هر آنچه درباره کوالالامپور زیبا باید بدانید

 

به نام خدا

جوری ببرمتون مالزی که هیچکس نبرده یا به عبارتی به قول معروف "به جای اینکه چندین سفرنامه بخوانید سرنامه‌ی ما را چندین بار بخوانید!"

سلام به همه‌ی سفر دوست‌ها!

اگر میخواید هرررر نکته‌ای رو که برای یک سفر کاملاً مستقل و خودکفا به کوالالامپور لازمه بدونید این سفرنامه رو بخونید که سرشار از تجارب گرانبهاست خخخخ.

البته که هر سفر و طبعاً هر سفرنامه کم و کاستی‌هایی داره ولی لطفاً پیشنهاد من برای خوندن این سفرنامه رو جدی بگیرید. از همین الان بگم سفرنامه‌ام ممکنه طولانی بشه ولی اگه نخونیدش چیزای مهمی رو دست دادیییید. در واقع چیزی که اینجا میخونید چکیده‌ی 30 سفرنامه‌اس که قبل از سفرم خوندم به علاوه‌ی تموم تجربیات خودم.

تاریخ عروسی ما آذر ماه سال 96 بود و ما از قبلش میدونستیم که دوست داریم واسه ماه عسل یک سفر خوب به یک کشور خوب بریم تا خاطره‌ی خوبی بشه. حالا شما وضع مارو با اون همه مخارجی که چند ماه قبل از عروسی در پیش داشتیم تصور کنید که گزینه‌ای واسه سفرهای گرون نداشتیم. در نتیجه بعد از چندین ماه سرچ کردن شهرهای مختلف و مخصوصاً قیمت تورها و از اون مهمتر اینکه کجا چه جاهایی واسه دیدن داره بالاخره دیدیم که مالزی بدجور به ما چشمک میزنه و خودنمایی میکنه. در نتیجه کمربند همت رو واسه این هدف بستیم.

مالزی! به عقیده‌ی من یک جورایی بهترین گزینه‌ی سفر به شرق آسیاست؛ چون همه چیز رو باهم داره؛ هم طبیعت استوایی زیبا با اون همه پارک و باغ و جنگل و دریا و اقیانوس، هم اماکن باستانی و دیدنی از بناهایی با معماری باستانی اروپایی و بناهایی با معماری اسلامی و مساجد مختلف گرفته تا اماکن و معابد پر رنگ و لعاب چینی که فرهنگ اونها و ادب و احترامشون رو به رخ میکشید و همچنین معابد هندو که سرشار از قصه‌های عجیب و غریب و رنگی رنگی هستن و اصلا نمیذارن حتی یک لحظه هم حوصله‌ات سر بره، هم اماکن تفریحی مدرن مثل انواع شهربازی‌ها و تله کابین و پارک آبی و تفریحات ساحلی، هم مراکز خرید خوب و زیاد از جنس‌های لاکچری گرفته تا قیمت مناسب، هم سواحل و جزایر دل انگیز اطراف کوالالامپور با طبیعت بکر و مناسب جهت ریلکس کردن، و هم "همه چی"! واقعا آدم از یک سفر چه انتظار دیگه‌ای داره.

راستش اول دوست داشتم به یکی از جزایر اندونزی بریم ولی با تحقیقاتی که کردم دیدم این جزایر لاکچری بیشتر برای ریلکس کردن خوبه و حسم بهم گفت ممکنه واسه ما خیلی هیجان انگیز نباشه، البته به تایلند هم خیلی علاقه دارم و تعریفش رو بیشتر از مالزی شنیدم اما اونو گذاشتیم واسه سفرهای بعد ایشالا.

به لطف زیاد سایت بسیااااار خوب لست سکند که عملش با اسمش دقیقا برابر هست تورهای خوب لحظه آخری زیادی دیدیم. در نهایت تور 8 روز و 7 شب کوالالامپور هتل pacific express رو برای هر نفر به مبلغ 1750000 تومن خریدیم. تاریخ پرواز رفت 16 اسفند 96 ، ساعت 00:30 دقیقه بامداد بود. جالبه برای اوایل بهمن ماه همین تور 1350000 تومن بود که ما به دلایلی اون زمان نتونستیم بریم. دلار در زمان سفر ما 4800 تومن بود که البته تو فرودگاه 300 دلار هم با مبلغ 4500 تومن میدادن.

من مسئولیت تورلیدری این سفر دو نفره رو به عهده گرفتم و از چند ماه قبل از سفر شروع به سرچ کردن و جمع‌آوری اطلاعات کردم. اینم نتیجه‌اش:

(1) - چکیده‌ی اطلاعاتی که من جمع کردم

میشه گفت تو کوالالامپور 5 محدوده‌ی اقامتی وجود داره ← 1- KLCC: برای کسانی که علاقه به نزدیکی به برج‌های پتروناس دارند. (قرمز)

                                                                2- Pwtc: این منطقه به مرکز تجارت جهانی نزدیکه و برای سفر کاری مناسبه. (آبی)

                                                                3- Bukit Bintang: کسانی که به خرید و خیابان شلوغ و سرزنده علاقه دارند. (سبز)

                                                                4- محوطه مسجد جامع و میدان استقلال: موقعیت دسترسی‌اش عالیه. (مشکی)

                                                                5- Pudu: منطقه‌ی سطح پایین و ارزانیه و بیشتر ساکنانش چینی هستن. (زرد)

(2) - محدوده‌های اقامتی که با رنگ‌های خودشون مشخص شده‌اند

محل اقامت ما هتل 3 ستاره pacific express و نزدیک به ایستگاه مترو مسجد جامع (Masjid Jamek) بود. باید بگم منطقه‌ی جغرافیایی هتل ما تو کوالالامپور نسبت به قیمتی که پرداخت کردیم عالی ترین گزینه‌ی ممکن بود. در واقع بهترین مکان جهت اقامت در کوالا خیابان بوکیت بینتانگ هست که مهمترین بازار خیابانی و محل تجمع اکثر مراکز خرید کوالاست اما چون هتل‌هاش همه 4 و 5 ستاره بودن، تورهاش برای هر نفر حدودا 2 میلیون به بالا بود که خب ما ترجیح دادیم این اضافه پول رو اونجا خرید کنیم تا اینکه روی هتل و تور بدیم. هتل pacific کوچیکه ولی خیلی تمیزه، تنوع صبحانه‌اش هم معمولی ولی خوب بود. هر روز هم اتاق با دو آب معدنی کوچک و دو سرویس چای و قهوه شارژ می‌شد.

(3) - موقعیت جغرافیایی هتل pacific express و فاصله و نزدیکی اون تا میدان مرداکا (میدان استقلال)، مسجد جامع و برج‌های دوقلو پتروناس

ما برای انتخاب زمان سفر خیلی دستمون باز نبود فقط اینو میدونستیم که باید تا قبل از عید این سفر رو بریم و من خوشحال بودم که فصل پربارش مالزی رو به اتمامه. در مورد آب و هوای مالزی و ماه‌های پربارش و کم بارش اونجا حسابی تحقیق کردم (که در ادامه خلاصه‌اش رو براتون میارم) و به این نتیجه رسیدم که اسفند نه تنها ماه بدی برای سفر به اونجا نیست بلکه خیلی هم خوبه. و بعدا بهم ثابت شد که کاملاً درست فکر میکردم. آب و هوای دقیق کوالالامپور رو یک هفته قبل از سفر از طریق سایت بسیار بسیار دقیق www.foreca.com چک کردیم و چمدون‌ها رو با کلی لباس نخی و خنک بستیم.

سعی میکنم در طول سفرنامه هزینه‌ی تقریبی هر روز رو یادداشت کنم اما اگر میخواید کل هزینه‌های مارو بدونید باید بگم من و همسرم مجموعاً برای هزینه‌ی رفت و آمد به تهران، عوارض خروج از کشور، خرید تور 7 روزه کوالالامپور، تمام هزینه‌های تردد در کوالالامپور، ورودی اماکن دیدنی و خوردن غذا و خوراکی به علاوه هزینه‌ی اجناس و پوشاکی که خریدیم و همچنین سوغاتی 10500000 تومن خرج کردیم.

نکته‌ی خیلی خیلی مهممممم ← برای دیدن کامل و با دل و فرصت کولالامپور 10 روز زمان لازمه اما تو 7-8 روز هم میتونید مهمترین جاهاشو برید. ولی ولی ولی اگر اونجا تورلیدرها بهتون گفتن 8 روز برای کوالا زیاده اصلاااااا خام نشید که همه‌اش دروغه و برنامه‌ایه برای فروش تورهای دیگه مثل لنکاوی و پینانگ. در واقع اینجوری بگم اگر اولین سفرتون به کوالالامپور هست فقط تو خود کوالا بمونید و سنگاپور و جزایری مثل پینانگ و لنکاوی و ... رو بذارید برای سفرهای ترکیبی بعدی.

