روستایی با 600 نفر سکنه که در استان ازمیر واقع شده و در 8 کیلومتری سلچوک قرار دارد.
در هشت کیلومتری شهر سلجوک از توابع استان ازمیر روستای زیبایی قرار داره که اسمش شیرینجه Sirince (به معنای شیرین و دلنشین) است، برای رسیدن به این روستا باید مسیر پرپیچ و خمی رو با شیب زیاد از سلجوک به سمت شیرینجه طی کنید. اگه با ماشین شخصی بخواید برید باید قبل روستا ماشینتون رو پارک کنید ، در غیر اینصورت ،هر روزه از سلجوک دلموش به سمت شیرینجه وجود داره. با قدم زدن در کوچههای سنگ فرش شده این روستا و دیدن خانههای قدیمی و مغازههای فروش صنایع دستی، کافه و رستورانها،خاطرهای فراموش نشدنی براتون ثبت میشه.
شرینجه روستای قدیمی یونانی ها تو ازمیره. این روستای دوست داشتنی تو سمت جنوب شهر سلجوق قرار داره. تو قرن 15 کسایی که تو افسوس زندگی می کردن، شهرشون رو ترک کردن به شرینجه اومدن و زندگیشون رو از اون به بعد اونجا ادامه دادن.
خونه های با ظاهری یونانی، کوچه های سنگ فرش و طبیعت زیبای شرینجه باعث شده گردشگران زیادی از کشورهای دیگه برای دیدنش بیان. شرینجه روستا ی کوچیکی و رستوران های خوبی داره. اگر برای دیدن افسوس رفتید حتما به دیدن روستای شرینجه هم برید. از سلجوق می توانید با دولموش به شرینجه برید. کرایه اش نفری 6 لیر کرایه و 20 دقیقه ای هم میرسید.
روستای شیرینجه،در نزدیکی شهر سلجوک استان ازمیر ترکیه،شبهای زنده ای داره که ساعتها میشه توی اون قدم زد و توی کافه هاش قهوه خورد و عبور رهگذرها رو تماشا کرد.عطر صابونهای محلی که در رنگها متنوع ،توی پیشخوان مغازه ها چیده شده،بوی گیاهان دارویی که متعلق به دشت های اطرافه و زنان خوش رویی که مشتاق فروختن لباسهای تولید خودشون هستن،لذت این گشت رو چندبرابر میکنه
حتما خیلی از دوستان اهل سفر درباره افسانه روستای شیرینجه شنیدن.جایی که طبق تقویم و پیشگویی مایاها از گزند حوادث روز 21 دسامبر سال ۲۰۱۲ ایمن خواهد بود.
البته که سال ۲۰۱۲ هم بدون هیچ رویداد خاصی گذشت اما باعث شد که ترک ها از قیامت هم کاسبی کنند!!!
امروزه این روستای زیبای یونانی ،ترک یکی از مقاصد توریستی هست که در دامنه کوه سلسوک ازمیر واقع است.
عمده دلیل شهرتش هم دو چیزه:یکی افسانه بالا که گفتم و یکی هم محصولات طبیعی ارگانیک و عالی اش مخصوصا آبمیوه هاش.
به نظر من حالت کلی روستا به ماسوله شبیه هست.
خانه ها سفید هستند و معماری خود را حفظ کردند.
کوچه پس کوچه های شیرینجه پر از مغازه های صنایع دستی،ادویه جات،صابون و بیشتر از همه ابمیوه با طعم های مختلف هست.وقتی تو شیرینجه قدم میزنید فروشنده ها مدام صداتون میزنن و ازتون دعوت میکنن که ابمیوه هاشونو تست کنید.رستورانها و کافه های شیرینجه هم خیلی جذابن.اونها اغلب تزیینات ساده ی دست ساز دارن مثل کاغذهای رنگی که دور درختها پیچیده شدن و توسط خانومها اداره میشن.
امروز متوجه شدم روستای پلکانی اشتبین واقع در شهرستان جلفا در اذربایجان شرقی در مقام مقایسه با روستای شیرینجه واقع میشه.انشاالله مقصد بعدی این روستا باشه و به امید اینکه روزی روستای اشتبین شهرت بین المللی پیدا کنه.
حین بازدید از این روستا لنز گوشی موبایلم به خاطر افتادن روی سنگفرش روستا شکست و تنها سه عکس اول به یادگار برایم ماند.
سه عکس دوم دانلود از اینترنت
این روستا در دل کوههای سرسبز با منظره ای فوق العاده قرار دارد.
بوی قهوه و صابون و ادویه و آبمیوه ها مشام شما را سرمت خواهد ساخت و چشمانتان از بازی رنگها در بازارهای سرپوشیده و سنتی این روستا مست خواهد شد.
با عوض کردن دو مسیر دلموش از کوش آداسی به سلجوک و بعد از آن به شیرینجه با نفری 12 لیر میتوان به این روستا رسیدِ
صابون های عالی و نوشیدن آب میوه تازه و خریدن آثار دستی کوچک را فراموش نکنید.
#تایسیز