شهرهای گمشده واقعی هستند ، این شهرها که امروزه آثار باستانی مهمی را در کشورهای مختلف رقم زده اند زمانی محل استقرار هزاران نفر بودند اما به دلایل مختلف از جنگ گرفته تا بلایای طبیعی و شرایط جوی نامناسب تخلیه یا تخریب شدند و مدتها پنهان ماندند. بیشتر این شهرهای تاریخی پیدا شدند و اسرار مهمی از تاریخ چندین هزار ساله از مناطق مختلف را بازگو کردند. در ادامه مطلب قبلی که به ده شهر گمشده در زمان اشاره کردیم در این مطلب ده شهر باستانی دیگر را معرفی میکنیم که این روزها گردشگران زیادی را به سوی خود می کشانند.
1. ماچو پیچو (Machu Pichu)– پرو
ماچو پیچو از معروف ترین سازه های تاریخی است که 2430 متر بالای کوهستانی در پرو قرار دارد. این شهر احتمالا یکی از مشهورترین سمبل های امپراتوری اینکاها می باشد به طوری که اغلب از آن با نام " شهر گمشده ی اینکاها" یاد می کنند. این منطقه در سال 1983 در لیست میراث جهانی یونسکو ثبت شد و آن را شاهکاری در معماری تمدن اینکاها می دانند.
این شهر حدودا در سالهای 1450 میلادی ساخته شد و تقریبا صد سال بعد، پس از سرنگونی اینکاها، به صورت متروکه در آمد. با گذشت قرن ها جنگل های اطراف این شهر به مرور زمان این منطقه را در بر گرفتند و به همین دلیل افراد خیلی کمی از وجود چنین شهری خبر داشتند.
2. آنگکور (Angkor) – کامبوج
خرابه های آنگکور در میان جنگل ها و زمین های کشاورزی در شمال دریاچه "گریت لیک" و در نزدیکی جایی که امروزه آن را "سیم ریپ" می خوانند قرار دارد. این شهر باستانی تعداد زیادی معبد دارد که همین موجب شده است آنگکور بزرگترین بنای مذهبی جهان را داشته باشد. بسیاری از این معابد به مرور زمان خراب شده اند اما برخی از آنها را توانسته اند به حالت اولیه باز گردانند تا این مکان رنگ و بوی تاریخ و معماری زمان خود را بگیرد. گفته می شود 1431 سال پیش از میلاد زمانیکه تایلندی ها به این منطقه حمله کردند موجب شدند تا جمعیت این شهر به جنوب منطقه مهاجرت کنند و از آن زمان این شهر متروکه و خالی از سکنه باقی ماند.
آنگکور که در لیست میراث فرهنگی یونسکو ثبت شده است سالانه بیش از یک میلیون بازدیدکننده دارد.
3. ممفیس (Memphis) – مصر
ممفیس قدیمی ترین پایتخت مصر می باشد که تقریبا 3100 سال پیش از میلاد مسیح شکل گرفته است ، میزان جمعیتی که برای این شهر تخمین زده شده است بسیار متفاوت است برخی معتقدند در آن زمان ممفیس با داشتن جمعیتی نزدیک به 30 هزار ساکن یکی از بزرگترین و پرجمعیت ترین شهرها بوده است. این شهر که به مرور زمان اهمیت خود را از دست داد در سال 641 پیش از میلاد تقریبا خالی از سکنه بود و فقط بعنوان منبعی از سنگ برای ساخت و ساز اطراف استفاده می شد به همین دلیل قسمت های زیادی از شهر خراب شده است اما مجسمه های بزرگ که برخی از آنها به چهار متر می رسند هنوز در آن دست نخورده باقی مانده اند.
4. پترا (Petra) – اردن
پترا در دامنه کوه هور در اردن واقع شده است. این شهر بخاطر داشتن ساختارها و حکاکی های سنگی معروف است ، به همین خاطر این شهر را " شهر سرخ به قدمت زمان" می نامند. پس از زلزله های متعددی که در قرن ششم در این منطقه رخ داد و مسیر آب به این شهر بسته شد ساکنین این شهر آن را ترک کردند و تا مدتها این شهر پنهان و فراموش شده باقی مانده بود تا در سال 1812 توسط سوییسی ها کشف شد. پترا از سال 1985 در لیست میراث فرهنگی یونسکو بعنوان یکی از با ارزش ترین سازه های تاریخی و میراث مردمی ثبت شد.