 

بسیار سفر باید تا پخته شود خامی ...

سفر ما آغاز شد. درست صبح روزی که قرار بود ساعت 12:30 نیمه شب به سمت کوالالامپور پرواز کنیم، ساعت 9:30 صبح با اتوبوس از گرگان به سمت تهران حرکت کردیم. تو مسیر چکیده‌هام رو خلاصه نویسی کردم و حس کردم این یکی دو ماهی که در حال سرچ بودم چطور مثل برق و باد گذشت. وقتی سوار هواپیما شدیم دیدیم ای دل غافل! چقدر صندلی‌های هواپیما کوچیکه، اندازه‌ی اتوبوس‌های قدیمی! دیگه از تنگی جا و خستگی تو اون 8 ساعت پرواز نگم براتون. تا خود کوالا هم مشغول شنیدن صدای اسباب بازی نوزاد پشت سری بودیم، واقعاً رو اعصاب بود. اما بعد از این 7 روز زندگی تو کوالا افکارم در این باره تغییر کرده بود. مردم مالزی خیلی آرام و متین و صبور بودن. تقریباً هر جای عمومی که میرفتیم یکی دو تا بچه (یا بیشتر) در حال بازی و شیطنت و شلوغی و بعضاً جیغ زدن و گریه بودن و خیلی برام عجیب و جالب بود که نه تنها مامان‌ها جلوی بچه‌هاشون رو نمیگرفتن بلکه مردم اطراف هم هیچ نوع اعتراضی نداشتن و حتی نگاه هم نمیکردن (که مثلا مامانه بچه‌اشو ساکت کنه). انقدر این اتفاق تو سفر برامون افتاد که منم کم کم به این مسئله بی توجه شدم. وای خدا خیلی صبور بودن. چقدر آرامش اعصاب از ما ایرانی‌ها گرفته شده که نمیتونیم طبیعی‌ترین صدای غیرارادی انسان (گریه‌ی نوزاد) رو تحمل کنیم...

قبل از هر چیز لازم میدونم یکسری نکات که فکر میکنم دونستنش به دردتون بخوره رو براتون لیست کنم. ممکنه به هر دلیلی تا پایان سفرنامه با من همراه نباشید پس این اطلاعات اولیه رو داشته باشید تا بعد از اون دوباره برگردیم به سفرنامه.

من سعی کردم لابلای تجربیات و نظرات شخصی و احساسات و حال و هوام، اطلاعات مربوط به هر چیزی و هر جایی رو به صورت جداگانه بیارم تا استفاده از سفرنامه‌ام براتون آسونتر بشه و لابلای حرفام دنبال اسم و آدرس و اطلاعات خاص نباشید، و بعد دوباره با یک فلاش بک (←) به ماجراهای خودم برمیگردم. انشاالله که بتونم کمکی به شما کرده باشم. خب، بزن بریم:

 

نکات کاربردی

من این نکات رو به چند دسته تقسیم میکنم:

1- نکات قبل از سفر / 2- وسایل و چیزهایی که باید همراه داشته باشید / 3- نکات ابتدای سفر / 4- نکات حین سفر

 

نکات قبل از سفر

1) ممکنه به ذهن بعضی از شما برسه به جای اینکه از شرکت‌های مسافربری تور مسافرتی بخرید، خودتون به فکر تهیه‌ی بلیط و رزرو هتل باشید. در این صورت می‌تونید از سایت‌های www.skyscanner.net و www.booking.com به ترتیب برای بلیط هواپیما و اجاره‌ی هتل‌ها کمک بگیرید. ولی با تحقیقاتی که من کردم برای مقاصد پرطرفدار تو ایران مثل مالزی و هند و تایلند و اندونزی و ... خریدن تور به دلیل دور بودن مسافت و بالا بودن قیمت بلیط هواپیما، به صرفه تره.

2) قبل از خرید تور حتما روزهایی که می‌تونید کوالالامپور باشید و اینکه روز اول تون چند شنبه هست رو بررسی کنید بعد برنامه‌ی روزانه بچینید. علت این کار رو در ادامه‌ی سفرنامه متوجه میشید چون مثلا یک روزهایی یک جاهایی رو نباید برید.

3) حتما موقع خرید تور حواستون به نوع شرکت هواپیمایی هم باشه. اینجوری دقیق تر برنامه میریزید. مثلا air asia پرواز برگشتش ساعت 7-8 شبه یعنی روز آخر شما رو از ساعت 1-2 ظهر میبرن فرودگاه پس روز آخرتون عملا یک نصفه روزه، پرواز ماهان ساعت برگشتش آخرشبه پس یعنی شما روز آخر تا ساعت 5-6 عصر وقت دارین. و یکسری پروازهای دیگه هم 2 ظهر بود که خب این یعنی روز آخرتون کلا حذف میشه و شما رو از ساعت 9 صبح میبرن فرودگاه.

4) قبل از خرید تور و انتخاب هتل می‌تونید به سایت www.booking.com برید و از اونجا بفهمید که بیشتر مهمان‌های یک هتل اهل کجا هستند. اینطوری تقریباً میتونید از منوی صبحانه آگاه بشید. مثلا اگر بیشتر مهمان‌های این هتل چینی هستن پس ممکنه خیلی از مواد غذایی گرم در منوی صبحانه با مزاج شما سازگار نباشه.

 

وسایل و چیزهایی که باید همراه داشته باشید

قطعا هرکس بهتر میدونه وسایل شخصی‌اش رو برای سفر به چه شکل جمع کنه. من در اینجا وسایلی که احیانا ممکنه ندونید رو میگم. در واقع اینها رو به لیست وسایل شخصی‌تون اضافه کنید.

1) نقشه‌ی ایستگاه‌های خطوط ریلی رو حتما همراه داشته باشید. (در ادامه تو همین سفرنامه عکسش رو براتون گذاشتم)

2) می‌تونید نقشه‌ی شهر رو هم همراه داشته باشید یا از لابی هتل بردارید ولی قطعا چیزی بهتر از اینترنت و Google map گوشی نمیشه.

3) برای داخل هتل حتما دمپایی روفرشی به ازای هر نفر و یک دمپایی هم مخصوص سرویس بهداشتی بردارید چون در هتل‌های مالزی دادن دمپایی از امکانات هتل حذف شده و بهداشت جهانی اون رو ممنوع کرده.

4) پماد قبل از گزش و بعد از گزش حشرات (after bite و before bite) رو با خودتون ببرید و در مناطق باز و جنگلی، پارک‌ها و باغ‌ها ازش استفاده کنید.

(4) - پماد قبل و بعد از گزش حشرات که همه‌ی داروخانه‌ها دارن

5) اگر به حرکات ماشین در جاده‌های پر پیچ و خم حساس هستید قرص ضد تهوع مخصوص ماشین با خودتون ببرید چون 2 جا از بهترین مکان‌های دیدنی خارج از شهر بوده و دارای جاده‌های مارپیچ هستن.

6) اگر در فصول پربارش به مالزی سفر میکنید (در ادامه به طور کامل در مورد آب و هوا و فصول توضیح میدم، ولی محض اطلاع از مهر ماه تا اردیبهشت ممکنه با باران‌های اونجا روبرو بشید) حتما یادتون باشه چتر با خودتون ببرید. چون مالزی باران‌های شدید و رگباری داره.

7)  قبل از سفر ژل شستشوی دست رو از داروخانه‌های ایران بخرید و اونجا همیشه همراهتون داشته باشید چون اکثرا تو فضاهای عمومی و یا باغ وحش‌ها و باغ‌ها هستین و به هر گیاه و حیوانی ممکنه دست بزنید.

8) محض احتیاط یک کپی از پاسپورت رو در طول سفر همراه داشته باشید شاید مشکلی پیش اومد و لازم شد. البته من خودم یادم رفت ببرم.

9) خانوم‌های باسلیقه‌ای که برای آرایش موهاشون عادت به استفاده از اتومو دارند بهتره برای این کار به مدل‌ها و چیزای دیگه مثل کش و توربان و باندانا فکر کنند چون اکثر اتوموهای ایران به سیستم برق مالزی نمیخوره و اصلا روشن نمیشه. من که قبل سفرم کراتینه کردم و راحتتت.

