مسجد اتابکان که در مرکز شهرکرد و در کنار بازار لحاف دوزان قرار داره، یه مسجد ساده بدون مناره و گلدسته تاریخیه که متعلق به زمان حکومت اتابکان لر در سال 605 هجری قمریه.
بنای اصلی ۸۰۰ سال پیش با خشت و گل ساخته شده بود و در زمان صفویه نمای آن را آجری کردند و بعد از آن نیز بارها مرمت شده. یکی از قسمت هایی که دست نخورده مونده درب اصلی مسجده که قدمت ۸۰۰ ساله داره که دربش تعویض شده و اصل درب در موزه شهرکرد نگهداری میشه.
در پشت مسجد نیز نمونه سنگ قبرهای قدیمی در کنار دیوار گذاشته اند، در ضمن این مسجد هنوز هم مورد استفاده میشه و نمازهای یومه نیز هر روز برگزار میشه. ضمنا اسم مسجد اتابکان در حال حاضر به مسجد امام صادق تغییر یافته.
در میان بافت قدیمی شهرکرد واقع در خیابان ملت مسجدی کوچک و پر قدمت به چشم می خورد که مسجد اتابکان نام دارد. این مسجد روبروی امامزاده حلیمه و حکیمه خاتون واقع شده است و همانطور که از نامش پیداست مشخص است مربوط به کدام دوران می باشد و قدمتی 800 ساله را به دوش می کشد. شاید اولین چیزی که جلب توجه می کند عدم وجود مناره و گلدسته باشد. مسجد بر خلاف بسیاری از مساجد قدیمی ساختمان کوتاهی دارد. اما به نظرم با توجه به اینکه ثبت ملی شده است آنچنان که باید از آن نگهداری نشده است. شاید به این دلیل باشد که هنوز از آن استفاده می شود. همان موقع که از لنز دوربین به نمای ورودی خیره شده بودم، داربست های فلزی بد منظره که در بدترین جای ممکن نصب شده بودند توی ذوق میزد و ظاهرا جای بهتری هم برای آب سرد کن پیدا نکرده بودند که اینچنین نمای ورودی را خراب کنند.! اثر دوده و کثیفی دورتادور دیوار به چشم میخورد که به نظرم نیازمند رسیدگی بیشتر بود. محراب و فضای درونی مسجد تزیینات ساده ای داشت و شاید یکی از با ارزشترین زینت های مسجد در چوبی آن بود که در حقیقت یکی از ورودی های مسجد بود و اکنون بسته شده بود. فکر میکنم در نگاه اول هیچ کس متوجه قدمت 800 ساله آن نمیشد. این مسجد در نزدیکی بازار و محله های قدیمی قرار دارد و بعد از بازدید از آن میتوانید قدمی در کوچه و پس کوچه های قدیمی شهر بزنید و حال و هوای آن دوران را کمی احساس کنید.