قلعه ی الموت دژی تاریخی ست واقع در شمال شرقی روستای گازرخان در استان قزوین. این دژ با ارتفاع 2163 متر از سطح دریا و با تعداد حدود 400 پلکان سنگی، تنها یک ورودی از گوشه شمال شرقی اش دارد. در دامنه جنوبی کوه خندقی وجود دارد که هر گونه راه نفوذ را می بندد. طول دژ حدود 120 متر و عرض آن بین 10 تا 35 متر است. هنگامی که بالای دژ می ایستیم تا فاصله حدود 10 کیلومتر دورتر هم قابل مشاهده است. دور تا دور این دژ، پرتگاه است، در حقیقت انتخاب جغرافیا و معماری قلعه تسخیر ناپذیر است. قلعه الموت درسال 81 به عنوان یکی از آثار ملی ایران ثبت شده است. قلعه الموت تاریخ پر فراز و نشیبی را پشت سر گذاشته است تا به امروز رسیده. این دژ محل زندگی حسن صباح رهبر فرقه اسماعیلیه به دژ حسن معروف است. وی در قم در خانواده ای شیعه مذهب به دنیا آمد، مدتی را هم در نیشابور گذرانده است و با افرادی مانند خواجه نظام الملک طوسی و عمر خیام همکلاسی بوده است. در سال ۴۶۹ هجری به مصر می رود و ۳ سال درس می خواند و بعد از آن به ایران برمی گردد و به الموت می رود و در آنجا مستقر می شود. در وصف او گفته اند که مردی مرموز، خوش فکر و پرهیزکار بوده است. وی پس از 35 زندگی در قلعه الموت کنار خانوادهاش بر اثر بیماری فوت کرد. سال ها بعد مغولان مقبره او را به آتش کشیدند. در لغتنامه دهخدا : الموت . [ اَ ل َ ] (اِخ ) نام قلعه ای است مشهور که مابین قزوین و گیلان واقع است و آن را به سبب ارتفاعی که دارد اله موت گفتندی یعنی عقاب آشیان، چه اله عقاب و آموت بمعنی آشیان باشد، و چون عقاب در جاهای بلند آشیان میکند آن قلعه را بدین نام خواندند. کتابی هم با ترجه ذبیح الله منصوری موجود است به نام خداوند الموت که اگر به مطالعه تازیخ علاقه داشته باشید، می توانید بهره ببرید.
قلعه الموت در 1200 سال پيش و در زمان ديليمان ساخته شده است و حسن صباح 35 سال در اين قلعه حضور داشته است و در نهايت با حمله مغول تسخير مي گردد كه نظرات مختلفي در نحوه تسخير وجود دارد .
ارتفاع قلعه از سطح زمين 200 متر مي باشد و براي رسيدن به قلعه تنها يك راه پله رو وجود دارد كه در تعداد پله ها اختلاف نظر وجود دارد .
ساخت قلعه به صورتي است كه محل ديده باني و اصطبل و آب انبار و مسجد و انبار مواد غذايي داشته است .
نكته جالب تعداد زياد گردشگران خارجي هست كه به اين منطقه سفر كرده اند .
حتما نام این قلعه به گوشتون خورده، قلعه ای که از اون تصور دیدن چیزی شبیه به کارتونها رو داریم، با دیدن مستندی در تلویزیون تصمیم گرفتم به این مکان سفری داشته باشم.
از تهران به راه افتادم و با عبور از جاده ای که بسیار از جاده چالوس پر پیچ و هم تر بود به اینجا رسیدم، از پایین قلعه ای خشتی رو بالای کوه دیدم اما بین ماه حدود ۲۱۰۰ متر فاصله بود...
مبلغ ۲۵۰۰ تومان ورودی پرداختیم که برای توریستهای خارجی بیست هزارتومان بود و شروع به بالا رفتن کردیم.
این قلعه لز شاهکارهای معماری ایران است، یکی از این علتها وجود حوضچه ای وسط قلعه است که گفته میشود اگر آب آن را خالی کنند مجددا پر از اّب میشود!!