10) دوستانی که گوشی آیفون دارید یادتون باشه که حتما سوزن گوشی رو جهت تعویض سیم کارت با خودتون ببرید و تو کیف دم دستی تون قرار بدید چون تورلیدر تو مسیر فرودگاه تا هتل بهتون یک سیم کارت میده که بهتره همون موقع فعالش کنید تا خاطرجمع بشید. دقت کنید این سیم کارت‌ها 5 رینگیت شارژ اولیه دارند ولی باید خودتون هم اونو شارژ کنید تا اون 5 رینگیت هم آزاد بشه. به همون اندازه‌ای شارژ بخرید که میخواید اینترنت گوشیتون رو شارژ کنید. چون داشتن اینترنت خارج از هتل واقعا لازمه علی الخصوص برای استفاده ازgoogle map. تماس‌هاتون با ایران رو هم از طریق اپلیکیشن‌های اینترنتی مثل واتس اپ، ایمو، تلگرام و ... انجام بدید، چون احتمالا با خوندن این سفرنامه مثل ما نیازی به تماس گرفتن با تورلیدرتون ندارید. خخخخخ

11) متاسفانه هر جایی که اسم هند میاد یا اثری از هندی‌ها وجود داره سطح بهداشت پایین میاد. برای رفتن به داخل معابد هندی باید حتما کفش‌هاتون رو دربیارید ولی خب محیطش تمیز نیست و آلوده ست، میتونید به ازای هر نفر دو تا پلاستیک ببرید و روی جوراب یا پاهاتون بکشید. فکر میکنم کفشداری‌ها هم یک مبلغ ناچیزی کرایه میگیرن.

12) اگر برای تفریح، خوراک و خرید آزادانه پول خرج میکنید حداقل نفری 500 -600 دلار همراه ببرید البته که با پول کمتر هم میشه همه اماکن دیدنی رو رفت.

 

نکات ابتدای سفر

1) حواستون باشه به محض رسیدن به هتل از اتوبوس پیاده شید و برای گرفتن اتاق اقدام کنید تا اتاق‌های خوب هتل پر نشه. همچنین از قسمت پذیرش اتاق‌های طبقات بالا و پنجره دار بخواید. اگر چیزی نگید اول از همه اتاق‌های طبقات اول و بدون پنجره رو پر میکنن. من توی یک سفرنامه خوندم که ظاهراً به ایرانی‌ها اتاق در طبقات بالا نمیدن و اونها از ایران برای هتلشون ایمیل فرستاده بودن و تقاضای اتاق در طبقات بالا رو کرده بودن و وقتی اونجا رفتن دیدن که به ایمیل شون عمل شده، شما هم میتونید این رو امتحان کنید. (مثلا بعضی هتل‌های 5 ستاره تا 20 طبقه هم هستن که واقعاً ارزش داره) ما هم این امتحانو کردیم ولی تاثیری نداشت و بدون اینکه بدونن ایمیل زدیم یک اتاق تو طبقه‌ی ششم گرفتیم که راضی بودیم.

2) فقط از صرافی‌هایی پول change کنید که روی آنها نوشته license money changer. چون فقط اینها مجوز دارن. بهترین صرافی‌ها در خیابان بوکیت بینتانگ هستن که با بالاترین نرخ پول change میکنن. البته نرخ صرافی خیابان هتل ما خیلی عالی بود و چند بار نرخش از صرافی خیابان بوکیت هم بالاتر بود.

3) تمامی هتل‌ها در بدو ورود حداقل شبی 10 رینگیت مالیات میگیرند و هر چه هتل ستاره‌هاش بیشتر باشه این قیمت افزایش پیدا میکنه. مثلا برای هتل 3 ستاره ما شبی 10 رینگیت بود و ما مجموعاً 70 رینگیت برای یک هفته پرداخت کردیم. در نتیجه با توجه به نکته‌ی (2) حواستون باشه این مبلغ رو به رینگیت به همراه داشته باشید که هم میتونید از قبل 100 رینگیت از صرافی‌های ایران بخرید و هم میتونید از صرافی‌ای که اتوبوس تور تو مسیر فرودگاه تا هتل نگه میداره change کنید. (اونم فقط در همین حد و نه بیشتر چون اون صرافی‌ها به خاطر پورسانتی که به تورلیدرها میدن معمولاً نرخ کمتری دارند.) وگرنه ممکنه مثل بعضی همسفرهای ما مجبور شید قبل از گرفتن اتاق با اون همه خستگی راه در به در اطراف هتل دنبال صرافی بگردید و در این صورت هم ممکنه اتاق‌های خوب هتل از دستتون بره و بقیه زودتر اونارو بگیرن.

4) پریزهای برق در مالزی به صورت سه شاخه هستن ولی دوشاخه‌های ما هم داخلش میره و نیازی به تبدیل خاصی نداشت. حداقل هتل ما اینطوری بود.

(5) - یک نمونه عکس از پریز (ببخشید که کیفیت عکس پایینه، زوم کردم)

5) پول‌هاتون رو در Safety box هتل نگهداری کنید و خیالتون راحت باشه که جاش امنه و اینطوری دیگه استرس دزدهای احتمالی رو ندارید. البته ما چیزی جز امنیت ندیدیم.

6) به نظر من تور شام در رستوران ایرانی برنامه‌ی بی فایده‌ایه (بعضی از تور لیدرها تور رستوران مالایی "سالوما" هم دارن)، چون چیز خاصی نداره و اگر نرید هم چیزی رو از دست ندادید. هزینه تورش الکی گرونه؛ مثلا برای ما 35 دلار برای هر نفر به خاطر یک شام و موزیک ایرانیه که خودتون هم میتونین اونجا رستوران‌های ایرانی رو با یک سرچ ساده پیدا کنید. رستوران مالایی "سالوما" هم یک نمایش سنتی مالایی داره و غذاهایی که درسته سلف سرویسه ولی بعضی‌هاش به مزاج ما خوش نمیاد. من معتقد بودم اگر بریم اون شب رو از دست میدیم در حالی که میتونستیم خودمون هرجایی بریم، قدم بزنیم، شهر رو ببینیم، شام بخوریم و بیشتر لذت ببریم. توی یک سفرنامه خوندم که میتونید همونجا برنامه رستوران "سالوما" رو ارزونتر از هزینه‌ی تورلیدر پیدا و رزرو کنید. اسم رستوران و آدرسش رو با سرچ از اینترنت دربیارید و برای پیدا کردن آدرسش میتونید از پذیرش هتل سوال بپرسید. باز هم این نظر شخصی منه و برای بعضی‌ها شاید خیلی هم جالب باشه و بهشون خوش بگذره.

7) معمولاً روز اول تا از فرودگاه به هتل برسید و جا به جا بشید و خستگی رفع کنید به شب میرسه. به نظرم بهترین گزینه رفتن به خیابون بوکیت بینتانگ و قدم زدن تو اون خیابون شلوغ و سرزنده و زیباست و کلی براتون خاطره میشه و میتونین عکس و فیلمای خوبی بگیرید. یا اگر اقامتتون نزدیک مسجد جامع هست قدم زدن اطراف میدان استقلال و مسجد و اطراف کانال آب هم لذت بخشه.

 

نکات حین سفر

1) معمولاً هتل‌های 5ستاره برای بعضی مکان‌های دیدنی یا بعضی نقاط شهر شاتل‌های رایگان دارند (به سرویس‌های جابجایی رایگان شاتل گفته میشه). حالا هر نوع هتلی هستید در این باره از پذیرش هتل سوال بپرسید ضرر نداره.

2) شما می‌تونید با استفاده از نرم افزار travel sygic نرخ ورودی مکان‌های دیدنی رو به صورت آپدیت شده مشاهده کنید.

3) همچنین این نکته یادتون باشه که خرید اینترنتی بلیط ها ارزونتر از حضوری‌ست.

4) ارتفاعات گنتینگ، پارک آبی sunway lagoon و کولمار تروپیکال (دهکده فرانسوی) رو در روزهای شنبه و یکشنبه نرید چون تو این روزها اینجاها خیلی شلوغه و همه‌اش باید تو صف باشید و حتی عکس گرفتن هم مشکل میشه.

5) برای خرید بلیط ارتفاعات گنتینگ، پارک آبی و کولمار تروپیکال (دهکده فرانسوی) یک روز زودتر اقدام کنید. وگرنه تو خود اون روز معمولاً بلیط ندارن و همه فروخته شده.

6) واحد پول مالزی رینگیت می‌باشد که روی محصولات به اختصار RM نوشته شده.

7) خوشبختانه یا متاسفانه در زمان سفر ما هر رینگیت 1237 الی 1300 تومن بود. ولی الان که دارم این سفرنامه رو براتون مینویسم رسیده به 4500 تومن.

8) هندی‌ها به دیده شدن پاهای خانوم‌ها خیلی حساس هستند و اگر دقت کنید حتی با پیراهن تا زیر زانو شلوار میپوشند. تو معابد هندی اگر خانوم‌های توریست شلوارک یا دامن‌های خیلی کوتاه داشته باشند بهشون پارچه‌هایی شبیه روسری نخی میدن که دور کمرشون ببندند. این پارچه‌ها رو تو غار میمون‌ها اجاره میدن (بقیه معابد هندی رو نمیدونم اجاره میگیرن یا نه). پس اگر میخواید اون روز الکی چند رینگیت پول ندید شلوار یا دامن بلند حداقل تا ساق پا بپوشید.

9) حتما همه جا تابلوها به زبان انگلیسی وجود دارند ولی اگر نبود تابلوی Keluar تابلوی خروج است.

