چهار سوق چوبی Chahar Sooghe Choobi

چهارسوق از دو کلمه چهار (عدد) و سوق که در عربی به معنای بازار است تشکیل شده که در اصطلاح عامیانه چارسو هم گفته می شود. چهارسوق به معنی میدانی است که چهار بازار به آن متصل می شود و در اصل چهارسوق یک چهارراه یا تقاطع دو راسته یک بازار است. چهارسوق معمولا سقفی گنبدی دارد و فضای زیر آن نیز محل عبور و مرور مردم است.
یکی از چهارسوق های تاریخی تهران، چهارسوق چوبی است که در محله فروزش منطقه ۱۱ و در تقاطع خیابان های مجد و میثم واقع شده است. این چهارسوق مخروطی شکل باقیمانده بخشی از بازاری است که در این محله قرار داشته و مربوط به دوره ناصرالدین شاه قاجار است. ویژگی بارز آن چوبی بودن سقفش است که تنها چهارسوق چوبی پایتخت محسوب میشه. در ساخت این بنا از الیاف خرما استفاده شده است. چهارسوق چوبی محل حضور داروغه نیز بوده که با سربازانش برای محافظت از بازار در شب ها گشت می زدند. کمی بالاتر از چهارسوق کوچه ای نیز به نام داروغه وجود داره که بی ارتباط با این داستان نیست. در زیر چهارسوق نیز چند مغازه خواربارفروشی، قصابی، و نانوایی وجود دارد که بازمانده بازارچه اصلی هستند و همچنان به فعالیت مشغولند.