در جنوب شرقی ترین نقطه ایران، گورستانی با سنگ قبرهای عظیم الجثه مکانی جالب برای ماجراجویانی است که به دنیای ماوراالطبیعه علاقه دارند. گورستان جن در روستای تیس نزدیک شهر چابهار همون جایی که سنگ قبرهای بزرگ و عجیبی داره و محلی ها رو به این باور رسونده که این گورها محل دفن آدمیزاد نیست. در این گورستان قبرها کنار هم روی سطحی صخره ای حفر شده اند که این شیوه ی حفاری پرسش های زیادی رو بوجود آورده و در نهایت پاسخ رو به دنیای از ما بهتران کشیده. بومی ها معتقدند با تاریک شدن هوا جن ها بر سر مردگان خود مویه می کنند و هر کس شبانه گذرش به این گورستان افتاد، مورد نفرین اون ها قرار می گیره و بعد از چند روز با عذابی سخت می میره.
قبرستانی خاموش و مرموز در روستای ۲۵۰۰ ساله تیس وجود دارد که بلوچها به آن جن سنط یا گورستان جن میگویند. این گورستان با سنگقبرهای عظیمالجثه مکانی جالب برای ماجراجویانی است که به دنیای ماورالطبیعه علاقه دارند. در حال حاضر روستا تا ۱۰۰ متری قبرستان پیشروی کرده است.
طبق باور محلی ها، این گورها متعلق به جنهاست. آنها مردگان خود را در حصار این سنگها دفن کردهاند، شب که میرسد جنها بر سر گور از دسترفتگان خود حاضر و به مویه و مرثیهسرایی مشغول میشوند. هر کس که شبانگاه گذرش بر این گورستان بیفتد، مورد نفرین جنها قرار میگیرد و با عذابی سخت بعد از چند روز میمیرد.
در این گورستان قبرها کنار یکدیگر روی سطحی صخرهای حفر شدهاند که این شیوه حفاری نیز پرسشهای زیادی را بهوجود آورده است. چراکه بشر امروزی با وسایل ابتدایی آن زمان به دشواری توانایی حفر این گورها را روی سطح سخت سنگی داشته است.
گروه اندکی معتقدند در هنگام غروب صدای گریهها و مویههایی از این گورستان به گوش میرسیده است.
عدهای معتقدند شاید حفرکنندگان این قبرهای عظیم، بهدلیل حفظ مردگان و در گذشتگان از گزند جانوران و خورندگان زیر زمینی، رنج کندن سنگ را بر خود هموار میکردند و گورها را این چنین میساختند تا به مردگانشان احترام بگذارند. بعضی هم بر این باور هستند که این حفرهها، محل جمعآوری آب بوده است؛ اثری که نمونه آن را میتوان در سیراف مشاهده کرد.
وقتی وارد روستای تیس شدیم ابتدا غارهای سه گانه بان مسیتی بعد مسجد جامع تیس و منزل دلوشی و پس از اون سراغ قبرستان جن ها رفتیم. قبرستان تقریبا در انتهای خونه های روستا قرار داره، در این قسمت سه تا قبرستان قرار داره، یه قسمت قبرهای قدیمی قرار داره که تقریبا نشونی از صاحباش وجود نداره در قسمت وسط قبرستان جن ها قرار داره که به علت وجود قبرهای سنگی عجیب و غریب با ابعاد بزرگ به قبرستان جن ها معروف شده )البته شکل سنگ ها و اشکالی که ایجاد شده به ترسناکی قبرستان کمک کرده، عکس اول رو ببینید)، این قسمت قدمت خیلی زیادی داره. در قسمت انتهایی هم قبرستان جدید قرار داره. کل قبرستان خلوت بود و تقریبا بجز ما کسی اونجا نبود، در برگشت کنار قبرستان چندین بچه که هر کدوم یه سگ همراه داشتن به ما که رسیدن گفتن عکسی از ما بگیرید، سگ های هر کدوم از بچه ها اسم داشت و هر کدومشون میگفتن سگ من خیلی قویتره.