از این قلعه در حال حاضر چیزی جز گل و چند داربست باقی نمونده و اگه تصویر بازسازی شده آن را در اینترنت ببینید قطعا مثل من بهت زده خواهید شد.
#قلعه_الموت #قزوین #سفرباطلوع
قلعه الموت معروف به قلعه حسن صباح در دل کوههای البرز بر بلندای کوهی ساخته شده که دسترسی بهش امکان پذیر نیست، مگرعبور از یک مسیر شیبدار و سخت.برای رسیدن به الموت مسیر طولانی حدود دوساعت با جاده ای باریک رو باید طی کنیدکه کمی خسته کنندست، ولی مسیر زیباست. قلعه در مجاورت روستای گازرخان قرار گرفته، وقتی به ورودی روستا میرسید درختان دو طرف جاده رو پوشوندن و از داخل روستا باید عبور کنید تا به ورودی قلعه برسید.بعد از خرید بلیط ورودی از پله های شیبدار با تعداد زیاد باید بالا برید تا به ورودی قلعه برسید. از خود قلعه و فضاهاش چیزی باقی نموندهو بیشتر مسیرها بسته هستن.ولی دورنمایی قلعه به اطراف، مخصوصا گازرخان منظره فوق العاده ای داره،به نظرم یکی از بهترین زمانها برای بازدید آخر ماه مهر هست که روستا رنگ پاییز به خودش گرفته.در زمان بازدیدم تعداد قابل توجهی توریستهای خارجی و گروههای دانشجویی حضور داشتند.که نبود امکانات رفاهی به چشم میومد.تعدادی از روستاییان محصولات محلیشون رو کنار ورودی میفروشن.
مسیر رسیدن به قلعه مسیر سخت و پیچ در پیچیه بنابراین لازمه که از سالم بودن ماشینتون مطمئن باشید چون سربالاییهای زیادی رو باید برید. هرچند مسیر بسیار زیباست و مناظر چشم نوازی داره. بعد از اینکه به سختی به پای این کوه میرسید هنوز باید حداقل یک ساعت مسیر رو پیاده به بالا برید. البته که مسیر پله داره اما لازمه بدونین که مناسب بچهها و افراد سالخورده نیست. ضمن اینکه باید فصل خنکتری رو برای دیدن این مکان انتخاب کنید چون مسیر پیاده روی بشدت خستتون میکنه. بهترین زمان برای رفتن به این قلعه میتونه فروردین و اریبهشت باشه
در حقیقت شکوفه های گیلاس منطقه ی الموت عنوان این جاذبه اس که تجربه ای بی نظیر برای من به همراه داشت. درباره ی الموت زیاد شنیده بودم هم درباره ی اب و هوای خوب منطقه هم دژ الموت، تا اینکه به همت یکی از اقوام چند خانواده جمع شدیم و به سمت الموت حرکت کردیم.
از تهران بعد از دو ساعت به قزوین رسیدیم و وارد جاده ی این منطقه شدیم، جاده ای با مناظر زیبا و کوهستانی و پر پیچ و خم، حدودا دو ساعت و نیم از قزوین تا دژ راه در پیش خواهید داشت اما انقدر گلهای زیبا و مناظر زیبا کنار جاده هست که باعث توقف و عکس انداختن میشه و این طول مسیر رو طولانی تر میکنه، البته ما خیابان منتهی به دژ رو هم اشتباه رفتیم که با مناظر زیبایی هم مواجه شدیم که خودش قسمت جذابی از سفر شد.
دقیقا رو بروی کوهی که دژ روی اون قرار داره و در عکس میبینید منطقه ای هست با درختان سر به فلک کشیده ی گیلاس، (در روستای گازورخان) چند تا اتاق از قبل رزرو کرده بودیم از این اتاقهای محلی، بی نظیر بود زیر درختها روی تخت ها بشینی و سر بلند کنی زیر انبوهی از شکوفه ها باشی که با هر وزش باد تعدادی از گلبرگهاشون به زمین میریزه، بسیار منظره ی زیباییست.
