آکتائو، آنتالیای جدید برای ایرانیان؟!

 ممکن است در آغاز سفر شما حرفی برای گفتن نداشته باشید، اما سفر در پایان از شما یک نویسنده می سازد. (ابن بطوطه)

دنبال یک مقصد جدید میگشتم برای سفر در روزهای پایانی تابستان 1402 ، یک آگهی تبلیغاتی توجه ام رو به خودش جلب کرد که نوشته بود آکتائو ، آنتالیا جدید برای ایرانیان !! تا به حال اسم آکتائو را هم نشنیده بودم. طبق معمول همه سفرهام شروع کردم به تحقیق کردن و گشتن توی سایت های داخلی و خارجی که ببینم ارزش سفر کردن دارد یا نه؟ تا قبل از سال ۱۴۰۱ برای سفر به قزاقزستان باید ویزا نیاز میگرفتیم و گردشگران ایرانی باید برای دریافت ویزا، عکس پاسپورت، رزرو بلیط و همچنین یک دعوت ‌نامه از سمت آشنا یا یک شرکت گردشگری ارائه می‌دانند.

اما از تیر ماه سال ۱۴۰۱ ایرانیان برای سفر به این کشور نیازی به ویزا ندارند و می‌توانند بدون نیاز به ویزا وارد این کشور شده و به مدت دو هفته در این کشور اقامت داشته باشند. در واقع در طول مدت ۱۸۰ روز می‌توانند ۴۲ روز بدون نیاز به اخذ ویزا به این کشور سفر کنند. و مسلما سفر بدون نیاز به "اخذ ویزا" برای ایرانی‌ها همیشه وسوسه کننده بوده برای انتخاب مقصد!

قزاقستان، کشوری در آسیای میانه است که بعد از فروپاشی شوروی، هشتمین کشور بزرگ جهان محسوب می شود و بسیار خوش آب و هوا است.  قزاقستان در کتاب رکورهای گینس به عنوان بزرگترین کشور محصور در خشکی جهان به ثبت رسیده است. واحد پول کشور قزاقستان تِنگه است که در زمان سفر من با قیمت دلار 49 هزار تومان، هر تنگه حول و حوش  100 تا 110 تومان بود.  با ایران 1.30 دقیقه اختلاف ساعت دارد و از ایران جلوتر هست. کشور قزاقستان به ترتیب از شمال با روسیه، از شرق با چین، از جنوب شرقی با قرقیزستان، از جنوب با ازبکستان و از جنوب غربی با ترکمنستان همسایه است. همچنین بخشی از سواحل شمال شرقی دریای خزر نیز در این کشور قرار دارد. 

پرچم کشور قزاقستان شامل دو رنگ آبی ( به نشانه اتحاد و همچنین آسمان بی پایان این کشور ) و طلایی ( به نشانه حکومت اردوی زرین و فرهنگ قزاقستان ) می باشد. همچنین مفهوم این پرچم ملی و غیر نظامی می باشد.

عدم تقاضا برای ویزا و امکان تهیه بلیط هواپیما از سایت های ایرانی به صورت آنلاین باعث شد تا من هم قزاقستان رو برای مقصد سفری کوتاه در پایان تابستان انتخاب کنم. از ایران دو پرواز مستقیم هست به مقصد شهرهای آلماتی و آکتائو .  آلماتی پایتخت تجاری و مدرن ترین شهر قزاقستان هست و با پرواز 3 ساعت تا آکتائو فاصله دارد.

آکتائو یک شهر کوچک و ساحلی در حاشیه دریای خزر، که چند سالی هست از حالت روستایی  به یک شهر توریستی تغییر کرده است. با توجه به اینکه من یکی از گزینه هایی که این مقصد رو برای سفر انتخاب کردم دیدین سوی دیگر دریاچه خزر بود، بین آلماتی و آکتائو، آکتائو را انتخاب کردم.

هتل مجلل رکسوس واتر ورلد آکتائو (Rixos Water World Aktau) اولین و تنها هتل 5 ستاره مجلل با خدمات UALL ( خدمات 24 ساعته صبحانه، ناهار، شام و نوشیدنی ) در آکتائو هست که از سال 2020 توسط ترک ها افتتاح شده و از ایران همه تورهای قزاقستان روی این هتل چارتر شده است. در واقع این هتل تنها مزیت و امتیاز شهر هست که توریست ایرانی رو به جای آنتالیا جذب این شهر کوچک بکند!! این هتل در حاشیه دریای خزر هست و تا مرکز شهر آکتائو 20 کیلومتر فاصله دارد. فاصله هتل از فرودگاه هم 48 کیلومتر است.  