10) سعی کنید تقریباً هر روز یا حداقل در روزهای گرم از نوشیدنی 100 plus استفاده کنید چون به خاطر املاحی که داره از گرمازدگی جلوگیری میکنه. در همه‌ی فروشگاه‌ها و سوپرمارکت‌ها پیدا میشن و هر جا یک قیمتی میدن. ما کوچیکش رو از دونه‌ای 1.5 رینگیت تا 3 رینگیت خریدیم.

11) همه‌ی مراکز خرید و تقریباً همه‌ی اماکن دیدنی 10 صبح باز میشن. مراکز خرید تا 10 شب بیشتر باز نیستن غیر از مغازه‌های خیابان بوکیت. معابد هندی 6 صبح باز میشن.

12) از نظر غذا خیالتون راحت باشه که گرسنه نمی‌مونید چون همه‌ی مراکز دیدنی و مراکز خرید دارای انواع رستوران‌ها و فست فودها هستن.

13) تو بعضی از مراکز خرید برای استفاده از سرویس بهداشتی باید 2 رینگیت هزینه کنید. نکته‌ی جالب اینکه بعضی از اماکن عمومی سرویس بهداشتی ایرانی هم داشت.

14) اگر از تاکسی اینترنتی grab یا uber استفاده کنید علاوه بر کرایه‌ی ماشین هزینه‌ی همه‌ی ورودی‌ها و عوارض جاده‌ای هم به عهده‌ی شماست.

15) دوستان! من انقدر برنامه ریخته بودم و انقدر جا واسه دیدن داشتیم که غیر از مسیر فرودگاه اصلا تور لیدرمون رو ندیدیم و معتقدم که گشت شهری نیم روز هم وقت مارو میگرفت و همه‌اش باید معطل همسفرهایی میشدیم که تو هتل‌های پراکنده هستن و تجربه به ما ثابت کرده حتما بعضی‌هاشون به شدت بدقول‌اند و روز آخر موقع رفتن به فرودگاه دیدیم دقیقاً همینطور بود. ما که قید اون یک وعده ناهار رایگانو زدیم (معمولاً کیفیت آنچنانی هم نداره). جاهایی که میبردن یکی مرکز شهر بود که با هتل ما فاصله‌ای نداشت و ما قدم زنان یکی دو بار خودمون رفتیم، یکی نشون دادن صنایع قلع بود، یکی فروشگاه شکلات بود که هیچ جذابیتی نداشت چون فقط یک شکلات فروشی ساده‌اس و حتی مراحل ساخت شکلات رو هم نشون نمیدن، فقط شکلات‌هایی با قیمت‌های خیلی بالا میفروشن و حتی اگر رفتید اصلا خرید نکنید. در ادامه میگم سوغاتی‌هاتون رو از کجا بخرید.

← تو این مدت که شما نکات کاربردی رو میخوندید داشتم به اولین لحظه‌های تجربه‌ی این سفر فکر میکردم. از لحظه‌ای که پامو از هواپیما گذاشتم بیرون خوشحال و راضی بودم، با اعتماد به نفس و دل قرص قدم برمیداشتم و نمیدونم چرا اصلا شبیه سفرهای قبلی حس غربت نداشتم و فکر میکردم همه جارو بلدم؛ میتونم بگم تقریباً همه‌اش رو مدیون سایت لست سکند هستم، با اون همه اطلاعات خوبی که در اختیارم گذاشته بود.

به فرودگاه کولالامپور رسیدیم. هیچکدوم از راهروهایی که میرفتیم شبیه عکس‌هایی که تو سفرنامه‌ها دیده بودم نبود، بعدا فهمیدم پرواز ما تو ترمینال دوم کوالا نشسته و ظاهراً اکثراً به ترمینال اول میرن که بزرگتر و با امکانات بیشتری هست. یک توصیه‌ی خواهرانه دارم، اگر در پروازهای خارجی بی تجربه یا کم تجربه هستین یادتون نره هیچوقت از جمع جدا نشید. مثلا موقع خارج شدن از هواپیما زود بیاید بیرون و با جمع حرکت کنید چون بیشتر مسافرین چندین بار این پروازو رفتن و مسیرو بلدن و مخصوصاً تو فرودگاه‌های بزرگ مسیر هواپیما تا گیت‌های تحویل بار واقعاً طولانی و پیچیده‌اس.

(6) - بخشی از مسیر فرودگاه بعد از پیاده شدن از هواپیما

همه چیز درباره‌ی سفر هوایی و هواپیما

* معمولاً مسیر رفت تهران تا کولالامپور 7 ساعت و مسیر برگشت کوالالامپور تا تهران 8 ساعت طول میکشه. برای تنظیم شدن ساعت بدنی سعی کنید تو مسیر رفت بیشتر بخوابید و تو مسیر برگشت بیشتر بیدار باشید.

* پروازهای air asia درسته که اقتصادی‌تر و ارزونتره ولی واقعااااااا صندلی‌هاش کوچیکه و حداقل برای همچین پرواز طولانی‌ای خسته کننده و سخته. صندلی‌هاش عین اتوبوس‌های قدیمیه. تازه من و همسرم جفتمون لاغریم اگر وزنتون زیاده یا درشت هیکل‌اید جدا پیشنهاد میکنم یک شرکت هواپیمایی دیگه رو انتخاب کنید.

* یکی از دلایل ارزونی پروازهای air asia حذف شدن قیمت غذا از قیمت بلیطه و باید برای غذا تو هواپیما پول پرداخت کنید. ولی جالبه آژانس مسافرتی پول غذا رو حساب کرده بود و ما تو هواپیما برای غذا پولی ندادیم. به هر حال منوی غذاییش از انواع کیک و کلوچه و ساندویچ سرد تا غذاهای گرم از 5 رینگیت شروع می‌شد تا 22 رینگیت. در مجموع به شما دو وعده‌ی غذایی داده میشه که میتونید قبل از پرواز نوع اون رو از سایت www.airasia.com  سفارش بدید.

* اگر پروازتون با air asia هست حتما 40 دقیقه قبل از پرواز جلوی کانتر باشید.

* در پروازهای air asia حق بار هر نفر 20 کیلو در پرواز رفت و 30 کیلو در پرواز برگشت است. برای داخل هواپیما هم هر نفر 8 کیلو اجازه داره داخل ببره. سعی کنید اگر وزن بار همراهتون به داخل هواپیما زیاده یک جوری ببرید که شک نکنن سنگینه اینجوری دیگه وزن نمیکنن. مثلا توی ساک بزرگ یا کوله های خیلی بزرگ یا پلاستیکی که دسته ش از سنگینی کش اومده باشه نذارید. بارتون رو تو کیف دستی‌هاتون پخش کنید. البته برای پروازهای گرون قیمت فکر نمیکنم به وزن بار داخل هواپیما گیر بدن. برای سایر پروازها هم حق بار تحویلی هم در پرواز رفت و هم در پرواز برگشت 30 کیلو برای هر نفره.

* اگر با air asia پرواز میکنید باید بدونید قیمت همه چیز جداگونه حساب میشه یعنی حتی اگر ازشون پتو بخواید 10 رینگیت باید بابت اجاره بپردازید. به همین خاطر بهتره دو تا پتو مسافرتی داخل هواپیما ببرید.

(7) - لازانیای مرغ، وعده‌ی شام در هواپیما که من اصلاً دوست نداشتم.

← بعد از جمع شدن همه مسافرها به همراه تورلیدر به سمت هتل راه افتادیم. طبق معمول تورلیدر برگه‌ی حاوی تورهای گردشی به همراه یک سیمکارت به همه داد. تورلیدر محترم خیلی اصرار داشتن 8 روز واسه کوالا زیاده و اگر با برنامه‌ی ما بیاید تو 3-4 روز همه جا میبریمتون و اون 3 روز باقیمونده رو هم بیاید تور لنکاوی بخرید که ما حسابی سود کنیم؛ والا. ما که هیچ توری ثبت نام نکردیم ولی بعضی‌ها که مطالعه ندارن زود باور میکنن و سریع ثبت نام میکنن. من شدیداً از اینکه با تور و با عجله و تند تند برم جایی رو که ممکنه تا چند سال دیگه اونورا نرم و ببینم متنفرم! همه‌اش هم باید استرس اینو داشته باشم عقب نمونم و جا نمونم و الان اتوبوس کی حرکت میکنه. متاسفانه در گذشته چند بار تو این شرایط قرار گرفته بودیم. از همینجا باز هم از سایت بسیار خوب لست سکند تشکر میکنم که باعث شده خیلی‌ها سفر کم هزینه‌تر و البته بهتری داشته باشن.

