معبد سری ماریامان Sri Mariamman Temple

به محله ی little india یا هند کوچک در سنگاپور میرویم.
به قلب محله که میرسی، معبدی با مجسمه های ریزی که شبیه به قله ای، بر بام معبد است، خودنمایی میکند. نام این برج های یادمان بلند و دارای تزئینات در ورودی معابد، گوپرامی است.
به کنار درب ورود میرویم و کفشهایمان را در می آوریم، به نشانه ی احترام، همچون هندوها.
کمی با متصدی معبد که کنار درب ورود روی صندلی نشسته است همکلام میشویم.
میپرسیم چه شده که این جمعیت برای عبادت آمده اند، میگوید هندوها هروز دو مرتبه به عبادت می آیند، یکی ابتدای صبح و دیگری غروب.
صبح می آیند تا از خدایشان طلب روزی زیاد کنند و غروب میآیند تا از روزی به دست آمده تشکر کنند و شکرش را به جا آورند.
گوشه ای را پیدا میکنم و مینشینم و به عبادتشان نگاه میکنم. عبادت و نیاز به ارتباط معنوی، زاتی است ، فرقی ندارد هندو باشی یا مسلمان،زرتشت باشی یا بودایی... عبادت میکنی و در عبادتگاه به آرامش میرسی.
اما کمی از این عبادتگاه بگویم. ماریامان الهه ی مراقبت و سلامتیست و یک تاجر هندی در سال 1830 این معبد را به یاد و برای او ساخت. جالب است بدانید بعضی مواقع برای پناه دادن به مهاجران هندو از این معبد استفاده میشود.