با توجه به اینکه پرواز تهران به آکتائو شنبه به شنبه هست و با شناختی که از روحیات خودم دارم و دوست دارم بافت شهری و مردم را بیشتر ببینم و با فرهنگشون بیشتر آشنا بشم، غذای محلی بخورم و تو کوچه پس کوچه های شهر قدم بزنم، میدونستم که اقامت یک هفته در یک هتل ساحلی با تفریحات آبی برای من حوصله سر بر خواهد بود پس ترجیح دادم که با تور سفر نکنم و خودم بلیط و هتل را بگیرم. و انتخاب من یک هتل در نزدیکی دریا بود و در مرکز شهر. نکته جالب و مهم و قابل توجه این بود که وقتی برای رزرو هتل به سایت booking.com مراجعه کردم شرایط این هتل توجه منو به خودش جلب کرد. نیاز به پرداخت و کارت اعتباری نداشت و تنها با یک ایمیل رزرو من آنلاین انجام شد!!! 

( No credit card needed –  pay at the properties - No payment needed ) 

هر چند که تا لحظه آخر نگران این بودم که ممکنه نصفه شب که به مقصد می رسم هتلی در کار نباشه اما در جای خودش جزئیات بیشتری از هتل را توضیح میدهم. به هر حال پس از اینکه تصمیم برای سفر نهایی شد، بلیط تهران- آکتائو رو خریداری کردم. قیمت بلیط دو طرفه با هواپیمایی ایران ایرتور 14 میلیون تومان بود. تاریخ حرکت 4 شهریور ماه 1402 و ساعت پرواز از فرودگاه امام 12:05 شب بود. بعد از بلیط هم بیمه مسافرتی سامان تا سقف 10 هزار یورو خریداری کردم به قیمت 39 هزار تومان.

پرواز بر خلاف تصور خیلی به موقع انجام شد و حدود ساعت 3 صبح به وقت قزاقستان به فرودگاه آکتائو رسیدیم.

راننده هتل ما رو سوار کرد و چون هیچ کلمه انگلیسی بلد نبود فقط با ایما و اشاره نشون داد که تا هتل 30 دقیقه راه هست. هتلی که من رزرو کرده بودم تقریبا در مرکز شهر بود، به نام Grand Hotel Victory  .

وقتی رسیدیم هتل چون دلار همراه داشتیم و به تنگه ( واحد پول قزاقستان) تبدیل نکرده بودیم، هتل هیج پولی از ما دریافت نکرد و اتاق رو تحویل داد و گفت هر موقع که پول رو تبدیل کردیم مبلغ رو به تنگه پرداخت کنیم. شرایط اتاق تقریبا خوب و قابل قبول بود، ویو دریا را داشت و اتاق بزرگی بود فقط کمی وسایل و امکاناتش قدیمی بود .

روز اول

صبح روز بعد برای گشتن در اطراف هتل و خوردن نهار گشت و گذاری در اطراف زدیم، تقریبا اطراف هتل رستوران، سوپر مارکت داروخانه، و امکانات دیگر بود. از خود هتل به یه پاساژ کوچک راه داشت که چند تا فروشگاه لباس بود ، پر از دستگاه های خوپرداز و یک سوپر مارکت نسبتا خوب که همه مایحتاج رو میشد تهیه کرد.هیچ مغازه یا فروشگاهی دلار قبول نمیکرد و برای تبدیل دلار به تنگه باید به بانک مراجعه میکردیم. هیچ مکانی به عنوان صرافی معمول در سایر کشورها در آکتائو نیست و فقط و فقط باید به بانک مراجعه کرد با اصل پاسپورت، تصویر پاسپورت را قبول نداشتند.

داخل بانک هیچ منو انگلیسی روی نمایشگرها و دستگاه های خود پرداز نبود. با ایما و اشاره یک شماره گرفتیم و در نوبت نشستیم. همه چیز خیلی کند پیش می رفت با اینکه بانک خیلی خلوت بود و مراجعین کمی حضور داشتند. بلاخره نوبت ما شد و دلارها رو تبدیل کردیم حدود 800 دلار برای تسویه حساب 8 شب هتل و یک مقدار هم برای خرج خورد و خوارک و خرید...