این قبرستان در نزدیکی روستای تاریخی تیس قرار داره. گورستان جنی در نزدیکی قبرستان روستا واقع شده که یک سری گورهای مستطیلی شکل منظم خالی هستند. مردم محلی میگن این گورهای خالی متعلق به جن ها هستند و حتی در شب صداهای هم اینجا شنیده میشه
برای همین از قبل از غروب افتاب دیگه کسی به این مکان نمیره. برای این گورها چند نظریه وجود داره اول اینکه تاریخی بودن قبرها چیزی نیست که بتونیم منکرش باشیم اما علت اینکه محلی ها به این بخش میگن قبرستان جن ها اینکه تصور اینکه انسانها در گذشته بدون ابزارهای کافی این گورها رو حفر کنن خیلی سخت بوده برای همین حفر این گورها رو کار اجنه میدونن اما نظریه دیگه ای وجود داره که در گذشته انسان ها با توجه به اعتقاداتشون قرار دادن مرده در خاک رو کار درست نمیدونستن و اعتقاد داشتن خاک رو نباید الوده کرد برای همین جسد رو در بین سنگها قرار میدادند. در هر صورت دیدن این گورهای خالی و همچنین قبرستان روستای تیس میتونه به لحاظ تاریخی براتون جذاب باشه
معروف است به گورستان جنی و واقع در یک قدمی گورستان انسان ها، در روستای تیس (یا طیس) چابهار. به این نام میخوانندش برای چاله هایی به شکل مستطیل های منظم و در ابعاد یک گور، اما حفر شده در سنگ های یک تکه. که هنوز هم در باور بعضی از مردم محلی، گورهایی بوده اند برای اجنه. و تا جایی باور دارند که بعد از غروب از حوالی اش گذر هم نمیکنند! مسافری هم اگر مثل ما، مسیر ازشان بپرسد به نرفتن تشویقش میکنند. چرا که این گورستان نه تابلویی دارد و نه راهنمایی و پیدا کردنش آسان نیست. اینجا قدمت زیادی دارد و بسیاری عقیده دارند حفر این مستطیل های دقیق نمیتوانسته کار بشر با ابزار ابتدایی باشد، اما نظریه دیگری هست مربوط به زمانی که انسان عناصر چهارگانه را پرستش میکرد و برای جلوگیری از آلودن خاک، جسم مردگانش را در سنگ میگذاشت. و در این صورت بود که رنج حفر این گور ها را میپذیرفت. از طرفی گذاشتن اجساد در این گورهای سنگی میتوانسته برای جلوگیری از آسیب حیوانات وحشی باشد. نمونه ی مشابه این چاله های گور مانند در دره ی لیر سیراف در استان بوشهر وجود دارد، آن هم با اختلاف نظر های بسیار! که حلشان را به باستان شناسان میسپاریم و تنها از سفر لذت میبریم.
در روستای تیس سه قبرستان وجود دارد که در کنار بزرگترین آنها قبرستانی معروف به قبرستان اجنه قرار دارد سنگهای بزرگ و عجیب کنده شده در دل کوه در این گورستان محلیها را به این باور رسانده که این گورها محل دفن آدمیزاد نیست. در این گورستان قبرها کنار هم روی سطحی صخرهای حفر شدهاند و محلیان اعتقاد دارند جن ها مردگان خود را در این گور ها دفن کرده اند و غروب بر سر مزار آنها حاضر میشوند و هرکس غروب از گورستان رد شود مورد نفرین اجنه قرار میگیرد! از قضا ما غروب و هنگام اذان مغرب از گورستان دیدن کردیم. دیدن حفره های عجیب و صدای سگها که همزمان با غروب آفتاب شروع به پارس کردن کرده بودند فضای کمی ترسناک بوجود آورده بود.