کافه کتاب هنر Ketab Honar Cafe

کافه های کوچک و جمع و جور ، صمیمی و گرم و جذاب هستند ولی گاهی هم آدم دلش کافه بزرگی مثل اینجا می خواهد تا خلوت خودش را داشته باشد. ولی فضای به این بزرگی این اندازه کم نور برای من چندان جذاب نیست. مثلا چون از یک ساعتی به بعد نمی توانم کتاب بخوانم یا محتویات غذایم را خوب ببینم و اتفاقا بزرگی فضا برای وقت بیشتر گذراندن و دقت بیشتر کزدن روی چیزها دعوت کننده است.
پاستای آلفردو را زیر کنجد مدفون کرده بودند بدون این که اشاره ای به این تفاوت غذایشان با تصویر معمول آلفردو در ذهن مشتریها کرده باشند(منوی کافه کلا چندان گویا نیست و از چند اسم بدون توضیحات تشکیل شده). پاستا هم بیش از حد پخته شده بود و نرمتر از آن بود که چنگال از عهده حملش بر بیاید. لیموی نشستخ بر لیوان لیموناد ظاهر بانمکی داشت اما مزه لیموی توی لیوان چندان محسوس نبود.