همین جا داخل پرانتز بگم که بانکی که تصویرش را در زیر آپلود کردم بر خلاف بانک Forte ، به ایرانی ها و پاسپورت ایرانی خدمات بانکی ارائه نمی دادند!!!!!! اصلا اجازه نمی دادند که شماره بگیری و در صف منتظر باشی !!!

بعد از تبدیل پول در شهر قدم زدیم و به یکی از مراکز خرید معروف در آکتائو مراجعه کردیم. مجتمع خرید کوچکی بود به نام آکتای در 3 طبقه، که چند تا برند معروف هم اونجا نمایندگی داشتند مثل کوتون، ال سی وایکیکی، نایکی، دفاکتو و ... . قیمت ها نه خیلی ارزون بود نه خیلی گرون. کلا آکتائو خیلی مقصد گرونی نیست. توریست زیادی هم در شهر دیده نمیشد.

اکثر افراد قزاقستانی و از شهرهای مختل خود قزاقستان بودند و متأسفانه اصلا انگلیسی بلد نبودند و ارتباط به سختی انجام می شد. اکثر مواقع سوال مورد نظر را در گوگل ترنسلیت به انگلیسی میزدیم و ترجمه قزاقی یا روسی رو به طرف مقابل نشون می دادیم و به طرز معجزه آسایی مشکل حل میشد. 

نهار در فروشگاه در یکی از شعبه های KFC خوردیم . میزان غذا و قیمت آن ( 6300 تنگه ) در عکس زیر گذاشتم. در برگشت به هتل یک ماشین با مبلغ 700 تنگه ما را به هتل برد. در آکتائو تاکسی منسجم و منظم و سازماندهی شده نبود. اکثرا ماشین های شخصی بودند که با توجه به بلد نبودن زبان انگلیسی آدرس دادن بسیار سخت بود. روی گوگل مپ به زبان قزاقی آدرس ها را به راننده ها نشان میدادیم تا متوجه مسیر بشوند. مترو و قطار شهری در آکتائو نیست. فقط ماشین و تعداد محدودی تاکسی و اتوبوس....

روز دوم

بعد از صرف صبحانه در هتل ، که از کیفیت پایینی برخوردار بود، تنوع و تازگی اصلا نداشت، مجددا برای گشت و گذار از هتل خارج شدیم. شب قبل مسیرها و نقشه و  مناطق دیدنی را در اینترنت جستجو کرده بودیم.

این بار نوار ساحلی دریای خزر یا کاسپین را برای گشت و گذار انتخاب کردیم. ساحل دریای خزر از سمتی و سویی دیگر... غیر از ایران !

از حاشیه ساحل پیاده رفتیم ... فضاسازی خوبی در حاشیه ساحل انجام شده بود و منطقه بسیار وسیعی را سنگفرش کرده بودند و زیبایی خاصی به ساحل داده بود. چند نماد جالب هم حاشیه ساحل درست کرده بودند برای عکس گرفتن. و جذب بیشتر توریست...

 

نهار در یکی از رستوران های محلی شهری فیش اند چیپس خوردیم به قیمت 4500 تنگه...

دیدنی هایی که سر راه بود را هم بازدید کردیم و عکس گرفتیم. یکی از مهمترین جاذبه های دیدنی آکتائو یادبود شعله ابدی جنگ جهانی دوم هست. این یادبود جنگی چشمگیر شامل یک شعله ابدی است که توسط پنج صفحه سفید عظیم احاطه شده است که مشابه چادر دایره‌ای از نمد ساخته شده که در قدیم توسط عشایر در مغولستان، سیبری و ترکیه استفاده می‌شد. هر پانل با صحنه‌های غم انگیز از هر سال جنگ حک شده است همراه با تاریخ ...

در ادامه گشت و گذار و پیاده روی سر از بازار محلی و سنتی آکتائو در آوردیم .. دیدن بافت قدیمی شهر و آدمهای محلی جذابیت خاصی داشت. خیلی خیلی مشابه بازارهای محلی در شهرهای خودمون، مثل نیشابور ... یزد.. بازارهای شمال و شهرهای کوچک مشابه ...

 

با تاکسی به هتل برگشتیم به مبلغ 600 تنگه ... شب به رستوران پانوراما هتل در طبقه آخر رفتیم که توسط یک مدیر ترک اداره میشد. آدنا کباب و پیده سفارش دادیم... کیفیت غذا بسیار عالی بود . قیمت پیده 2500 تنگه و قیمت آدنا کباب 3150 تنگه بود. به نظر می رسد که خیلی رابطه خوبی با ترک ها داشته باشند. رستوران ها غذاهای محلی ترکی در سطح شهر به وفور دیده میشد. مثل دونر که حتی در بعضی موارد که کیفیت خوبی داشت همیشه جلوی آن صف هم بود.

