در روزهای پیش از بمباران شیمیایی، ارتش عراق به بهانه حمایت و استقبال احزاب و گروههای کرد این منطقه از نیروهای ایرانی پس از تصرف بخشهایی از کردستان عراق توسط سپاه در قالب عملیات والفجر ۱۰ (محور حلبچه- سلیمانیه)، حملات توپخانهای خود را علیه شهر حلبچه آغاز کرد. در پی این حملات بسیاری از نیروهای کرد به ارتفاعات و تپههای اطراف پناه بردند و در زمان حمله شیمیایی تعداد زیادی زن، کودک و سالخورده همچنان در شهر بودند.
موزه ای تا به این حد تلخ و گزنده یاداوری خاطراتی زجر آور ، معمولا نباید کارکرد موزه باشد ولی چه میتوان کرد
گاهی باید تلخترین حوادث و کثیفترین خلق و خویهای انسانی را جلو چشم گذاشت تا یادمان نرود دیکتاتورها چه میتوانند بر سر ملت خود بیاورند.
موزه بمباران شیمیایی مردم حلبچه
عکس اول سمبل این موزه هست و عکس آخر ماکت آن که از روی عکسی ساخت شده اند.