به شهر کوبر پدی، عجیب‌ ترین شهر جهان خوش‌ آمدید!

در سال 2015 یک پسر 14 ساله در منطقه دورافتاده‌ای از استرالیای جنوبی یک سنگ جواهر پیدا کرد. از آن زمان، شهر کوبر پدی متولد شد، مکانی بسیار گرم و دورافتاده که امروزه چند هزار نفر جمعیت دارد و به دلیل بازدید افراد کنجکاو و نیز سنگ‌های قیمتی‌اش پابرجا مانده است. این شهر چند ویژگی دارد که باعث می‌شود بازدید از آن‌یک تجربه بی‌بدیل باشد. اما آن ویژگی‌ها چیست؟

حفر کنید و سنگ قیمتی پیدا کنید.

بیشتر سنگ‌های قیمتی جهان از این شهر دورافتاده کوچک استخراج می‌شوند، اما هیچ شرکت معدنی در آن وجود ندارد، زیرا نمی‌توان نحوه پراکندگی سنگ‌های قیمتی را از طریق حفاری اکتشافی تعیین کرد و تنها راه یافتن آن‌ها کندن زمین است. معدنکارها به‌طور پراکنده ظاهرشده، مجوز زمین را کسب نموده، بخشی از زمین را علامت‌گذاری کرده و بعد کار حفاری را شروع می‌کنند.

بازدیدکنندگانی که کرایه کردن دستگاه‌های تونل‌زنی پیشرفته برایشان مقدور نیست، سعی می‌کنند با دست‌های خود به‌صورت پراکنده و رشته‌ای زمین را حفر کنند، به این دلیل بومی‌ها می‌گویند که افراد در توده‌های خاک استخراج‌ شده‌ای که محدوده زمین را مشخص می‌کنند، حفاری را انجام می‌دهند. البته بخت با بعضی بیشتر همراه است؛ یک فرد بومی می‌گوید که یکی از همسایگان فقط چند ساعت بعد از حفر گودالش یک قطعه‌ سنگ قیمتی بزرگ بیرون آورده است. او گفت: «همسایه ما پیش از آن نیز 22 گودال حفر کرده بود و آن‌قدر سنگ پیداکرده بود که به‌راحتی هزینه خانه جدیدش را پرداخت کرد»؛ اما الآن نسبت به قبل تعداد معدن‌کارها بسیار کمتر است.

یک تونل در معدن سنگ قیمتی

می‌خواهید ازنظر اقتصادی صرفه‌جویی کنید؟ می‌توانید زیرزمین چادر بزنید!

نام کوبر پدی (به معنی چاله انسان سفیدپوست در زمین) را استرالیایی‌های بومی بر این شهر گذاشتند، زیرا این‌که نخستین توقف‌کنندگان در آنجا زندگی زیرزمینی را ترجیح می‌دادند، آن‌ها را متحیر کرده بود؛ کاری که خود گروه‌های اصیل منطقه از آن اجتناب می‌کردند، اما معدن‌کارانی که شرایط محفوظ و خنک برایشان مطلوب‌تر بود، به آن علاقه داشتند.

خوشبختانه بسیاری از توقف کنندگان اولیه، سربازانی بودند که به‌تازگی از جنگ جهانی دوم بازگشته بودند و در هنر حفاری مهارت بسیاری داشتند.

هنوز هم بیشتر ساکنان این شهر، در زیر زمین زندگی می‌کنند. برخی از گودال‌ها بسیار بزرگ هستند، مانند خانه آقای راد ولز که خدمتکار است و در خانه‌اش یک استخر سرپوشیده بزرگ و یک سالن آرایش و زیبایی دارد که توسط همسر او اداره می‌شود.

حتی یک محوطه در زیرزمین برای تفریح و چادر زدن وجود دارد که بازدیدکنندگان می‌توانند به آن مراجعه کنند و در یک معدن متروکه چادر بزنند. همچنین هتل دیزرت کِیو (Desert Cave به معنی غار صحرا) نیز مکان مناسبی برای اقامت است و اتاق‌خواب‌های بسیار آرام و تاریکی دارد. سقف‌های بلند آن ترس شما را از محوطه‌های بسته از بین خواهد برد و دمای هتل نیز حدود 23 درجه سانتی‌گراد است.

