به قول شاملو آفتاب مفهوم بیدرغ عدالت بود. در سرزمینی که محل برآمدن خورشید است روستایی داریم به نام خور که از گویی ریشهی اسمش از همان آفتاب باشد. در روز سرد زمستانی اگر با پیرمردی خراسانی پای دیوار خانهای آفتابنشینی کنید تکتک سلولهای جان شما حظ خواهند برد. روستای خور و نوقاب و سروباد(چه اسم زیبایی) در کنار هم قرار گرفتهاند اما خور معماری متفاوتتری دارد. بادگیرهایی که جلوهی متفاوتی به فضا دادهاند. البته طرح هادی هم اجرا شده و کوچهها سنگفرش شدهاند(به نقدهایی که به آن وارد است کاری نداریم.) اگر خواستید شبی در خور بمانید و از آسمان کویر لذت ببرید از امکانات خانه بومگردی «عمارت خورشید» استفاده کنید. #گلفام_سفر
روستای خور از توابع شهرستان خوسف خراسان جنوبی میباشد. یک روستای متراکم با معابر باریک که خانه ها از خشت و گل ساخته شده اند، پلان خانه ها متاثر از معماری اقلیم گرم و خشک به صورت حیاط مرکزی و دالان و هشتی است. سقفها طاق و گنبد هستند و از شاخصه های بارز و مهم روستا بادگیرهای یکطرفه و بدون ساقه مختص این اقلیم برای جلوگیری از ورود خاک، که دورنمای زیبایی به روستا داده، ارتفاع بناها هم کم است و خط آسمان روستا با بادگیرهای زیبا از جاذبه های این روستاست. بافت بومی روستا دست نخورده، فقط تعداد کمی از خانه ها دیوارهای خارجی را با آجر و درهای فلزی بازسازی کرده اند. چند بادگیر شاخص و مهم هم مرمت شده. در خانه ها به روی بازدیدکنندگان باز است و با کسب اجازه میتوانید از داخل خانه ها بازدید کنید.اگر بتوانید به بالای بام خانه ها بروید منظره جالبی از بادگیرها و سقفهای طاق و گنبدی روستا خواهید دید. تقریبا تمام خانه ها ساکنین روستا زندگی میکنند، در زمان حضور ما معابر خاکی بود و کیفیت خوبی نداشت. ولی با قرار گرفتن روستا به عنوان هدف گردشگری قطعا درحال حاضر تغییرات خوبی صورت گرفته.بازدید از این روستا برای علاقمندان به معماری بومی از واجبات است. از دیدنیهای روستا قلعه روستاست که قسمتی از طاقهای آن باقی مانده.