پایین کوه خانومهای محلی رو میبیند که زرشک و الو و ریواس ..... و سبزیهای کوهی تازه و خشک شده میفروشن که توصیه میکنم از پونه ی کوهیش نگذرید. اگر سبزی ها رو میشناسید میتونید لذت چیدن اونها رو در همین کوه تجربه کنید.
منطقه در کمال تعجب پر از توریست خارجی بود که کوله به پشت اومده بودن برای دیدن دژ، اما جالب بود که خیلی از مردم خودمون و حتی چند تا از هم سفرهای خود من تمایلی به دیدن دژ نداشتن اما از اونجایی که من تاریخ رو دوست دارم عزم کردم که برم بالا.
در ابتداي راه مواجه ميشين با يه صف طولاني از پله هاي سنگي تا بالای دژ که توصیه میکنم اب با خودتون برداريد كه واقعا بهش نياز خواهيد داشت. در طول مسیر دیدن توریستهای خارجی و عکس العملهاشون نسبت به یه بنای تاریخی از این دست باعث میشه سختیه مسیر و بالا رفتن از این همه پله کمتر به نظرتون بیاد.
بالای کوه که برسین با دیدن منظره ی زیر پاتون خستگیتون در خواهد رفت. جالب بود قلعه فقط یک راه ورودی داشت! این دژ توسط حسن صباح رهبر فرقه ی اسماعیلیان ساخته شده فقط با یک راه ورودی، اطرافش پرتگاه و در قسمتهای مختلف دامنه هم خندق بوده که کلا تبدیل به دژی تسخیرناپذیر بشه و البته توسط مغولها تسخیر شد و به اتش کشیده شد و در حقیقت ما شاهد ویرانه هاش هستیم. حتما در فصل شکوفه ها سری به این مکان بزنید.
#تايسيز
هر یک از شهرهای ایران با داشتن پیشینه تاریخی ارزشمند میراث با شکوهی را در دل خود جای داده اند. قلعه الموت یکی از این یادگارهای کهن است که نامش با فرقه اسماعیلیه و حسن صباح گره خورده است. دژی تسخیر ناپذیر که روایت های بسیاری را در دل خود دارد. این قلعه در روستای گازرخان روی صخره ای به بلندای 2163 متر در استان قزوین واقع شده است. این بنا توسط علویان ساخته شده بود اما در 483 ه. ق حسن صباح آن را تصرف کرد و 35 سال در آن اقامت داشت.
اما در الموت چه خواهید دید!؟
از قزوین تا الموت 2 ساعت و نیم راه است و باید جاده باریک و کوهستانی و پر پیچ خمی را طی کنید. بعد از رسیدن به روستا آن را از دور خواهید دید. پله های سنگی زیادی را باید طی کنید تا نهایتاً بعد از بالا رفتن از پلکانی چوبی به قلعه برسید که البته بخش اعظم آن ویران شده است. شاید در ابتدا سخت باشد تصور کنید این مکان قبلاً قلعه بوده است چرا که استادانه دیوارهای آن به تبعیت از شکل و وضع صخره ها ساخته شده است و طول و عرض آن در قسمت های مختلف متفاوت و ناهماهنگ است.
اما همین شرایط استثنایی و وجود پرتگاه های عمیق و شیبدار در اطراف قلعه آن را تبدیل به یکی از تسخیر ناپذیرترین قلعه های ایران کرده بود. تنها راه ورودی نیز ضلع شمالی قلعه بوده است. این مکان ویژه اقامت افراد خاص بود و مجهز به آب انبارهای بزرگ و پیچیده. اهمیت اصلی قلعه به این دلیل است که حسن صباح این مکان را تبدیل به پایگاهی برای ترویج و توسعه فرقه اسماعیلیه کرده بود.
بهترین فصل بازدید از قلعه اوایل تابستان یا بهار است. برای اقامت نیز می توانید از اقامتگاه سنتی قلعه الموت در روستای گازرخان استفاده کنید. مدت ها بعد از درگذشت حسن صباح، اسماعیلیان ضعیف شدند و نهایتاً این بنا در سال 654 ه. ق توسط هلاکو خان مغول به آتش کشیده شد.