زیرزمین هوا خنک‌تر است.

تیم فوتبال بومی استرالیایی را حین گردش دنبال کنید! یک سفر دوطرفه 900 کیلومتری.

تیم فوتبال شهر به نام کوبر پدی سینتز در لیگ فوتبال فارنورس بازی می‌کند. تنها مشکل اصلی این است که نزدیک‌ترین رقیب آن‌ها در شهر، راکسبی داونز هستند و 450 کیلومتر با آن‌ها فاصله‌ دارند. این تیم هرسال حدود 12 بازی انجام می‌دهد، که این امر هزینه‌ی حمل‌ و نقلی به میزان 15000 دلار استرالیا (حدود 10000 دلار آمریکا) را به آن‌ها تحمیل می‌کند.

یک ردیف تلویزیون در شهر. دلیل این کار دقیقاً مشخص نیست.

گلف خاکی شبانه بازی کنید.

در کوبر پدی یک زمین گلف هم وجود دارد، اما از آنجایی‌ که گرمای شدیدِ روز اجازه توپ‌زنی را نمی‌دهد، بیشتر بازی‌ها در شب و با توپ‌های درخشان برگزار می‌شوند. علائم روی زمین به بازیکنان هشدار می‌دهند که روی چمن نروند، که البته کار سختی هم نیست چون تقریباً چمنی وجود ندارد. این زمین یک ویژگی خاص دیگر نیز دارد؛ تنها زمینی است که اعضای آن با باشگاه گلف رویال و انشنت سن اندریوز (The Royal and Ancient Golf Club of St Andrews) در کشور اسکاتلند قرارداد تبادل زمین دارند.

بر فراز پست‌ترین نقطه استرالیا پرواز کنید.

این نقطه دارای یکی از ناملایم‌ترین آب‌ و هواهای جهان می‌باشد و قرار گرفتن در کنار دریاچه‌ی ایری نیز تغییری در این وضعیت ایجاد نکرده است. اینجا پست‌ترین نقطه طبیعی در استرالیاست و مسافرانی که به کوبرپدی می‌آیند می‌توانند برای پرواز بر فراز آن، ثبت‌نام کنند. این منطقه در بعضی مواقع خاص پر از دسته‌های حیوانات می‌شود، اما بیشتر اوقات یک زمین سفید پر از نمک است. مساحت آن بیش از 9000 کیلومترمربع است و کریستال‌های نمک بسیار درخشان‌، یک منظره بسیار روشن و براق و البته پهناور را در دشت ایجاد می‌کنند.

البته این منطقه یک ویژگی ممتاز دیگر نیز دارد و آن این است که راننده رالی بریتانیایی، دونالد کمپبل رکورد جهانی سرعت روی زمین (648 کیلومتر بر ساعت) را در سال 1964 در این منطقه به نام خود ثبت کرد.

منظره‌های بایر نزدیک به شهر. 

یک کلیسای زیرزمینی. 

به دفتر پست محلی ملحق شوید و بیش از 400 کیلومتر از مناطق مختلف را از نظر بگذرانید.

بازدیدکنندگان می‌توانند به یک دفتر پست محلی ملحق شوند و در یک پروسه نامه‌رسانی که هفته‌ای دو بار انجام می‌شود، با آن‌ها در سفری به مزارع دور افتاده استرالیا از جمله آنا کریک که به‌ اندازه کشور بلژیک است، همراه شوند. از این طریق می‌توان با مردمی که در این قسمت از نواحی دورافتاده استرالیا زندگی و کار می‌کنند آشنا شد.