5. پالنکو (Palenque) – مکزیک
پالنکو شهری قدیمی مربوط به دوره مایا ها است که در مکزیک واقع شده است. این شهر دارای معماری زیبایی می باشند و بسیاری از مجسمه ها و حکاکی های آن جزو بهترین آثار هنری آن دوره محسوب می شود. این شهر اولین بار در سال 100 پیش از میلاد ایجاد شده است و امروزه در میان جنگل هایی پنهان است.
6. ویجایاناگار (Vijayanagar) – هند
این شهر پایتخت بزرگترین امپراطوری هندو بوده است که در سال 1339 میلادی شکل گرفته است و اوج قدرت آن به سالهای 1509 تا 1529 باز می گردد. در قرن 14 این شهر جمعیت تقریبی نیم میلیون نفر داشت. ویرانه های باقیمانده از این شهر امروزه چشم انداز زیبایی را در این منطقه ایجاد کرده است بخصوص معابدی که مربوط به قرن 16 می شود از بناهای ثبت شده در میراث جهانی می باشد و اثری تاریخی و هنری از مردمان آن زمان را به تصویر می کشد.
7. افسوس (Ephesus) – ترکیه
افسوس شهری مربوط به یونان باستان می باشد که در سه کیلومتری جنوب غربی شهر سلجوک امروزی در استان ازمیر ترکیه واقع شده است. این شهر تاریخی در قرن دهم توسط یونانیان شکل گرفته است. جمعیت این شهر بین 33 هزار تا 56 هزار نفر تخمین زده شده است. از بناهای معروف و تاریخی این شهر می توان به معبد آرتمیس اشاره کرد که یکی از عجایب هفتگانه باستانی بود که در سال 268 میلادی در حمله گوتها به این شهر بخش عظیمی از آن نابود و یا خراب شد. شهر افسوس به دلیل قرار گرفتن کنار دریا مرکز مهمی برای داد و ستد و بازرگانی محسوب می شد که در سال 614 میلادی در اثر سیل نابود شد.
8. سانچی (Sanchi) – هند
سانچی که یکی از اماکن ثبت شده در میراث جهانی یونسکو است در مرکز هند نزدیک رودخانه بتوا واقع شده است. سانچی به رو یک تپه ماسه سنگی مسطح ایجاد شده است که سطح آن 90 متر از روستاهای اطراف بالاتر است. این شهر یکی از بناهای بودایی قدیمی را در هند دارد که به خوبی محافظت شده است.
9. تیکال (Tikal) – گواتمالا
تیکال بازمانده هایی از یک شهر قدیمی در جنگل های گواتمالا می باشد که بین سالهای 200 تا 900 میلادی بزرگترین شهر مایان ها بوده است که جمعیتی بین 100 تا 200 هزار نفر داشته است. تیکال بخش عظیمی از جمعیت خود را در بین سالهای 830 تا 950 میلادی از دست داد و همین امر موجب شد تا خیلی سریع سرنگون شود به طوری که پس از سال 950 تقریبا این شهر خالی از سکنه بوده است و از قرن 10 به بعد این شهر ویرانه دردست جنگل های گواتمالا بوده است.
10. تیاهواناکو (Tiwanaku) – بولیوی
تیاهواناکو در جنوب شرقی دریاچه تیتیکاکا در بولیوی قرار دارد ، طی دوره ای بین سالهای 300 پیش از میلاد و 300 میلادی به نظر می رسد که این شهر یک مرکز اخلاقی و دینی بوده است که بسیاری از مردم برای زیارت به آنجا می رفتند. جمعیت این شهر بین قرن های هفتم تا نهم افزایش پیدا کرد و در بالاترین حالت این شهر بین 15 الی 30 هزار جمعیت داشته است. در سال 1000 میلادی این شهر به دلیل تغییرات جوی و کمبود غذا متروکه ماند.
منبع : touropia
