کرد. البته تعداد بسیار محدودی رستوران و کافه باز هستند که جلوی درشون به نوعی پوشوندن که داخل دیده نشه و مخصوص ماه رمضان هستش، ولی در حالت کلی خود غذا هم به یکی از مشکلات اصلی میتونه در ماه رمضان بدل بشه.

اما حقایقی هم هست که نمیشه در مورد دبی کتمان کرد. در زیر به تعدادی از این حقایق اشاره میکنم.
- دبی در سالیان اخیر و مخصوصا در 15 سال اخیر رشد فزاینده و خیره کننده ایی رو تجربه کرده و این مرهون دور اندیشی مدیران و حاکمان این شهر و کشور هست. به عنوان مثال جزیره نخل یا همان پالم جمیرا در مدت زمان 4 سال ساخته شده که در نوع خودش یک رکورد محسوب میشه. تمام برج ها و ساختمان های بلند این شهر در کمترین زمان ممکن و البته با کمک شرکت های بین المللی ساخته می شوند و این باعث شده هر باری که به دبی سفر میکنید، یک سری تغییرات رو در این شهر ببینید.
- فرودگاه اصلی دبی نزدیک شهر هست و یکی از شلوغ ترین فرودگاه های خاورمیانه محسوب میشه و هاب اصلی پرواز های امارات به شمار میره. در صورتی که با پرواز امارات به این شهر سفر کنید در ترمینال دو و در صورتی که با پرواز ایرانی به این شهر سفر کنید، در ترمینال یک حضور خواهید داشت.
- واقعیت اینه که دبی شهر ترین هاست! گرانترین شهر، گرانترین هتل، بزرگترین مرکز خرید، بزرگترین جزیره مصنوعی، بلند ترین آسمان خراش، بلند ترین چرخ و فلک و .... از "ترین" هایی هستند که می توان در این شهر شاهد آن ها بود.
- طبق آمار حدود 87 درصد مردم دبی مهاجر هستند و فقط 13 درصد بومی در این شهر وجود دارند.

در ادامه نقد و بررسی این شهر به موارد جزئی تر اشاره می کنم.

بهداشت و تمیزی
واقعیت این است که دبی شهر فوق العاده تمیزی محسوب میشه و از نظر بهداشت و تمیزی شهر، من مشکل خاصی رو در این شهر ندیدم. البته آلودگی متفاوت تر از این مورد هست ولی همیشه شهر به دلیل بیابان های اطراف، پر از گرد و خاک است و همین امر باعث میشه که حتی بیشتر برج ها دیده نشوند و از بابت هوا زیاد تمیز نیست.

آشنایی با زبان انگلیسی
تقریبا همه در دبی به انگلیسی تسلط دارند و از این حیث هیچ مشکلی را در این شهر نخواهید داشت. مهاجران این شهر هم به خوبی انگلیسی صحبت میکنند و به راحتی با شما ارتباط برقرار خواهند کرد.

مهارت رانندگی
به جرات می توان گفت که راننده های این شهر بسیار قانونمند هستند. یکی از دلایل این امر این است که در پشت ون ها و اتوبوس ها برچسبی درج شده است با این مضمون که چنانچه رانندگی راننده این خودرو مناسب نبود، رانندگان پشت سری می توانند به شماره مذکور زنگ بزنند و این موضوع رو اطلاع بدهند و ماموران مذکور قطعا مجازات هایی برای رانندگان خاطی در نظر می گیرند. از طرفی، مشکلی نیز در خیابان ها وجود ندارند و به دلیل جریمه 400 درهمی که به خاطر رد شدن از خیابان وجود دارد، عابری هم در خیابان نیست که بخواهد برای رانندگان مشکل ایجاد کند و به همین دلیل همه چیز منظم است.

مهمان نوازی
شهری که برنامه بلند مدت و جامعی برای تبدیل شدن به یکی از قطب های گردشگری دارد، مطمئنا مهمان نواز هم هست و مشکلی از این حیث مشاهده نکردم.