از دیگر ویژگی‌های برجسته این تورِ اداره پست، توقفگاهی در شهر اودناداتا (با جمعیت 100 نفر) است. چند تصویر کهنه در موزه‌ای کوچک در این شهر ما را به یاد زندگی در دوره‌های پیش از بسته شدن راه‌آهن غان می‌اندازند (البته توجه کنید که کوبر پدی هنوز هم به این شبکه راه‌آهن متصل است). بازدیدکنندگان می‌توانند درباره ساربانانی بیاموزند که نام غان از آن‌ها گرفته‌ شده است و زمانی پایه اقتصاد استرالیا بوده‌اند. کالسکه‌های اسبی بسیار ناکارآمد بودند و این ساربانان با «کشتی‌های صحرا»ی خود در آن زمان امکان بازدید از نواحی داخلی استرالیا را فراهم می‌کردند.

شهرکی با ملیت‌های بسیار

جمعیت کوبر پدی شاید کم باشد – حدود 1800 نفر – اما تعجب‌آور است که این‌قدر گوناگون است و حدود 50 ملیت در آن وجود دارند. منشی هتلی که ممکن است در آن اتاق بگیرید اهل سریلانکا و گارسون هتل اهل فیلیپین هستند و در موزه، سنگ‌های قیمتی متعلق به یونانی‌ها، خانم‌های آرژانتینی و ایرلندی هستند.

خدماتی که به شهروندان ارائه می‌شود شامل یک ایستگاه آتش‌نشانی که به‌صورت داوطلبانه اداره می‌شود و یک اداره پلیس است که در کل 15 نفر مأمور دارد. در این اداره، بازداشتگاه کوچکی وجود دارد و در آن مجرمانی را نگه می‌دارند که لازم نیست به نزدیک‌ترین زندان که 650 کیلومتر با شهر فاصله دارد و در شهر پورت آگوستا واقع‌شده است منتقل شوند.

قبرستان شهر

طولانی‌ترین حصار جهان را ببینید

این حصار 5613 کیلومتری نزدیک به شهر کوبر پدی و خارج از آن قرار دارد. این حصار که برای محافظت از گوسفندان ساخته‌ شده است، طولانی‌ترین سازه پیوسته جهان است و از ساحل شرقی کوئینزلند تا صخره‌های دشت نولاربور امتدادیافته است.

گرگ‌های دینگو برای دولت سالانه میلیون‌ها دلار خرج اضافی ایجاد می‌کنند. نگهبان‌ یکی از گله‌های کوبر پدی می‌گوید که یک سال برای فصل جمع‌آوری به دامداری خود برگشته و متوجه شده است قسمتی از این حصار که از زمین او عبور می‌کند از جا کنده‌ شده است. گرگ‌های دینگو تنها در عرض چند ماه حدود هزار گوسفند را شکار کرده بودند.

یکی از فروشگاه‌های شهر

ممکن است کوبر پدی دورافتاده باشد، اما در قسمتی از این شهر الماس‌های قیمتی با درخشش ستاره‌گون خود چشم ها را جادو می‌کنند. نام این منطقه را هالیوود آوتبک (=مناطق دورافتاده) گذاشته‌اند. شباهت عجیب این منطقه به سیاره‌های فرازمینی، فیلم‌سازان را تحت تأثیر قرار داده است. فیلم‌های پیچ بلک (Pitch Black)، مد مکس (Mad Max Beyond Thuderdome)، سیاره سرخ، تا پایان جهان (Until the End of the World)، پریسکیلا (Priscilla) و ملکه صحرا (Queen of the desert) همگی در این لوکیشن تصویربرداری شده‌اند.

یکی از محبوب‌ترین لوکیشن‌های فیلم‌برداری این منطقه «دشت ماه» نام دارد که در حومه کوبر پدی واقع‌ شده است. گچ‌های این زمین می‌درخشند و این ناحیه پر از فسیل‌های دریایی است که میلیون‌ها سال پیش توده‌های یخ آن‌ها را در سرتاسر استرالیا پراکنده‌اند.

ابزار دست‌اندرکار فیلم که در کوبرپدی رهاشده است.

منبع:  telegraph.co.uk