پل معلق پره سر Paresar Suspended Bridge

از یکی از دوستای شمالیم شنیده بودم که پره سر یه پل معلق داره، هر وقت میرفتیم سمت گیلان خیلی دوست داشتم بریم ببینیم ولی هربار به یه دلیلی نمیشد. این بار یکم تایممون آزادتر بود و به دوستام پیشنهاد دادم و اونام استقبال کردن. ما سمت شفارود ویلا گرفته بودیم که تا پره سر راهی نیست. رسیدیم به پره سر، از ۲_۳ نفر پرسیدیم که پل معلق کجاست، یکیشون که اصلا نشنیده بود یکیشون گفت به جای پل معلق بیاید برید ویسادار، بلاخره از یکی پرسیدیم و گفت توی همین مسیر که اومدین اون سمت خیابونه، یکم تعجب کردیم که خب پس چرا ندیدیمش چون همگی چشمامون به اطراف بود و دنبال یه علامتی تابلویی اسمی بودیم. خلاصه همون مسیر و برگشتیم ولی باز چیزی ندیدیم، برای بار سوم خیلی خیلی آروم همون مسیر رو جلو اومدیم و بلاخره از دور یه نشونه هایی دیدیم، یه پل نه چندان بزرگ در سمت راست جاده(سمت دریا) بود. رفتیم جلوتر از داخل یه کوچه باریک، رسیدیم به درب مجموعه. در واقع یه اقامتگاه سنتی بود به نام دهکده گردشگری و اقامتی پاسارگاد، که یه پل هم در بالای آن احداث شده بود و پله های پل از داخل حیاط مجموعه بود. رفتیم داخل، خیلی خلوت بود و کسی پاسخگو نبود بعد از چند دقیقه یه نفر از انتهای حیاط اومد، گفتیم برای بازدید پل اومدیم ورودیش از همینجاست، گفت بله و یه توضیحات کوتاهی همون داخل حیاط بهمون داد و گفت اگه میخواید بازدید کنید بفرمایید. دورنمای پل که چنگی به دل نمیزد و همراهام تمایلی به بازدید نداشتن و توی ذوق هممون خورده بود ولی من گفتم حالا که تا اینجا اومدیم بیاید بریم بالا. هزینه بازدید هم ۱۵ هزار تومان بود که کارت به کارت کردیم و چیزی به عنوان بلیط نداشت.سه طبقه پله آهنی رو بالا رفتیم و رسیدیم به بالای پل، ارتفاع پل ۱۵ متر بود و ویوی قشنگ و زیبایی به دشت ها و شالیزارهای سرسبز اطراف داشت ولی خود پل حرفی برای گفتن نداشت، نه هیجانی نه ابهتی نه زیبایی خاصی. به نرده ها ضدزنگ زده بودن و حتی رنگ هم نشده بود و اصلا دیدنی نبود ولی خب بلاخره اینم تجربه ای بود. از داخل حیاط هم یه بازدیدی کردیم طبیعتش زیبا و بکر بود. آلاچیق های دوطبقه که نمایی مثل کلبه درختی داشت و گلهای زرد و زیبا نمای دلچسبی به فضا داده بود. مجموعه پاسارگاد چند اتاق برای اقامت، کافه، رستوران، فضای بازی و البته یه پل معلق دارد.