در ادامه باید بگم که حمل و نقل عمومی و سهولت دسترسی هم در حد مناسبی بودند. هر چند که حمل و نقل با تاکسی واقعا گران است. به عنوان مثال برای رفتن از فرودگاه دبی به پالم جمیرا (هتل سوفیتل) حدود 110 درهم هزینه پرداخت کردم که واقعا گران است. هزینه مترو به نسبت تاکسی واقعا مناسب است و میتوان از آن به راحتی استفاده کرد.
همه مراکز خرید و خیابان ها هم پر است از رستوران ها و فست فود های معتبر بین المللی که از این بابت نیز مشکلی برای گردشگران وجود نخواهد داشت.

در خلاصه دبی برای گردشگران سفر اولی ممکنه جذابیت داشته باشه، ولی برای سایر گردشگران نه! شهری ست که همه چی تو اون به شکل مصنوعی ایجاد شده و به قول معروف تو ذوق میزنه وقتی این همه مصنوعیت رو یه جا میبنین! اگر عازم دبی هستین، این موضوع رو مد نظر قرار بدین که به یکی از گران ترین شهر های دنیا دارید سفر می کنید! شهری که ورودی جاذبه های اون، هیچ سنخیتی با خود اون جاذبه ندارند و ارزش خرید اونها به اون اندازه نیست! امیدوارم که این نقد و بررسی برای شما دوستان مفید واقع بشه.

شهر دوبی شهری مملو از توریست از اقصی نقاط جهان است و محلی مناسب برای مشاهده فرهنگها، زبان ها و ملیتهای مختلف می باشد.
این شهر بسیار تابع قوانین می باشد و حقوق شهروندی بخوبی رعایت می گردد. سازه های بلندی که با هوشمندی تمام نظر هر بیننده ای را بخود جلب می کند و نظافت و زیبایی در تمامی اماکن و وسایل نقلیه محسوس می باشد. هیچگونه آلودگی صوتی و تنفسی خاطر شهروندان و توریستها را آزرده نمی سازد.
حکومت امارت با عماراتی که خلق کرده باعث جذب فراوان توریست به این منطقه گردیده است و درآمد سرشاری را به این منطقه وارد می کند.
امنیت و آرامش حاصل پیروی از قوانین و مقررات موجود می باشد. همه مردم از هرنوع مذهب و پوشش احساس راحتی خاطر دارند.
کرایه تاکسی گران می باشد و برای این منظور بهتر است از وسایل ترانسپورت عمومی استفاده کرد.
قیمت اجناس با توجه به ارزش نزولی ریال ایران در برابر درهم برای ایرانیان بسیار بالا در می آید.
در مجموع دوبی از لحاظ سطح فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی جزو رده های بالای جهانی محسوب می شود و توصیه می شود حداقل یکبار به این شهر سازه ها سفر کرد.

دبی! شهری پر از ساختمان های سر به فلک کشیده, شهر رکوردهای گینس, شهری که به نیویورک آسیا شهرت داره, شهری که انقدر بزرگنمایی و تبلیغ براش شده که هر توریستی دوست داره بره و از نزدیک این همه بزرگی و برتری رو ببینه!!!
از همون لحظه ورودتون به دبی متوجه میشید که همه ی این اغراق ها و بزرگنمایی ها, چیزی جز تبلیغ نیست و دبی در برابر هزینه خیلی خیلی بالایی که برای هر چیزی داره واقعا توقع توریست رو برطرف نمیکنه.
دبی رو از هر نظر بخواییم با شهرهای توریستی دیگه مثل شهرهای ترکیه مقایسه کنیم واقعا ارزش رفتن نداره و به نظرم اگر تمام شهرهای توریستی دنیا رو دیدید, آخرین شهر برای سفر دبی رو انتخاب کنید.
خورد و خوراک دبی:
از نظر خورد وخوراک در دبی به هیچ عنوان به مشکل برنمیخورید. دبی بهترین و بزرگترین رستوران های زنجیره ای و رستوران های کشورهای مختلف با کیفیت عالی رو داره و از نظر کیفت و طمع, هر رستوران به نوبه خودش در رده قابل قبولی قرار داره. گرچه باید خودتون رو برای هزینه های خیلی بالا آماده کنید.
اگر در خیابان های الرقه و یاس در مرکز شهر و نزدیک دیره باشید میتونید غذاهای عربی با کیفیت عالی رو با قیمت به نسبت مناسب تری رو تجربه کنید.
هزینه غذا در هر وعده برای هر نفر چیزی حدود 20 درهم به بالا هست.