(8) - برنامه‌ی تورلیدر با قیمت‌هاش به علاوه سیم کارت مالزی (پاکت نارنجی رنگ)

تو مسیر فرودگاه تا هتل، اتوبوس کنار یک صرافی توقف کرد. ما البته پول change نکردیم ولی تو مغازه کنار صرافی سیم کارتو شارژ کردیم و بعد اینترنت خریدیم. تو این مسیر مناظر زشت و زیبای فراوونی دیدیم، برج‌های مدرن و در فاصله‌ای دورتر کارتن خواب‌ها ... . اولین تجربه از آب و هوای استوایی هم لذت بخش بود؛ رگبار چند دقیقه‌ای، بارون یک جوری به شیشه ماشین کوبید و محو شد که انگار کسی یادش نموند آخرین بار آسمون کی باریده. حالا که صحبت از آب و هوا شد لازم میدونم خلاصه اطلاعاتی که در مورد آب و هوای مالزی جمع کرده بودمو در اختیارتون قرار بدم تا اگر هنوز برای زمان سفرتون تصمیم قطعی نگرفتید به دردتون بخوره:

 

همه چیز درباره‌ی آب و هوای مالزی

* در تمامی کشورهای استوایی از جمله مالزی، سنگاپور، اندونزی، تایلند و ... چند فصلی وجود نداره. در واقع تمام طول سال همواره تابستونه و دما همواره بین 24 - 34 درجه سانتیگراده. اما این مناطق از لحاظ میزان بارش به دو فصل کم بارش و پربارش تقسیم می‌شن.

* فصل اصلی بارندگی بین نوامبر و فوریه (تقریبا آبان تا اسفند) بوده در حالی که ماه آگوست (مرداد و اوایل شهریور) مرطوب‌ترین ماه سال است. پس نتیجه می‌گیریم که آب و هوای کوالالامپور از لحاظ بارش غیرقابل پیش بینیه. همچنین میزان شرجی بودن هوا به طور میانگین 80% می‌باشد. خیلی از شرجی بودن وحشتناک مالزی بد شنیدم ولی وقتی تجربه‌اش کردم فهمیدم نصف شرجی بودن شهر ما گرگان هم نمیشه و کاملاً برای ما قابل تحمل بود.

پرباران‌ترین ماه‌ها (مالزی در این ماه‌ها بسیار خلوت و آرام است.) ← از اکتبر تا نوامبر ( 10 مهر تا 10 آذر)

اوج سفرها به مالزی به دلیل قیمت مناسب تورها ← اواسط دسامبر تا اواسط فوریه (اواخر آذر تا اواخر بهمن)

خشک‌ترین ماه سال ← ژانویه (10 دی تا 10 بهمن)

افزایش قیمت تورها به دلیل جشنواره‌ها و برنامه‌های ویژه (هوا عالیه)← از ژوئن تا سپتامبر (10 خرداد تا 10 شهریور)

* باران‌ها اما به صورتی که ما تجربه می‌کنیم نیست. رگبارهای بسیار شدید ولی کوتاه مدت بعضی اوقات تا 10 دقیقه. ولی در بیشترین حالت هم ممکنه 1 ساعت طول بکشه.

* ما اواخر اسفند ماه رفتیم. یعنی هنوز تو فصل پربارش بودیم ولی کلا 2-3 بار بارون اومد که اونم داخل مرکز خرید یا مناطق سرپوشیده بودیم و اصلاً بهش برخورد نکردیم. در هر صورت از ایران با خودتون چتر ببرید و اونجا هم آب و هوا رو چک کنید تا روزهایی که قراره به مناطق باغی و باز برید بارون نباشه.

* قطعا لباس‌های نخی نازک بهترین گزینه‌ی ممکن برای پوشش در کوالاست، چون هواش شرجیه و تو محیط بیرون عرق میکنید حتی لباس‌های حریر هم برای خانوما اذیت کننده میشه.

← بعد از اون بارون جذاب هوا روی گرم و شرجی خودشو بهمون نشون داد. ساعت 5 عصر به هتل 9 طبقه‌ی pacific express رسیدیم. بعد از پرداخت 70 رینگیت مالیات به ازای 7 شب اقامت، اتاق مون در طبقه‌ی 6 رو تحویل گرفتیم. باید بگم واقعا به اون خواب 3-4 ساعته‌ی بعد از تحویل اتاق نیاز داشتیم.

(9) - عکس‌هایی از اتاق هتل Pacific (سرویس بهداشتی هم تمیز با کاشی‌های نو بود ولی یادم رفت عکس بگیرم)

(10) - نمای بیرون از پنجره‌ی اتاق ما (راست) و استخر هتل (چپ)

شب بیدار شدیم و یه دوش گرفتیم و زدیم بیرون. تا میدان استقلال پیاده روی کردیم و از ساختمان زیبای سلطان عبدالصمد بازدید کردیم. بعد به سمت مسجد جامع رفتیم. تو اون ساعت از شب هوا هنوز گرم و شرجی بود. اما وقتی به مسجد رسیدیم به کلی حال و هوامون عوض شد. از کنار مسجد یک کانال آب میگذره، در دو طرف دیواره‌ی این کانال لوله‌هایی تعبیه شده بود که حجم زیادی از بخار آب رو با شدت به هوا میفرستاد و نسیم خیلی خنکی به صورتمون میخورد. در راستای همون لوله‌ها چراغ‌هایی با نور آبی هم کار شده بود. تلفیق بخار و مه و رنگ آبی تو تاریکی شب؛ حسابی همه چیز رویایی بود...

تقریبا 11-12 شب بود که تصمیم گرفتیم برگردیم هتل و خداروشکر تو اون ساعت از شب همه چیز در امن و امان بود. روز اول بیشتر تو مسیر و جاده بودیم و غیر از اون پیاده روی و قدم زدن آخرشب بقیه‌اش صفایی نداشت.

خلاصه هزینه‌ی روز اول (2 نفری):   شارژ سیم کارت و خرید اینترنت        20 رینگیت

                                        مالیات هتل                             70 رینگیت

                                        چند قلم خوراکی                       20 رینگیت

                                        مجموع                                110 رینگیت

روز دوم، پرواز بر بال زیبایی

امروز یک جورایی روز اول ماجراجویی ما محسوب میشد. بند کفش‌هامونو برای یک پیاده روی حسابی محکم بستیم، صبحانه رو تو هتل خوردیم و به راه افتادیم. یکی از تجربه‌های لذت بخش در یک کشور جدید استفاده از انواع سیستم‌های حمل و نقل عمومیه. چون هم از نزدیک مردمش رو میبینید و فرهنگشون رو تا حدودی میشناسید، هم با سیستم حمل و نقل هر شهر آشنا میشید و هم اینکه اعتماد به نفستون تو پیدا کردن آدرس‌ها افزایش پیدا میکنه و بعد از چند بار سفر به کشورهای مختلف اگه یک روز وسط یک جزیره ولتون کنند دیگه ترسی از گم شدن ندارید. ما چند روز اول از خطوط ریلی و 2-3 روز آخر از تاکسی اینترنتی استفاده کردیم. این هم تموم اطلاعاتی ست که در مورد سیستم حمل و نقل عمومی کوالا به دست آوردم:

 

همه چیز درباره‌ی سیستم‌های حمل و نقل در کوالا

من سیستم‌های حمل و نقل عمومی کوالالامپور رو به چهار دسته‌ی اصلی تقسیم‌بندی میکنم که به شرح زیر هستن:

1) خطوط ریلی (مترو)

(11) - نقشه‌ی ایستگاه‌های خطوط ریلی

* همونطور که در عکس میبینید؛ بالا سمت چپ اسامی انواع خطوط ریلی با رنگ‌های مختلف نشون داده شده‌اند. که شامل 10 خط و انواع KTM ، LRT،Monorail  و ... است.

* ساعت کاری این خطوط از 6 صبح تا 11 شب می‌باشد.

* ایستگاه اصلی و مرکزی کوالالامپور KL Central نام داره و برای بیشتر مقاصد باید ابتدا به این ایستگاه رفته و اونجا خط عوض کنید.

* حتما حتما روز اول زودتر از هتل حرکت کنید و یک زمان یک ربع تا نیم ساعت رو برای گشت زدن تو ایستگاه KL Central اختصاص بدید. دوستان! اسمش ایستگاهه ولی یک محوطه‌ی خیلی بزرگ و در واقع پاساژه که در طبقه‌ی همکف مسیرهای رفتن به خطوط KTM ، LRT ، KLIA Translate و KLIA Express به ترتیب مشخص هستن، و در طبقه‌ی اول وقتی از پله برقی بالا میرید مرکز خرید، رستوران و مسیر رفتن به ایستگاه مونوریل وجود داره. ممکنه روز اول به نظرتون پیچیده بیاد پس واسه کشفش وقت بگذارید. طبقه‌ی منفی یک هم ترمینال اتوبوس برای رفتن به مناطق خارج از شهر مانند ارتفاعات گنتینگ هست. باجه بلیط فروشی هم همونجاست که در ادامه در این مورد باز هم صحبت میکنم.

