آرامگاه سلطان بابا حاجی Soltan Baba Haji Tomb

بابا حاجی دِزَّکِی زیارتی که در گوشه ای به این عالم خاکی بی ادعا و به گمنامی ولی در نهایتِ سِلک و سلوک به معنویت در تاریخ به سر میبرد. و آوایش در عوالم نهانی به اندرون مریدانش ورود میکند. معنویت و حسی دارد که از توصیف آن عاجزم می بخشد به آدم. تنها باید گام نهاد درونش تا به تجربه ای روحانی دست یازید.
با هم میرویم به گوشه ای از وطن که حتی منی که در چندین فرسخی او بودم، به تازگی پیدایش کردم و شناختم و دیدم و به سماع در شدم را فرا گرفت در بودنِ بدان زیارت.
از زیارت میگویم و از بابا حاجی دِزَّکِی، پیری که در حدود ۳۰۰ سال پیش در نهایت نیک نامی و افتادگی می زیست و مریدانی چون خود پرورانید، گویند به سلک درویشان و صوفیان بوده و بغایت نیک و روشن ضمیر.
بعد از آنکه روحش به خداوندگار عالم می پیوندد، در مقبره ای که سبک معماری آن را نمیدانم ولیکن قدیمی و خاص است، کالبدش به درون خاک پذیرنده نهاده میشود و سپس مورد احترام خاص و عام میگردد و نذری ها بر او میرود و چه اشک ها از شمع ها برایش ریخته میشود بر دریچه های گورخانه اش و بعد از او یازده تن دیگر در آن مقبره به خاک سپرده میشوند که بر دو راویت اند: اهل بیت آن پیر نیک باشند یا مریدان بعد از او به خدا پیوسته. گورِ پیرِ نیکِ ما همان بزرگترین گور به میان گورهای دیگر است از سبب شناختن.
به تجربهٔ حس معنویش و آن فضای روحانی می ارزد دیدنش به یک بار، هر چه گویم من نمیشود آن مگر به درونش ورود کنید و یکی شوید با پیرِ نیک نامِ ما.
اگر دلتان خواست به این زیارتِ معنویی رَحل سفر بربندید و به نزد آن پیرِ نیک درآیید، به همراه بلدی محلی به زیارتش روید و جهت تصویربرداری کسب اجازت نمایید، که مریدان رنجیده خاطر نگردند زین فعل تان.

نشانی به سیستان و بلوچستان، شهرستان سراوان، روستای زیارت، زیارت بابا حاجی دِزَّکِی است.

معنویت بدرقه راهتان باد.