امنیت و آرامش:
امنیت و آرامش در دبی در بالاترین حد ممکن هست و شما در هر ساعتی از شبانه روز با خیال راحت میتونید بدون دغدغه در کوچه پس کوچه های مناطق توریستی رفت و آمد کنید. کلاب های شبانه از ساعت 23 تا 4 صبح پر رفت و آمد هستند و همین موضوع شب های دبی رو حسابی شاد و پر رونق کرده.

حمل و نقل عمومی:
در دبی انواع وسایل حمل نقل مثل اتوبوس و تراموا و مترو و مونوریل و وجود داره ولی اصلا فکر نکنید که هزینه این وسایل عمومی کم هستند. همچنین غیر از مراکز خرید, بیشتر مناطق توریستی دبی به صورت مستقیم نزدیک این خطوط نیستند و برای رسیدن به آنها حداقل دوبار (یا بیشتر باید اتوبوس و مترو ) رو عوض کنید و به همین دلیل هزینه و زمان زیادی رو برای رسیدن به مقصد مورد نظرتون باید متحمل بشید.
گرچه هزینه این وسایل حمل و نقل عمومی در برابر تاکسی مقرون به صرفه تر هست.
هزینه هر نفر بسته به مسیر طی شده چیزی حدود 3 تا 8 درهم می باشد.
مسافت های مناطق توریستی با استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی, خیلی زیاد هست و برای هر جایی که بخواهید برید در بهترین حالت که هتلتون در شیخ زاید باشه حدودا 1 الی 2 ساعت طول میکشه. در کنار این مسافت طولانی وقتی شلوغی بیش از حد اتوبوس ومترو رو هم اضافه کنیم, خستگی راه رو براتون چند برابر میکنه.

دسترسی به اینترنت:
در دبی نیز هزینه رومینگ محاسبه نمیشه ولی اگر بخوایید از اینترنت گوشی استفاده کنید هزینه بالایی رو متحمل میشید. مثلا ما از نت گوشی فقط برای گوگل مپ استفاده میکردیم که روز هفتم سفر قبض موبایلم بالای 300 هزار تومن شد و نتم قطع شد(قبل از سفر قبض موبایلم روصفر کرده بودم). پس بهتره که حتما از سیم کارت های دبی تهیه کنید که حدودا 70 تا 100 درهم هستند.
در بیشتر مراکز خرید نیز اینترنت رایگان وجود داره که از سرعت قابل قبولی هم برخوردار هست.

خلق و خوی اماراتی ها و آشنایی با زبان:
خلق و خوی اماراتی ها!!! شما در طول کل سفرتون یک اماراتی به چشم نمیبینید که بخوایید متوجه خلق و خوشون بشید. تمامی کارهای خدماتی و کسانی که شما, به عنوان توریست باشون سرو کار دارید نیروهای کار هستند که از کشورهای افریقا و هندوستان وپاکستان و فیلیپین وارد این کشور شدند و رفتار قابل قبول و دوستانه ای با توریست ها دارن.

