خیلی وقتها بود که دوست داشتم زابل این اولین پایتخت ایران پس از حمله اعراب را ببینم دوستان زیادی سیستانی داشتم و دوست داشتم این دیار قدیمی، دیار اساطیر شاهنامه را ببینم بهر حال در دی ماه سال گذشته شرایط سفر به این شهر باستانی فراهم آمد و جهت ماموریتی اداری راهی این شهر شدم، صبح پس از حرکت از زاهدان گذار از دو راهی بیرجند – زابل به سمت زابل طی مسیر نموده و پس از طی حدود 25 کیلومتر به پل سرشیله رسیدیم، رودشیله سرریز دریاچه هامون می باشد، به عبارتی پس از پرشدن و تکمیل ظرفیت دریاچه هامون آب اضافه رودخانه هیرمند از این مسیل به شوره زار گودزره در خاک افغانستان می رود. پس از گذر از پل سرشیله که در آن راهداری، مسجد، مغازه موجود است پس از طی حدود 7کیلومتر به یاد مان شهدا میر سیم، یاد مان شهدا یاد بود جنایتی وحشت ناک است که در اسفند ماه سال 1384 در این جاده به وقوع پیوسته است. در این واقعه عبدالمالک ریگی ، سرکرده گروهک تروریستی ، قصد داشت با به گروگان گرفتن شیعیان بیگناه، دریایی از خون به راه بیندازد به همین دلیل، خودروهای عبوری از این جاده را متوقف و با جداسازی زنان از مردان به تفکیک شیعه و سنی، شیعیان بیگناه را به جرم شیعه بودن در مقابل چشمان همسران و مادران و فرزندانانشان به فجیعترین شکل ممکن به اسارت برده و به حدود یکصد و پنجاه متری جاده اصلی و در کنار خاکریز، هدایت کردند.
تروریستها دستان و چشمان گروگانها را بسته و آنها را در یک ردیف به فاصله یک متری کنار هم قرار میدهند و بیرحمانه آتش رگبار را به سمت قربانیان میگیرند و با شقاوت تمام از این صحنه دلخراش فیلمبرداری کرده تا با فروش آن به اربابان غربی مزد شقاوت، بیرحمی و خوشخدمتی خویش را دریافت کنند. در این واقعه 22 جوان را بیرحمانه وناجوانمردانه با رگبار گلوله به شهادت رساندند. در این مکان المان یادمان شهدای دشت تاسوکی ساخته شده در اطراف المان تعداد 22 سکو وجود دارد که هر سکو مربوط به یکی از شهدای این واقعه دردناک می باشد.بهر روی در یادمان شهدا مسجد، استراحت گاه و تعدادی ساختمان و سوله موجود است.