این امامزاده در شهر قزوین و در خیابان شهدا خیابان سلامگاه قرار دارد ؛ این امام زاده بزرگترین زیارتگاه شهر قزوین به حساب میاد که در کنار ان تعداد زیادی مقبره شهدا قرار گرفته است ؛ این ارامگاه دارای دو در ورودی میباشد که ورودی اصلی ان بنایی بسیار زیبا با کاشیکاریهای خیره کننده و معماری ایرانی( به خصوص ورودی انتظار) اسلامی طراحی شده است ؛ ابتدای ورود بیشتر حس بازدید از بنای تاریخی توی ذهنها ایجاد میشه و با ورود به حیاط اصلی حس معنویت حس قبلی رو از بین میبره ؛ تعداد زیادی از مردم و گردشگران این شهر در حیاط و حرم این امامزاده مشغول به زیارت و رازو نیاز وبرخی نیز مشغول عکاسی بودن و با صدای اهنگهای مذهبی از بلندگوهای این امام زاده بعضی از زوار اهل دل به چشم میخوردند که گویی در تصور به مقصد و ارامش دل رسیده بودن ؛ در کل این امام زاده برای افراد مذهبی پیشنهاد میشه
امام زاده حسین یا شاهزاده حسین فرزند امام رضا بوده که در حین سفر به مشهد در سن دو سالگی در شهر قزوین فوت میشه و همونجا به خاک سپرده میشه. در زمان ایلخانیانان مقبره ای برای این امام زاده ساخته میشه پس از آن در دوره صفویه گنبد، رواق، بقعه وساختمان های متعددی ساخته می شه که به زیارتگاه اصلی مردم قزوین تبدیل می شه در زمان قاجار نیز بخش هایی به آن اضافه شده و کاشی کاری و ... بر روی قسمت هایی از بنا انجام میشه. در حال حاضر این بنا دارای دو ورودی است که در آستانه سردر شمالي نقوش هندسي، تزيينات كاشي، درهاي بلند وشش مناره كوچك بر فراز آن، جلوه ویژ ه ای داره.
در نزدیکی شاهزاده حسین جاذبه های دیگه ای مانند خیابان سپه، مسجد جامع قزوین، آب انبار مسجد جامع و آب انبار سردار بزرگ نیز قرار داره که با چند دقیقه پیاده روی میتونید به آنها برسید.
امامزاده حسین در شهر قزوین آرامگاه قدیمی و زیبای شاهزاده حسین فرزند امام رضا است. معماری این امامزاده با 6 مناره ای که در ورودی امامزاده قرار دارد متفاوت از معماری امامزاده های دیگر است. معماری آن مربوط به زمان قاجار و صفویه است اما ضریح چوبی آن به تاریخ 806 قمری است. کاشیکاریهای زیبایی در نمای بیرونی انجام گرفته و نمای داخلی آن شامل آیینه کاریهایی است که رنگهای سبز و آبی در آنها دیده می شود که من تا به حال این رنگها را در آیینه کاری امامزاده ها ندیده بودم. فضای آن دلنشین است و شلوغی آن نشان از محبوب بودن این امامزاده بین مردم است