در صعود به قله دماوند از جبهه جنوبی چند استراحتگاه یا بارگاه وجود دارد . اولین مکان، فدراسیون کوهنوردی پلور است که کوهنوردان از آنجا با وانت نیسان به گوسفندسرا در ارتفاع 3020 متری می روند . در این بارگاه دوم کوهنوردان بار خود را سوار قاطر می کنند و مبلغی هم بابت آن پرداخت می کنند و سبک تر تا ارتفاع 4200 متر که بارگاه سوم نامیده می شود می روند. بارگاه سوم که بنایی 420 متری و در سه طبقه است در سال 87 بهره برداری شده و ظرفیت 100 نفر در حالت عادی را دارد. این اقامتگاه 4 اتاق و 70 تخت دارد و دارای امکانات محدودی می باشد و سرویس بهداشتی هم در کنار آن قرار دارد. در صعود ما به قله دماوند در شهریور 96 با توجه به شلوغی و زیاد بودن تعداد کوهنوردان جایی در بارگاه سوم برایمان وجود نداشت بنابراین شب اول قبل صعود در چادر گذشت که با توجه به مناسب نبودن کیسه خواب و سرما تقریبا خواب به چشم نیامد اما چون همنورد ما قبلا چند تخت برای شب دوم در بارگاه رزرو کرده بود در شب دوم و بعد از صعود در تختهایی که در سالن بزرگی و بصورت دو طبقه قرار داشتند خوابیدیم که واقعا غنیمت بود و بابت هر تخت 20 هزار تومن پرداخته شد. خیلی از کوهنوردان هر جای خالی که گیر آورده بودند روی زمین خوابیده بودند و همین هم خیلی بهتر از بیرون خوابیدن بود. اداره این بارگاه در دست چند کارگر افغان بود و عدسی و سوپ و آب معدنی هم توسط آنها فروخته می شد. متاسفانه زباله که معزل بزرگ طبیعت ایران است دراطراف بارگاه و همینطور در مسیر صعود دیده می شد. اما باز هم با توجه به تمام کمبودها در کل وجود این بارگاه در این ارتفاع برای استراحت و هم هوایی کوهنوردان بسیار مفید و لازم است.