 

روز سوم

روز بعد را به گشت شهری اختصاص دادیم. پیاده تا نزدیکی مسجد بکت عطا رفتیم از حق نگذریم روزها هوا بسیار مطبوع و خوب بود و خیلی پیاده روی می طلبید.

معماری این بنای مسجد بهره گرفته از معماری اسلامی آسیای میانه است که در اولین نگاه، بناهای اسلامی – ایرانی سمرقند و بخارا را برای هر بازدید کننده تداعی می کند.  چرخی در مسجد زدیم و عکس گرفتیم و پیاده راه افتادیم برای نقاط دیدنی دیگر که از شب قبل روی نقشه علامت زده بودیم. داخل مسجد تعمیرات داشت.

 

روز چهارم

روز بعد تصمیم گرفتیم به قسمت جنوبی شهر سر بزنیم. Rock Path یا منطقه  Promonad مسیری است در امتداد دریا به سمت جنوب شهر که بخش قابل توجهی از دریا توسط صخره های غول پیکر احاطه شده، به صورت یک منحنی، فضاسازی و پیاده روهای جالبی تشکیل دادند و دهانه یک غار هم دیده میشه که  قابل دسترس نبود. مردم ماهیگیری میکردند و بعضی ها هم جرات کرده بودن و از صخره ها رفته بودند پایین و شنا می کردند. مجسمه یک پری دریایی، شیر دریایی و چند تا آدمک در پیاده رو ، زیر صخره هاگذاشته بودند و فضای جالبی را با منظره دریا تشکیل داده بود. بخش پایانی پیاده‌رو بسته بود و باید کل مسیر را برگشت تا دوباره بشه به خیابان دسترسی پیدا کرد. در هر حال منظره زیبایی از بخش جنوبی آکتائو و ساحل زیبای صخره ای دریای خزر را میشه آنجا دید.

 

در نزدیکی هتل یک کافه رستوران بود که ظاهر امروزی تر و به روز تری داشت و یکی از کارمندا بلد بود انگلیسی صحبت کنه و همچنین منوی رستوران هم انگلیسی بود. برای شام یک شب رفتیم به این کافه . انواع و اقسام غذاهای فرنگی و سنتی را داشت. انواع سالاد... پیتزا ، پاستا، قهوه و نوشیدنی های مختلف، دسرهای خیلی جذاب و ...تا در منو اسم خاچاپوری و مانتی را دیدیم تصمیم گرفتیم سفارش بدیم. چون یک غذای سنتی و محلی کشورهایی مثل قزاقستان، گرجستان، تاجیکستان و ... خیلی هم خوب و خوشمزه درست می کنند.

خاچاپوری یک خمیر نان لطیف و نرم هست که معمولا با پنیر محلی پر میشه و با تخم مرغ و کره سرو میشه و یک صبحانه کامل محسوب میشه و بیشتر به عنوان صبحانه خورده میشه. مانتی هم یک خمیر آب پز هست که با گوشت مزه دار شده پر میشه و با شوید و ماست تازه سرو میشه پیشنهاد می کنم حتما اگر به این کشورها سفر کردید امتحان کنید. پشیمون نمشید. نوشیدنی هایی با آبمیوه های طبیعی هم درست میکردند که خیلی خوشمزه و جذاب بود. هم به صورت لیوان و هم به صورت پارچ می تونستید سفارش بدید. قیمت خاچاپوری 2600 تنگه و مانتی 2350 تنگه بود.

کیفیت غذا انصافا خیلی خوب بود. هوای بیرون سرد بود و فضای داخل بسیار گرم کرده بودند با اینکه هنوز سرمای پاییز حس نمیشد، بیرون نشستیم و خدمه رستوران برای هر کسی که بیرون نشسته بود پتو آوردند.

 

 و در نهایت با توجه به اینکه پرواز برگشت به تهران ساعت 4.30 صبح به وقت محلی انجام میشد، و طبق قوانین همه هتل ها باید هتل رو ساعت 12 تحویل بدی، از ابتدای رزرو هتل روی سایت بوکینگ من یک شب اضافه تر رزرو کردم و تا ساعت 12 که ماشین هتل برای ترانسفر ما به فرودگاه اومد تونستیم در هتل استراحت کنیم. و چمدوناها را سر فرصت جمع کنیم.( یادآوری می کنم که تورهای ایران که روی هتل رکسوس چارتر شده از ساعت 12 مسافرها مجبور به تحویل اتاق شدند تا ساعت 12 شب که اومدند فرودگاه، و با توجه به تاخیر 1 ساعته پرواز واقعا شرایط سختی بود به خصوص برای کسانی که بچه همراهشون بود)

سالن پروازهای خروجی فرودگاه خیلی کوچیک بود و یکی دو تا محدود فروشگاه داشت که مواد غذایی و اسنک و نوشیدنی میفروختند که همه فقط تنگه قبول میکردند و دلار قبول نمیکردند.