(12) - طبقه همکف ایستگاه KL Central (دو طرف تصویر یعنی از انتها تا ابتدای سالن مسیرهای رفتن به خطوط مختلف هست که تابلوهاش تو عکس نیوفتاده).

* فکر میکنم مهمترین نکته‌ای که در مورد سوار شدن به متروها باید بدونید تا وقتتون هدر نره یا راهی رو اشتباه نرید اینه که حتما حتما حواستون به پلتفرمی که سوار میشید باشه. خیلی ساده براتون توضیح میدم: هر مترو شامل یک خط ریلی‌ست از ایستگاه اول تا ایستگاه آخر. جایی که شما ایستادید معمولاً یکی از ایستگاه‌های وسطه. پس یک قطار (پلتفورم) از ایستگاه شما میره به سمت ایستگاه اول و پلتفورم دیگه میره به سمت ایستگاه آخر. باید ببینید ایستگاه مقصدتون بین ایستگاه شما تا ایستگاه اوله یا بین شما تا ایستگاه آخره. اینجوری خیلی راحت پلتفورم مورد نظرتون که مثلا A هست یا B رو متوجه میشید و میرید سوار میشید.

 (13) - عکس‌هایی از چند نمونه خط مترو (اونجا هر خط ریلی با اون یکی فرق داره، یکی روی زمینه یکی زیر زمینه یکی از توی محیط جنگلی رد میشه و مونوریل هم قطارهای شهری هواییه)

* قیمت بلیط مترو بسته به اینکه چند ایستگاه اونورتر پیاده میشید متفاوته، و مثل تهران یک رقم ثابت برای هر سفر نیست.

* برای اینکه بتونید از ایستگاه KL Central با خطوط مختلف مترو سفر کنید اول از همه باید بدونید ایستگاه مورد نظری که میخواید برید توی کدوم نوع خط مترو هست، LRT ، KTM  ، monorail ، KLIA Translate ، کدوم؟ چون برای خرید بلیط اول باید نوع قطارتون رو انتخاب کنید.

(14) - دستگاه مخصوص خرید بلیط مترو

* در مالزی به ازای خرید هر بلیط، دستگاه به جای کاغذ و کارت به شما سکه‌های پلاستیکی مخصوصی به اسم توکن میده و برای ورود و خروج از گیت‌ها کار همون کارت متروی خودمون رو میکنه (حساب کنید چقدر در مصرف کاغذ و همچنین هزینه‌ی دولت صرفه جویی میشه، چون این سکه‌های پلاستیکی ثابت هستن و مثل کارت نیاز نیست هر بار تولید بشن). برای تهیه‌ی بلیط وارد هر ایستگاهی شدین دستگاه مخصوص خرید بلیط رو پیدا کنید. روی صفحه‌ی لمسی اول نوع قطارتون رو انتخاب کنید. اگر توی ایستگاهی غیر از KL Central هستین کاملاً مشخصه نوع قطارتون چیه. بعد از انتخاب نوع قطار باید ایستگاه مقصدتون رو انتخاب کنید، مرحله‌ی بعد تعداد نفرات رو وارد میکنید و در نهایت مشخص میشه هزینه‌ی سفرتون چقدر هست. اسکناس یا سکه رو از جاهای مخصوصش وارد کنید و از قسمت پایین دستگاه بقیه پول و بلیط هاتون رو دریافت کنید.

(15) - عکسی از بلیط مترو (توکن) که در رنگ‌های مختلف هست

* اگر میخواید از ایستگاه KL Central سوار مونوریل بشید باید از پله برقی به طبقه‌ی بالا برید و مستقیم به راهتون ادامه بدید، از کنار مغازه‌ها و فروشگاه‌های مختلف رد بشید و انقدر میرید که به پله‌های به سمت پایین میرسید (یادم نیست پله برقی بود یا پله ساده). پایین پله‌ها ایستگاه مونوریل قرار داره.

(16) - عکسی از مونوریل در خیابان بوکیت بینتانگ

* قطارهای KLIA Express فقط برای رفتن به فرودگاه بوده و سریع‌السیر و بدون توقف مستقیم به فرودگاه می‌روند.

2) تاکسی

* تاکسی آسان‌ترین اما گران‌ترین وسیله‌ی سفر در کوالالامپوره. برای استفاده از تاکسی باید خیلی قاطعانه از راننده بخواید تاکسی متر رو روشن کنه و اگر امتناع کرد بلافاصله پیاده بشید یا اگر در حرکت بود بگید سریعاً توقف کنه تا به دنبال یک تاکسی دیگه برید یا خودش مجبور بشه تاکسی مترش رو روشن کنه.

* در مالزی چند نوع تاکسی وجود داره که بسته به نوعش هم رنگ تاکسی متفاوته، هم قیمتش و هم مدل ماشینش. هر تاکسی علاوه بر کرایه تاکسی یک نرخ ورودی داره. ارزان‌ترین و معمولی‌ترینش تاکسی‌های قرمز بودن. ورودی این تاکسی‌ها 3 رینگیت بود و معمولاً ماشین‌های مدل پایین و معمولی هستن. بعد تاکسی‌های آبی هستن که ورودی اونها 5 رینگیته و به نسبت ماشین‌های شیک‌تری هستن.

3) تاکسی‌های اینترنتی

* حتما حتما نرم‌افزار تاکسی رانی Grab Driver رو قبل از سفرتون روی گوشی نصب کنید و وقتی سیم کارت مالزی رو انداختید فعالش کنید. اسم کاملش همینه و کارکردش مثل نرم افزار اسنپ خودمونه. اگر بیشتر از 2-3 نفر هستید حتما همه جا با grab برید مخصوصاً جاهایی مثل کولمار تروپیکال (یا همون دهکده فرانسوی) چون واقعا به نفعتونه و اصلا هم معطلی ندارید. ولی از من میشنوید حداقل 2-3 روز از خطوط مترو استفاده کنید تا تجربه‌های جدیدی کسب کنید و از نزدیک با مردم اونجا و فرهنگشون ارتباط برقرار کنید. در ادامه تجربیات خودم رو میگم.

(17) - عکس نرم افزار grab (چون وقتی سرچ میکنید چندین نرم افزار با اسامی و لوگوی مشابه براتون میاره و من خودم کلی سرچ کردم تا فهمیدم اینه چون تو هیچ سفرنامه‌ای نشون داده نشده بود)

* نرم افزار دیگه‌ای که تو مالزی می‌تونید ازش استفاده کنید UBER هست که یک نرم‌افزار بین‌المللیه و تو اکثر کشورهای دنیا و مخصوصاً شهرهای توریستی قابل استفاده است. اوبر سرویس‌های مختلفی داره و بر اساس اون سرویس‌ها میتونید ماشین‌های مختلف از ارزون تا گرون و حتی لیموزین سفارش بدید.

4) اتوبوس

* اتوبوس‌های داخل شهری دو نوع هستن. یکی اتوبوس‌های معمولی به نام Rapid KL که تعداد و ایستگاه‌هاشون بیشتره و دیگری اتوبوس‌های GO KL . اتوبوس‌های GO KL اتوبوس‌های رایگانی هستن که در چهار رنگ بنفش، سبز، قرمز و آبی شما رو جابجا میکنن. این اتوبوس‌ها مسیر حرکت مشخصی دارن و میتونید رفت و آمدهای خودتون رو بر اساس نقشه‌ی خطوطش تنظیم کنید. ما فقط یک بار این اتوبوس به پستمون خورد و سوار شدیم.

(18) - اتوبوس GO KL بنفش رنگ

* برنامه‌ی کاری اتوبوس‌های GO KL به این صورته  ←  روزهای عادی     6 صبح تا 11 شب       هر 5 دقیقه یک بار میاد

                                                            روزهای تعطیل    7 صبح تا 11 شب       هر 10 الی 15 دقیقه یک بار میاد

(19) - نقشه‌ی خطوط و ایستگاه‌های اتوبوس GO KL

(20) - نقشه‌ی خطوط و ایستگاه‌های اتوبوس Rapid KL

* اتوبوس‌های توریستی Hop-on Hop-off هم نوع دیگه‌ای از اتوبوس‌های کوالاست که با توقف در 23 ایستگاه مشخص اکثر نقاط دیدنی شهر رو پوشش میدن. این ایستگاه‌ها توریستی بوده و شامل اماکن دیدنی مختلفی هستن. شما میتونید توی هر ایستگاه پیاده بشید، اون اماکن رو ببینید و دوباره به ایستگاه برگردید و با اتوبوس‌های بعدی به سفرتون ادامه بدید. بلیطش رو میتونید از باجه‌های مخصوصش خریداری کنید. در ادامه به طور مفصل در مورد این اتوبوس‌ها و معروفترین ایستگاه‌هاش توضیح میدم. البته ما به علت کمبود وقت ترجیح دادیم ازش استفاده نکنیم و ایستگاه‌های خوب و مهمش رو خودمون تو روزای مختلف لابلای برنامه‌هامون رفتیم.