ولی اگر بخوام از خلق و خوی مردم این کشور بگم, از تجربه زندگی سی و چند ساله خانواده خاله ام بازگو میکنم که در امارات زندگی میکنند.
اماراتی ها به هیچ عنوان رابطه ی خوبی با ایرانی ها ندارن. به شدت نژاد پرست هستند و قانون های عجیبی برای درامد اماراتی ها وضع شده. مثلا اگر فردی غیر اماراتی بخواد شرکتی بزنه یا کار مستقلی داشته باشه حتما باید یه اماراتی رو با خودش شریک کنه! بدون اینکه اون فرد اماراتی کوچکترین سرمایه ای بزاره! ولی از درامد سالانه اون شرکت سالانه درصد بالایی به فرد اماراتی تعلق میگیره. رفتارهای نژاد پرستانه و خود پسندی اماراتی ها و رفتارهای عجیبشون با ایرانی ها اصلا در این مقاله نمیگنجه ولی در کل مطمئنا اگر کارتون به یه اماراتی گره بخوره به این راحتی نمیتونید رضایتش رو به عنوان ایرانی جلب کنید.
از نظر زبان انگلیسی تمامی این نیروهای خدماتی که شما باشون در ارتباط هستید, زبان انگلیسی رو به خوبی صحبت میکنند.

خرج و مخارج:
به نظر من دبی یکی از گرانترین شهرهای توریستی به حساب میاد که در ازای اون مبلغی که پرداخت میکنید اصلا خدمات قابل قبولی رو نمیگیرید. مثلا هزینه پارک آبی اتلانتیس دبی برای دو نفر, با هزینه رفت و آمد و خورد و خوراک چیزی حدود یک میلیون و دویست هزار تومن در بهترین حالتش که خیلی هم صرفه جویی کنید و از بلیط تخفیف دار استفاده کنید و با تاکسی نرید, درمیاد. که فقط در مورد این پارک آبی شعاف شده و اصلا به اون کاملی و مجهزی نیست و خیلی شلوغ و بینظم هست و در کل 6 تا وسیله بازی برای بزرگسالان داره که برای هر کدوم چیزی حدود یک ساعت هم باید تو صف باشید. در مقابل اگر معمول ترین پارک آبی استانبول رو بخواییم با این پارک مقایسه کنیم (پارک آبی دلفین) در رده خیلی بالاتری از همه نظر قرار میگیره که در کل چیزی حدود 100 هزار تومن با رفت و برگشت و خورد و خوراک برای 2 نفر هزینه میشه.

فکر خرید رو هم که کلا در دبی باید از سرتون خارج کنید. دبی برای ما ایرانی ها اصلا برای خرید به صرفه نیست و قیمت ها چندین برابر ایران هست. در دبی فقط باید با ویندوشاپینگ خودتون رو سرگرم کنید.
معمولی ترین برندها مثل کوتون در دبی قیمت های خیلی بالایی دارن چه برسه به برندهای اروپایی!!!
جاهای ارزون هم انقدر جنس های بی کیفیت و بدی دارن که کلا قابل خرید نیستن.

نتیجه گیری:
از نظر من دبی واقعا ارزش این همه هزینه رو نداره و فقط و فقط برای یکبار رفتن و دیدن و تجربه کردن کافیه, اون هم در صورتی که کلی سفر توریستی رفته باشید و حالا نوبت به دبی رسیده باشه. به هیچ عنوان برای سفر اولی ها به خارج از کشور این شهرو توصیه نمیکنم.
تمامی این تفریحات و دیدنی هایی که در دبی وجود دارن, با کیفیت خیلی بالاتر و هزینه ی خیلی پایین تر در شهرهای دیگه میتونید تجربه کنید.
نا گفته نماند که جاهایی مثل سافاری و گلوبال ویلیج و میراکل گاردن دبی, دیدنی و قشنگ هستند و ارزش یکبار رفتن و دیدن و تجربه کردن رو دارن.
همچنین هوای گرم و شرجی دبی رو در بیش از 8ماه سال رو هم باید اضافه کنیم, با اینکه تمام اماکن دبی کاملا به سیستم های خنک کننده مجهز هستند ولی در بیشتر موارد شما در سطح شهر هم پیاده روی دارید که اگر در فصل گرم دبی سفر کنید واقعا طاقت فرسا و سخت میشه. و کلا قید رفت و آمد با وسایل حمل و نقل عمومی رو باید بزنید و فقط با تاکسی رفت و آمد کنید که هزینه سفر چند برابر میشه
اگر از بابت هزینه هیچ محدودیتی نداشته باشید و بخوایید سفر لوکسی رو تجربه کنید, دبی گزینه مناسبی میتونه باشه چون حد و مرزی در خرج کردن در دبی وجود نداره.
با تمامی این تعاریف اگر عزمتون رو برای سفر به دبی جزم کردید, در بازه زمانی آذر تا اواخر فروردین به این سفر برید.