بسیار بسیار فضا سرد بود و ایر کاندیشن ها خیلی خیلی فضای سالن رو سرد کرده بودند، اکثر افراد چون برای یک هتل ساحلی اومده بودند با لباسهای آستین کوتاه و اغلب با شلوارک ... همه از سرما یا مدام راه می رفتند یا یه گوشه کز کرده بودند یا برای گرم شدن از شال و روسری خانومها کمک میگرفتند . همه مراحل به صورت دستی و خیلی خیلی کند انجام می شد. بچه های کوچک اون موقع شب خیلی کلافه شده بودند.

حتی انتقال بار و چمدون ها به نوار نقاله ورود به کابین بار دستی انجام می شد. در فرودگاه هم به سختی افراد انگلیسی صحبت میکردند آن هم بسیار بسیار اندک و ضعیف و ابتدایی. پرواز با 1 ساعت تاخیر انجام شد. شرایط خیلی سختی بود هم پرواز تاخیر داشت هم ساعت پرواز خیلی بد موقع بود. ولی به هر حال پرواز انجام شد و به سلامت رسیدیم.

همانطور که در ابتدای سفرنامه توضیح دادم آکتائو یک شهر کوچک هست که به تازگی تبدیل شده به یک شهر توریستی . نقاط دیدنی زیادی برای بازدید وجود نداره و فقط اگر علاقمند به پیاده روی و گشتن در محله های مختلف باشید و یا استراحت در ساحل و تماشای غروب یک هفته فرصت بسیار زیادی هست برای لذت بردن و استراحت کردن و گرنه شاید 3 یا 4 روز هم کافی باشه برای بازدید از این شهر. در ضمن به نظر می رسد که خیلی طرفدار فرزندآوری باشند چون هر خانواده ای یا 2-3 تا بچه همراهش بود یا خانم باردار بود.

تا این لحظه که من سفرنامه رو می نویسم همه آژانس ها و تورهای مسافرتی برای هتل رکسوس چارتر شده و یک هفته کامل در هتلی خارج از  شهر باید وقتتون رو سپری کنید. تور ها گشت شهری نداره و اگر هتل دیگه ای را درخواست کنید برای رزرو معمولا آژانس ها قبول نمی کنند. به هر حال در این سفر ما فرصت زیادی برای گشتن در محله های مختلف داشتیم، اینجا تعداد بیشتری عکس آپلود می کنم که اگر تمایل به سفر داشتید با فضای شهری بیشتر آشنا بشید .

اکثر منازل با این سبک ساخته شده بود. ساختمانهای کوچک و نه چندان بلند.

خلاصه نکات مهم سفر و هزینه ها:

قیمت هر دلار : 461 تنگه قزاقستان.

بلیط مسیر تهران آکتائو : 14 میلیون تومان.

ویزا نیاز نداشت.

عوارض خروج از کشور: 400 هزار تومان

بیمه مسافرتی 39 هزار تومان.

هزینه 8 شب هتل 4 ستاره در مرکز شهر: حدود 800 دلار

هزینه خورد و خوراک و رفت و آمد و خرید سوغاتی و رستوران : بین 600 تا 900 دلار

خوراکی های متنوع و با کیفیت در سطح شهر و در رستوران های محلی با قیمت مناسب وجود دارد.

قیمت هر بطری آب معدنی : بین 270 تا 445 تنگه

قیمت بستنی : بین 70 تا 230 تنگه

قیمت کرایه تاکسی : بین 600 تا 700 تنکه در مسیرهای کوتاه

اگر بچه کوچک همراه دارید با توجه به ساعت بد موقع پرواز در رفت و برگشت حتما خوراکی یا وسیله برای خواب بچه با خودتون بردارید.

حتما برای مقاصدی که اولین بار سفر میکنید از سایتهای مثل tripadvisor برای آشنایی بیشتر با هتلها، رستوران ها و دیدنی های شهر و ... کمک بگیرید.