همیشه واسه سفر نباید جای دور رفت، اگه ساکن تهران هستید و میخواید کمتر از نیم ساعت حال و هوایی عوض کنید پیشنهادم روستای سنگان از توابع بخش کن و سولقون است. اگه خودتون رو به انتهای بلوار آبشناسان و میدان شهران برسونید تا سنگان بیشتر از ۱۵ کیلومتر راه ندارید، جاده رسیدن به سنگان آسفالته و دارای پیچ و خمه البته وقتی وارد سنگان میشید جاده خاکی میشه. سنگان یه روستای ییلاقی و پر از باغه که از چندین محله تشکیل شده که دو محله اصلیش، سنگان پایین و سنگان بالاس. میوه های اصلی باغات سنگان گیلاس و آلبالو هستش، که اگه در اوایل تیر به این روستا برید میتونید از باغدارها به قیمت مناسب گیلاس و آلبالو با کیفیت بگیرید البته اصلا وارد باغ مردم نشید که مطمئانا باهاتون رفتار خوبی نخواهند داشت. در محله سنگان بالا یه امامزاده به اسم قاسم وجود داره که اطرافش جا برای نشستن و پیک نیک وجود داره، ضمنا در کنار امامزاده درختی ۱۰۰۰ ساله وجود داره که ثبت ملیه. اگه مسیر کنار امامزاده رو هم در پیش بگیرین به یکی از زیباترین آبشارهای اطراف تهران به اسم آبشار سنگان میرسین، فاصله آبشار از امامزاده حدود ۴ کیلومتره که باید پیاده برید مسیر ابتداش داری شیب ملایم و خوبیه حتی جاده خاکی هم داره که البته جاده اختصاصیه و معمولا ابتداش بسته اس و با ماشین اجازه ورود ندارین، تنها یک کیلومتر آخر مسیر رسیدن به آبشار، دارای شیب خیلی تندیه، این آبشار در بهمن و اسفند یخ میزنه و منظره جالبی داره. اما به نظر من بهترین ماه های سال برای دیدن روستای سنگان خرداد و تیر که فصل خرید آلبالو و گیلاسه. آخرین باری که ما به سنگان رفتیم با دیدن اتوبان تهران شمال که دقیقا از کنار روستا میگذشت واقعا متاسف شدیم که با کشیدن اتوبان از کنار این روستای زیبا نه تنها منظره زشت و ناهماهنگی با طبیعت ایجاد کرده، بلکه با ایجاد صدا و دود و آلودگی و آشغال، نظم و آرامش روستاهای بکری مثل سنگان رو بهم زده.