جنگل نبکا Nebka forest

جنگلهای نبکا در واقع دشتی بزرگ پر از تپه‌های شنی است که رویشان درخت روییده است. این تپه‌های شن برخلاف کلوت‌ها شل و روانند .ظاهرا در اثر بادهای شدید این منطقه شن‌ها روی هم جمع می‌شوند و روی درختان را می‌پوشانند. درخت‌ها برای اینکه بتوانند از نور خورشید و اکسیژن هوا استفاده کنند از زیر شن‌ها خود را بالا می‌کشند و به‌ این ‌ترتیب نبکا ایجاد می‌شود.
با طی‌کردن مسیری حدود ۲۰ کیلومتر پس از شهر شهداد و به‌سمت بیابان لوت، به جنگلی از درختانِ کوتاه‌قد که به پارک و یا جنگل نبکاها معروف است، می¬رسیم. این صحنه¬ باور نکردنی در بیابان، به نام¬های متفاوتی از جمله تَلِ گَز و تل طاغ معروف هستند و به گلدان های کویری هم معروف هستند.
دلیل نامگذاری نبکا همنشینیِ درختان گز و درختان طاغ روی این تل¬ها، با نام تل گز و تل طاغ موردخطاب قرار میگیرند. همین نوع، پوشش گیاهی در صحرای آفریقا و در کلام جهانی«نِبْکا» نام¬¬گذاری شده¬است. به گلدان های کویر هم معروف هستند.
عمر درختچه‌های گز، طاغ یا به‌ بیان جهانی نبکاها بسته به میزان توجه به نگه¬داری و مراقبت از آن، به صدها سال میرسد. بلندترین نبکای کره زمین در همین بیابان لوت قرار گرفته و هنوز گزارشی مبنی بر یافتن نبکایی با ارتفاعی بالاتر در هیچ کجای جهان داده نشده است.
شن و ماسه های که در زمان باد و طوفان های شرقی جابجا میشوند و از بین پوشش های گیاهی عبور میکنند، درختان طاغ و گز باعث توقف و ریخته شدن شن و ماسه در حوالی خود میشوند این تپه های ماسه ای را بوجود می آورند، همچنین مانع از ورود به روستاهای اطراف میشوند.