(21) - عکسی از اتوبوس‌های hop-on hop-off (مرجع عکس اینترنت)

← نزدیک ترین ایستگاه مترو به هتل ما ایستگاه مسجد جامع (Masjid Jamek) بود که از نوع LRT هست. سوار شدیم و به ایستگاه مرکزی ‌KL Central رفتیم. بعد سوار خط 1 KTM (آبی رنگ) شده و ایستگاه Kuala Lampur پیاده شدیم. از ایستگاه که اومدیم بیرون دیدم اینجا همونجاییه که در قدیم ایستگاه راه آهن بوده و الان با همون شمای باستانی بازسازی شده و تبدیل شده به ایستگاه مترو. از پل هوایی که بیرون ایستگاه قرار داره بالا رفتیم. احساس کردیم نکنه داریم اشتباه میریم، از دخترخانومی که داشت باعجله میدوید سوال کردیم برای رفتن به پارک پرندگان باید از کدوم سمت بریم؟ گفت پارک پرندگان؟ همچین چیزی اینجا نیست. با تعجب ازش پرسیدیم واقعا؟ ما تو اینترنت خوندیم باید همین ایستگاه پیاده بشیم. لبخند زد و به سمت اتاقک اطلاعات که همونجا روی پل هوایی بود و تا اون لحظه ندیده بودیمش دوید و از آقایی که اون تو نشسته بود پرسید و با یه لبخندی برگشت پیشمون و گفت عذرمیخوام من نمیدونستم، از فلان سمت برید. خیلی تعجب کردم و برام جالب بود، چون موقعیت Lake garden که پارک پرندگان از مهمترین قسمت‌هاش بودو روی نقشه‌ی شهر دیده بودم. این مجموعه بخش اعظمی از مساحت اون قسمت از شهر رو تشکیل میداد، با این حال اونجا افرادی بودن که نه تنها تا به حال به این پارک نرفته بودن بلکه از وجودش هم بی اطلاع بودن. واقعا آدم‌های عجیبی بودن که بدجور سرشون به کار و زندگی خودشون گرم بود.

وقتی از پل هوایی پایین اومدیم به سمت چپ رفتیم. اون دختر خانوم گفته بود دنبال یک مسجد بگردیم و پشت مسجد به مجموعه‌ی Lake Garden میرسیم. مسیری که پیش رو داشتیم تا به پارک پرندگان برسیم رو با تاکسی رفتیم تا تو اون گرمای اول روز انرژی مونو از دست ندیم. برای هر چه بهتر پیدا کردن مسیر ازGoogle map کمک بگیرید وگرنه سختتون میشه. به درب ورودی رسیدیم و بلیط‌ها رو به قیمت 65 رینگیت برای هر نفر خریدیم و به راه افتادیم. همون اول راه پرنده‌ی بامزه‌ای دیدیم و حس کردیم چقدر عجیب و بانمکه، کلی نگاهش کردیم و ازش عکس گرفتیم، یک جور خاصی باریک و لاغر بود انگار دو بعدی بود. یکم جلوتر رفتیم باز هم چند تا دیگه از همون پرنده دیدیم، همینطور که جلوتر میرفتیم زیاد و زیادتر میشدن و همه جا بودن و پرسه میزدن. کلی به خودمون خندیدیم برای پرنده‌ای که انقدر زیاد بود و اصلا هم نادر نبود اون هم ذوق کرده بودیم و فکر میکردیم چقد هم کمیابه احتمالا خخخخ. نکته‌ی جالبش اینه که زیادی نترسه و فک کنم تا زمانی که زیر پاتون لهش نکنید از زیر دست و پا کنار نمیره.

 

(22) - همون ‌پرنده‌ی باریک بامزه

آزادانه پرواز کردن بعضی از پرنده‌های این پارک سرپوشیده اونقدر زیبا و لذت بخشه که دوست داری تو نقطه نقطه‌اش بایستی و تماشا کنی، تصور کنید چقدر باشکوهه وقتی میبینی یک پلیکان بزرگ آروم بال میزنه و از اوج میاد پایین و درست در چند قدمی شما به زمین میرسه. یا مثلا توی یکی از راهروها رژه دسته جمعی لک لک‌ها رو ببینی؛ آرامش خاصی داشتن، بدون اینکه ترسی از آدم‌ها داشته باشن از لابلای اونها قدم میزدن و رد میشدن؛ من اسم اون قسمتو گذاشتم کوچه‌ی لک لک‌ها؛ خیلی تماشایی بود. حالا بریم مختصر اطلاعاتی در مورد این مجموعه‌ی زیبا بخونیم تا بعد بیشتر در مورد تجربه‌ها و حس و حالمون تو اون روز زیبا صحبت کنم.

همه چیز درباره‌ی مجموعه‌ی دیدنی KL Lake Garden

* یک مجموعه‌ی زیبا و جذاب و دیدنی شامل: 1- پارک پرندگان / 2- پارک ارکیده‌ها / 3- پارک پروانه‌ها / 4- موزه‌ی ملی / 5- نمایشگاه فضایی / 6- پارک آهوها / 7- باغ استوایی پردانا / 8- مسجد ملی / 9- آمفی تئاتر جشن / 10- موزه‌ی گیاه شناسی / 11- موزه‌ی هنرهای اسلامی / 12- مقبره‌ی یادبود عبدالرزاق / 13- بوتانیکال گاردن / 14-  پردانا و ... می‌باشد.

(23) - دو مدل نقشه‌ی Lake Garden

* طریقه‌ی رفتن:

1- فکر میکنم بهترین و ساده‌ترین و اگر چند نفر باشید کم هزینه‌ترین راه رفتن به پارک پرندگان Grab باشه.

2- اگر در طول سفرتون قصد خرید بلیط اتوبوس Hop-on Hop-off رو دارید، تو همون روز از این مجموعه بازدید کنید. ایستگاه Bird park که پیاده بشید دقیقاً روبروی درب ورودی پارک پرندگان هستید. ولی یادتون باشه بازدید از این مجموعه زمان زیادی میبره و نکته‌ی مهمتر اینکه سر ظهر اینجا نرسید چون شرجی و گرمه.

3- و اما سختترین راه با متروئه. چون عملاً در فاصله‌ای دورتر از مجموعه پارک‌ها از مترو پیاده میشید و باید حدودا 20 تا 30 دقیقه پیاده روی کنید تا به ورودی پارک پرندگان برسید. البته ما قبل از اینکه به پارک پرندگان برسیم خسته شدیم و وسط راه تاکسی گرفتیم.

رفتن با مترو: ابتدا از نزدیکترین ایستگاه مترو هتل تون به ایستگاه KL Central برید. بعد سوار خط 1 KTM (آبی رنگ) یا خط 2 KTM (نارنجی رنگ) شده (فرقی نداره کدوم خط) و ایستگاه Kuala Lumpur پیاده میشید. (قاعدتاً اگر ایستگاه نزدیک هتل‌تون روی یکی از این دو خطوط بود نیازی نیست به KL Central برید). از پل هوایی که بیرون از ایستگاه قرار داره بالا میرید و وقتی پایین اومدید به سمت چپ خیابون برید و دنبال یک مسجد بگردید، پشت مسجد به مجموعه‌ی Lake Garden میرسید. که میتونید از اونجا تا پارک پرندگان رو پیاده یا با تاکسی برید. برای هر چه بهتر پیدا کردن مسیر ازGoogle map کمک بگیرید وگرنه سختتون میشه. البته از اتاقک اطلاعات در بالای پل هوایی هم سوال بپرسید.

* برای بازدید از این مجموعه حتما یک روز کامل از صبح تا غروب وقت بگذارید تا لااقل پارک‌های مهمش رو بتونید ببینید. چون اگر کامل بخواید بازدید کنید فکر کنم دو روزی زمان میبره.

* ماشین‌های tram بین این مجموعه‌ها شما رو رایگان جابجا میکنن. البته ما این ماشین‌ها رو ندیدیم.

* ورودی پارک پرندگان 65 رینگیت برای هر نفر و ورودی پارک پروانه‌ها 25 رینگیت برای هر نفر است.

* بلیط ورودی پارک پرندگان یک دستبند کاغذیه که دور دستتون میبندن.

(24) - بلیط ورودی پارک پرندگان

* پارک ارکیده‌ها و پارک آهوها بلیط ورودی ندارند.

* حتما با خودتون نوشیدنی 100 plus ببرید یا اونجا بخرید تا تو محیط جنگلی پارک‌ها گرمازده نشید.

* پماد قبل از گزش و بعد از گزش حشرات رو هم همراه خودتون ببرید.

* پارک پرندگان به تنهایی 3 ساعت زمان میبره.