دبی
من این سفر رو به خاطر شرکت تو یه همایش علمی رفتم همراه خواهرم و همرش و مامانم
راستش اولین چیزی که دوست نداشتم و تو لحظه ورود باهاش مواجه شدم سیستم انگشت نگاری و عکاسی از قرنیه چشم بود که از همون لحظه ورود حال منو گرفت ولی نکته مثبت این بود که ما بچه کوچیک همراهمون بود و مارو از تو صف دراوردن و گفتن از یه گیت دیگه رد بشیم که خیلی خوب بود در صورتی که تو فرودگاه مشهد پشت یه خانواده افغانی که مشکوک بودن 45 دقیقه پشت گیت نگهمون داشتن و به این نتیجه رسیدیم که لااقل تو این مساله از ما جلوترن درباره خود شهر اگر به بازی های آبی علاقه دارید خوب پارک آبیش خوبه خریدش به نظر من بیخود گرونه و بانکوک و استانبول رو بهش ترجیح میدم تور صحراش اصلا با توجه به قیمتش نمیارزه همین ایران برید کویر مصر با قیمت خیلی پایین تر همههههههههههههههه تفریحی همه جور هست توش آکوریوم مالزی خیلی بنظرم بهتر بود و کلا اینکه بنظرم شهر ساختموناست فقط من مجرد بودم رفتم و جایزه قبولی ارشدمو که بابام داده بود بهم باهاش رفتم این سفر و بابتش خیلی خیلی پشیمونم حیف پولی که رفت خلاصه اینکه هیچوت دیگه دبی نمیرم تنها جایی که خیلی دوسش داشتم پاساژ ابن بطوطه بود

دبی شهری بسیار پیشرفته و مدرن که در قلب بیابان واقع شده.
تکنولوژی در کنار حفظ فرهنگ و تمدن گذشته. دبی شهری که حداقل یکبار ارزش سفر کردن دارد.
دبی شهر آسمان خراشها و ماسه های طلایی، شهر زیبا و درخشان،

گذشته دبی را در منطقه دیره و خور دبی پیدا کنید و برای دیدن تکنولوژی به سمت اتوبان شیخ زاید بروید و اوج شکوه دبی را دریابید.

در سفر به دبی موارد زیر رو از دست ندید:
۱- دهکده جهانی
۲- باغ گلها
۳- برج العرب
۴- برج خلیفه
۵- ساحل جمیرا
۶- آتلانتیس
۷- مدینه الجمیرا
۸- خور دبی
۹- ابن بطوطه
۱۰- دبی مال
۱۱- سافاری

خیلی های دبی رو دوست ندارند و این شهر رو فاقد اصالت و مصنوعی می دانند. خوب البته این حقیقتی است غیر قابل انکار، شهر مدرن دبی با زحمت و تلاش بی وقفه کارگران هندی و پاکستانی در گرمای طاقت فرسا ساخته شده و فروشنده ها و کارکنان فیلیپینی هم در رشد و توسعه اون دخیل بودند، همانطور که مصریان باستان هم با رنج کارگران بسیاری اهرام رو ساختند و جاودانه کردند. آنچه که تحسین برانگیز هست، اراده و آینده نگری حاکمان این سرزمین هست که از هیچ و از شن خالص، شهری مدرن ساخته اند که از همه جای دنیا برای دیدنش میان. در حال حاضر بندرجبل علی، بزرگترین بندر تجاری – کانتینری حوزه خلیج فارس و دریای عمان و فرودگاه دبی هم هاب پروازهای این منطقه هست. اگرچه دبی به سمتی در حال حرکت هست که بتواند تنها توریستهای ثروتمند رو به خودش جذب کنه و هر سال همه چیز اش گرانتر میشه، اما دیدن یکبارش رو به همه توصیه میکنم.