پل ها از زمان های خیلی دور برای رفت و آمد انسان ها بر روی آب و دره های عمیق احداث شده اند و همواره جنبه ی عملکردی بسیار بالایی داشته اند. اما شاید انسان هیچ وقت تصورش را نمی کرد که در ارتفاع های بسیار بالا و در مسیر های بسیار طولانی قادر به رانندگی باشد. اما با ظهور پل های خارق العاده ی قرن جدید این امر ممکن شد. یکی از این سازه ها که در اوایل قرن جدید در فرانسه پا به عرصه ی وجود گذاشت، پل میلائو است.
پل میلائو بلندترین پل دنیا است که توسط طراح بریتانیایی (نورمن فاستر) طراحی و طی ۳۹ ماه ساخته شد و در دسامبر سال ۲۰۰۴ میلادی افتتاح گردید. پل فولادی ـ بتنی میلائو که در ساخت آن ۳۶۰۰۰ تن فولاد و ۲۰۶۰۰۰ مترمکعب بتن بکار رفته، دارای ۲.۵ کیلومتر طول و در ارتفاع ۳۴۳ متری بر بالای دره تارن در جنوب فرانسه احداث شده است.
این پل روی ۷ پایه قرار گرفته و به طور میانگین روزانه ۲۸۰۰۰ وسیله نقلیه را در شرایط مختلف آب و هوایی سال از خود عبور می‌دهد و دارای دو مسیر دو طرفه است. پل مذکور که اولین پروژه ی بزرگ عمرانی کشور فرانسه در قرن ۲۱ به شمار می‌رود، اتصال‌دهنده ی شمال اروپا به جنوب فرانسه و اسپانیا میباشد.
پل ۲.۵ کیلومتری میلائو دارای ۸ دهانه ی کابلی است که طول هر دهانه برابر ۳۴۲ متر است، به استثنای دو دهانه ی انتهایی که برابر ۲۰۴ متر می باشند. عرشه ی پل ۳۲ متر عرض دارد که در هر طرف دو خط ماشین رو را در خود جای می دهد. علاوه بر آن یک خط عبور اضطراری هم بر روی پل تعبیه شده است.
ارتفاع پل به حدی است که طراح آن نورمن فاستر می‌گوید: رانندگی روی پل مانند آن است که انسان در اتومبیل پرنده نشسته باشد. هزینه ساخت پل حدود ۴۰۰ میلیون یورو بوده که توسط شرکت سازنده ی پل تأمین گشته است. البته دولت فرانسه نیز توافق کرده که درآمد عوارضی آن تا سال ۲۰۸۰ یعنی ۷۵ سال آینده به شرکت سازنده برسد. سازنده ی پل ادعا کرده که مدت عمر پل، حداقل ۱۲۰ سال خواهد بود. این پل در مقام مقایسه از برج ایفل بلندتر است
از ابتکارهای مهم این پروژه نحوه ی ساخت پایه های آن بود، پایه هایی که از دو قسمت تشکیل شده اند. قسمت پایین پایه ها با بتن ساخته شده اند و قسمت بالایی آن ها فولادی است.
اگرچه منتقدان ساخت پل اظهار می کردند که پل میلائو تأثیرات منفی اقتصادی در مطقه ایجاد خواهد کرد، ولی در عمل عکس آن اتفاق افتاد. منطقه ی جنوب فرانسه سود بسیاری از ساخت این پل به دست آورد، هتل های جدیدی ساخته شد، مراکز تفریحی و اقامتی بسیاری ایجاد شدند و به مدد این پل، تجارت در منطقه رونق یافت. علاوه بر آن جذب توریست برای منطقه مزایای بسیاری را به همراه داشت.
پل میلائو به نحو استثنایی بر مناظر طبیعی جنوب فرانسه مسلط است. این پل از جهات مختلفی رکورددار بود، چرا که از نظر ارتفاع پایه ها بلندترین پل دنیاست و از نظر طول کل پل، طولانی ترین پل کابلی جهان است. یکی از پایه های بلند پل که حدود ۳۴۳ متر از سطح زمین ارتفاع دارد، کمی بلندتر از برج ایفل و تنها ۳۸ متر کوتاه تر از ساختمان امپایراستیت (Empire State) است.
تعداد بازدیدکنندگان از پل آن چنان زیاد بوده که در تابستان سال ۲۰۰۸، مسیر پل به دلیل ترافیک سنگین ناشی از حضور بازدیدکنندگان مسدود شد و مسافران مجبور به بازگشت شدند. جالب توجه آن است که چگونه پلی با چنین ساختار تکنولوژیک پیشرفته ای می تواند به عنوان یک فضای معماری سبب خلق خاطره برای انسان ها شود و علاوه بر تأمین دسترسی بین نقاط مختلف یک کشور، نقش و عملکردی بسیار فراتر از آن در جامعه ایفا کند.
هتلهای کشور نیز آن طور که شیخ قرایی می گوید طبق استاندارد جهانی ساخته نمی شوند. درحالی که در هتلهای پر ستاره می بایست اتاق هایی برای معلولان در نظر گرفته شود حتی مشخص شده که در سرویس های بهداشتی باید با عرض ۸۰ سانتی متر در نظر گرفته شود که معلول به راحتی بتواند تردد کند. اما کدام یک از اتاق هتلهای کشورمان چنین امکانی را به معلولان می دهد؟
مسلم است که گردشگران معلول نمی خواهند در سفر زحمتی برای دیگران داشته باشند اما بی تدبیری و نداشتن برنامه ای برای سفرهای آنان باعث شده تا آنها نتوانند از جاذبه های گردشگری شهرهای ایران بهره ای ببرند.
آیا بهتر نیست در روز جهانی گردشگری فکری هم به حال گردشگران معلول شود؟ این اقدامات هزینه زیادی نخواهد داشت. گذاشتن رمپ با قابلیت جابجایی، هیچ اثر تاریخی را خدشه دار نمی‌کند. باز کردن راه‌بند عبور موتورسوارها آن هم برای زمانی که معلولان می‌خواهند تردد کنند، به طور موقت سخت نیست. نوشتن اطلاعات بیشتر برای اشیای موزه‌ای ناشنوایان را محتاج به شنیدن و انتقال اطلاعات راهنمایان موزه‌ای نمی‌کند. نابینایان با استفاده از متون بریل خودشان می‌توانند اطلاعاتی از جاذبه های گردشگری به دست بیاورند. بسیاری از این کارها نه هزینه دارد و نه کار غیر قابل انجامی است. فقط کمی تدبیر می خواهد.
منبع:چیدانه