(25) - نقشه‌ی پارک پرندگان با چهار zone در چهار رنگ

(26) - کوچه‌ی لک لک‌ها

(27) - تعدادی از پرنده‌های زیبای پارک پرندگان که از نزدیک یک چیز دیگه‌ان

(28) - آبشار و رودخانه مصنوعی وسط پارک که بسیار زیباست

(29) - استخر ماهی قرمزهای بزرگ که میتونید بهشون غذا بدید

(30) - عکاس مجموعه برای یک عکس به فرم بالا و چاپ اون در سایز نسبتاً بزرگ 25 رینگیت دریافت میکرد، البته با 15 رینگیت میذارن خودتون از خودتون عکس بگیرید.

* برنامه‌ی زمان بندی پارک پرندگان به شرح زیره:

1) 10 صبح تا 5 عصر ← عکس با پرنده‌ها ← zone 4 (Photo Booth)

2) 10 صبح تا 5 عصر ← غذا دادن به پرنده Lory ← zone 4 (world of parrots)

3) 10 صبح تا 5 عصر ← غذا دادن به پرنده Ostrich ← zone 4 (Flightless Birds)

4) 10:30 صبح ← غذا دادن به پرندگان آزاد ← zone 1 (نزدیک Brahminy Land)

5) 11:30 صبح ← غذا دادن به پرنده Hornbill ← zone 3 (Hornbill Park)

6) 12:30 و 15:30 ← نمایش پرندگان ← zone 4 (آمفی تئاتر)

7) 14:30 ← غذا دادن به عقاب ← zone 1 (Brahminy Land)

8) 16:00 ← غذا دادن به پرنده milkystork ← zone 4 (لانه‌های پرنده نزدیک آبشاربشار )

(31) - جدول برنامه‌های پارک پرندگان

* پارک ارکیده‌ها اولین گزینه‌ی بازدید بعد از پارک پرندگان هست. ورودیش رایگانه و روبروی درب ورودی پارک پرندگان قرار داره، یعنی اونور خیابون. یکی از زیباترین پارک گل‌هایی بود که دیدم. مناظر و درخت‌های فوق العاده، گل‌های زیبا و بعضاً عجیب و استوایی با بک گراندی از آسمان خراش‌های شهر که از دور دیده میشه. واقعا محشره و واقعا از قاب عکس هیچ چیز مشخص نیست.

(32) - تعدادی عکس از پارک ارکیده‌ها

(33) - عکس‌هایی از باغ استوایی پردانا

← از قدم زدن و تماشا کردن تو این پارک‌ها و باغ‌های زیبا سیر نمیشید. یک تجربه‌ی جدید و لذت بخش دیگه‌ای که ما تو کوالالامپور داشتیم به مشام رسیدن یک بوی شیرین و خوش عطر بود. یک بویی شبیه مربای بهار نارنج. تا روز آخر نفهمیدیم این بوی جذاب از کدوم درخت یا کدوم گیاه بود. ولی انقدرررر حس فوق العاده‌ای به آدم میداد که گاهی اوقات خودمو تو بچگی‌ها تصور میکردم وقتی روی ایوان خونه، مامانم در حال درست کردن مربای بهار نارنج بود، گاهی اوقات هم نمیدونم چرا یک جوره رویایی میشدم خودمو تو دیزنی لند تصور میکردم، فکر میکردم مثل کارتون هستیم به همین خاطر درخت‌ها بوی شیرین دارن. آه مربای بهارنارنج!

تو اون گرما اون همه پیاده روی ما رو خسته کرده بود، همینطور که به آخرای مجموعه نزدیک میشدیم چشممون به یک جای دربسته افتاد. به همسرم گفتم خدا کنه درش باز باشه و کولر هم داشته باشه، همین که درش باز شد انگار وارد بهشت شدیم. خخخخ. فهمیدیم موزه‌ی گیاه شناسیه و البته کلا 30-40 متر مربع بیشتر نمیشد و کوچیک بود ولی عالی بود و خنک. غیر از خانوم خدمتکار که کف تمیز اونجا مدام جارو میزد کسی اونجا نیومد. پاهامم خسته شده بود این شد که از همسرم خواستم کمی استراحت کنیم. یکی دو ساعت همونجا نشستیم و راحت خستگی‌مونو در کردیم. واسه خودمون آواز میخوندیم و شاد بودیم. خیلی کیف داد و به خاطره‌ی خوبی تبدیل شد.

(34) - موزه‌ی کوچک گیاه شناسی

وقتی به انتهای مجموعه رسیدیم داشتیم فکر میکردیم به ایستگاه مترو برگردیم یا از همون نقطه گرب بگیریم، یکدفعه دیدیم یک مینی بوس توریستی که دور تا دورش بازه بازدیدکننده‌ها رو بین پارک‌ها جابجا میکنه و البته به ازای هر نفر 5 رینگیت میگیره. سوار شدیم و بگم چقدرررر کار خوبی کردیم. خیلی باصفا بود و تو اون دقایق حسابی کیف کردیم، تموم قسمت‌های LakeGarden رو دیدیم و از زیبایی‌اش هر چقدر بگم کم گفتم. از کنار پارک‌های دیگه مثل پارک آهوها هم رد شدیم ولی دیگه اونقدر انرژی نداشتیم اونجا رو هم بریم. دریاچه‌ی کوچیک زیبایی وسط این مجموعه قرار داشت، نسیم ملایمی که میزد روی سطح آب رو موج‌دار کرده بود و خلاصه همه چیز دست به دست هم داده بود تا از ذره ذره‌ی اونجا لذت ببریم. محیط جنگلی LakeGarden هم میتونه شرجی و اذیت کننده باشه ولی اون روز واقعا خوب و خنک بود و حسابی چسبید.

(35) - ماشین‌های باصفا

توصیه و پیشنهاد من به شما اینه که بعد از بازدید از این مجموعه تا هوا روشنه دوباره خودتون رو به ایستگاه مترو Kuala Lumpur برسونید. این ایستگاه در قدیم ایستگاه راه آهن کوالالامپور بوده و یک جای باستانی و زیباست. از ایستگاه که بیرون میاید به سمت راست و بالا حرکت کنید تا به بناهای قدیمی و بسیار زیبای شهر برسید که کنارش هتل‌هایی هم ساخته‌اند. تو این منطقه قدم بزنید و از دیدن بافت باستانی کوالا لذت ببرید و عکس‌های قشنگی بگیرید. برای من و همسرم سفر به یک کشور دیگه یعنی قدم زدن تو نقطه نقطه‌ی اونجا و کشف کردنش، شما رو نمیدونم. صرف اینکه فقط به مناطق تفریحی برید که نمیشه مسافرت کشور خارجی. عکس‌های زیر چند نمونه عکس از این منطقه ست.

(36) - ایستگاه مترو Kuala lumpur (ایستگاه راه آهن سابق)

(37) - بخش قدیمی شهر

بعد از اینجا تصمیم گرفتیم شب رو به یک مرکز خرید بریم. در آخر سفرنامه به طور کلی مراکز خرید کوالا رو بهتون معرفی میکنم، چون واقعا یکی از تفریحات خانوما خریده. این شد که سر از برجایا تایمز اسکوئر درآوردیم. مرکز خرید بزرگ و خوبیه. قیمت‌هاش مناسبن و البته هر چه به طبقات بالاتر میرید کیفیت جنس‌ها افت میکنن. ولی باز هم اگر خوب بگردید حتما جنس‌های خوب با قیمت مناسب پیدا میکنید. مثلاً ما تو ایران واسه چمدون هرجا قیمت کردیم حدوداً 350000 تومن بود اون هم با جنس‌های ناشناخته‌ی چینی. اما تو این پاساژ چمدون مارک سامسونت اورجینال پیدا کردیم و تونستیم کلی ازش تخفیف بگیریم، 230000 تومن شد، اونم جنسی که اورجینالش تو ایران خیلی کم پیدا میشه. شام رو در KFC همین پاساژ خوردیم و شاد و شنگول از کشفیات امروز و البته خسته برگشتیم هتل.

خلاصه هزینه‌ی روز دوم (2 نفری):  از ایستگاه مترو masjid jamek تا KL Central .          رینگیت  3.2

                                       از ایستگاه مترو KL Central تا Kuala lampur           رینگیت  6.2

                                       کرایه تاکسی تا ورودی پارک پرندگان                    رینگیت   10

                                       بلیط ورودی پارک پرندگان                                رینگیت  130 

                                       آب و نوشیدنی                                           رینگیت  9.5

                                       از ایستگاه مترو Kuala lumpur تا KL Central           رینگیت  6.2

                                       از ایستگاه مونوریل KL Central تا imbi                  رینگیت  6.2

                                       شام (دو پرس کنتاکی و 3 تا نوشابه)                   رینگیت  26   

                                       از ایستگاه مونوریل imbi تا KL Central                  رینگیت  6.2

                                       از ایستگاه مترو KL Central تا pasar seni              رینگیت  2.4

                                      مجموع                                                    رینگیت 205.9