سال نو در همه فرهنگها و کشورها همراه با مراسم ویژهای است. مثلا برای ایرانیها نوروز میشود و هفت سین چیده میشود و آداب و رسومی بخصوصی اجرا میشود. تا حدودی سال نو میلادی و سال چینی هم به گوشمان خورده و کم و بیش
ماه رمضان برای خیلی از افراد جزو ماههای خاطره انگیز و دوست داشتنی است. ماه رمضان در ایران با دعای ربنا و دعای سحر و سفره افطار و نیایشهایش، معنا پیدا میکند. این ماه خیلی از افراد را به یاد کودکیها و روزه کله گنجشکی
حتّی اگر اهل خواندن درباره اساطیر و فرهنگ کشورهای مختلف نباشید، رد پای جانوران عجیبالخلقه که در طبیعت واقعی وجود ندارند، در فیلمهای فانتزی و آثار فرهنگی و هنری کشورهای مختلف به چشم میشود. اول از همه لازم است بدانید این موجودات یک شبه و
صلح، از آغاز تمدن به یکی از آرزوهای دست نیافتنی بشر تبدیل شده است. برای این واژه زیبا، تعاریف مختلفی وجود دارد که یکی از اصلیترین آنها اینطور صلح را تعریف میکند: صلح یعنی انسان بتواند در چیزی که با دیگری توافق ندارند، بدون خشونت
زمانی که هنوز بازیهای الکترونیکی و گوشیهای موبایل، امکان بازیهای فیزیکی و فکری را از مردم نگرفته بود، خیلیها در روستاها و شهرهای مختلف، برای خودشان بازیهای دسته جمعی میکردند؛ بازیهایی که حالا باید گفت بسیاری از آنها در حال فراموشی است. با این وجود در
فرهنگ هر قوم و منطقهای، تا حد زیادی با خوراک و غذاهای آن منطقه گره خورده است. به هر منطقهای که سفر کنید، با انواعی از غذاهای محلی روبهرو میشوید که نشانگر سبک زندگی مردم و فرهنگشان هستند. تعدادی از این غذاها به مرور زمان
موچی، یکی از دلپذیرترین و خاصترین شیرینیهای سنتی ژاپن، تجسمی از سنت و نوآوری در هنر آشپزی ژاپن است. این شیرینی که از برنج مخصوص موچیگومه تهیه میشود، بافتی کشدار و نرم دارد و نقشی بسزا در فرهنگ ژاپن ایفا میکند. موچی نهتنها در جشنها
ازدواج یک فرآیند طولانی در هر قوم، شهر و منطقه و کشوری است. گاهی این مراسم از بدو تولد دختر و پسر آغاز میشود تا به چند روز بعد از ازدواج هم میکشد. از سه تا هفت روز در میان اقوام مختلف به خصوص روستاییان
ایران با قدمت چندین هزار ساله خود مفاخری را در طول تاریخ به خود دیده است که نام آنها فقط محدود به این مرز و بوم نمیشود، اشخاصی که در سراسر جهان مشهورند و از آنها به نیکی یاد میشود. به همین علت قرار است
جایگاه پرچم به عنوان یک نماد سیاسی برای کشورها کاملا جا افتاده ومشخص است؛ امّا در کنار چنین علامتی، نمادهای دیگری در فرهنگ یک کشور شکل میگیرند که به مرور زمان، رنگ و بوی آن سرزمین را به خودشان میگیرند. یکی از این علائم و
یزد شهری است که آن را به بافت قدیمیاش میشناسیم، به معماری زیبایی که در دنیای مدرن امروزی، نمونه آن را کمتر میبینیم، به فهادانی که همچنان در دل این دنیای مدرن میتپد. البته به دلیل همین بافت سنتی و زیباییهای آن است که یزد
در جهان، کشورهایی وجود دارند که از آنها کمتر میشنویم و اطلاعات زیادی ازشان نداریم. مغولستان بدون تردید یکی از آنهاست. برای مثال، آخرین خبری که پیرامون مغولستان شنیدهاید چه زمانی بود؟ آیا آن را به خاطر میآورید؟ یا اینکه چقدر از این کشور میدانید؟
منطقه جغرافیایی و جایی که متولد میشوید، میتواند نقش تعیین کنندهای در ابعاد مختلف زندگی شما از جمله فرهنگ، چهره و دین شما داشته باشد. در این مطلب قرار است به شهر عجیب و خاصی در نروژ بپردازیم که به دلیل نزدیکی بیش از حد
سیزده به در، یکی از آن مراسمی است که خیلی مورد توجه تاریخدانان و روایتگران تاریخی نبوده، در حالی که درباره سایر مراسم نوروزی، به تفصیل نوشته شده است. اکثر منابع و اسنادی که به آن اشاره میکنند، عمری یک یا دو سدهای دارند. به
مرگ و هر چیزی که رنجی را بر بشر تحمیل کند، همواره با حسی از ترس همراه است. این حس حتّی به مکانها و اتفاقات مرتبط با عامل ترس هم منتقل میشود. بنابراین وقتی حادثهای تراژیک و مرگبار در نقطهای اتفاق افتد، شما همان حسی
کشورها را میتوان با معیارهای مختلفی مانند امنترین، ثروتمندترین، خوشحالترین و سایر معیارها سنجید. در این متن، با استناد به موسسه Legatum به کشورهایی میپردازیم که در بهترین وضعیت سلامت و بهداشتی قرار دارند. لازم به ذکر است که اضافه کنیم این رتبهبندیها مطلق نیستند
به نظر میرسد کمک کردن به یک غریبه، بیشتر از یک کار خوب باشد. براساس تحقیقاتی که موسسه گالوپ انجام داده، تمایلِ افرادِ یک جامعه به کمک کردن، یکی از شاخصههای شرایط اقتصادی مثبت، وضعیت تولید ناخالص ملی و بیکاریهای طولانیمدت و سایر عوامل مانند
همینکه وارد روستای پِرا مِلانا در یونان شوید، دو صدای مختلف توجه شما را جلب خواهد کرد. اول صدای پرندگان آوازخوان و دوم صدای اسکوترهایی که پشت سر هم در تردد هستند. اما اگر به کافههای مرکز شهر نزدیک شوید، صدایی غریب به گوشتان میرسد.
در کشور و سرزمینهای مختلف، رسوم یا تفکراتی وجود دارد که از دید افراد خارج از آن ممکن است خرافات به نظر برسد. این موضوع استثنایی نداشته و حتی بعضی از مراسمی که در فرهنگ و کشور خودمان صورت میگیرد، برای بعضی از خارجیها توجیهپذیر
پاسخ کوتاه این است، بله همه ما تا حدودی گردشگر سیاه هستیم (حتی اگر به آن آگاه نباشیم). گردشگری سیاه آنقدر که اسم آن مشکوک و ترسناک به نظر میرسد، عجیب نیست. اول از همه، کلمه سیاه استعاره از «یک فصل تاریک در تاریخ» است