مسجد جامع و حسینیه سرشک Sereshk Jame Mosque & Hussainiya

مسجد جامع و حسینیه سرشک در محله سرشک نطنز در نزدیکی خیابان آیت الله انصاری سرشکی قرار دارد. از سمت خیابان کوچه ای که به مسجد منتهی میشد را کمتر از 3 دقیقه پیاده رفتیم تا به مسجد رسیدیم. در ورودی مسجد منبت کاری زیبایی داشت و نام مسجد روی در حک شده و از روی آن توانستیم نام مسجد را متوجه بشیم.
متولی مسجد پیرمردی بود که با خانمش کنار دیوار پشتی مسجد روبه رو در حسینیه سرشک که در جوار مسجد است نشسته بودند. کلید را از ایشان گرفتند و وارد مسجد شدیم. بخش قدیمی مسجد غیر قابل استفاده و نیاز به مرمت دارد. ولی با این وجود سادگی بخش قدیمی نسبت به بخش جدید برای همسفران گروه ما تماشایی تر بود.
گنبد و شبستان اصلی مسجد قدیمی ترین بخش مسجد است که متعلق به دوره ایلخانیه و هیچ گونه تزئیناتی ندارد و در عین سادگی زیباست. زیرزمینی در زیر این شبستان قرار داشت که هیچ استفاده ای از آن نمی شود و به حال خود رها شده بود. مقابل شبستان قدیمی شبستان جدیدی قرار دارد که از این فضا امروزه برای اقامه نماز استفاده میشه.
در صحن مسجد که بودیم صدای آب به گوش می رسید که بیانگر آب قناتی است که از زیر مسجد و میان حسینیه می گذرد. بعد از دیدن مسجد به سمت حسینیه رفتیم.
ما زمانی از نطنز بازدید می کردیم که شهر خود را برای عزاداری محرم آماده می کرد. حسینیه سرشک از جمله حسینیه های بدون سقف است که در روز قبل بازدید ما طی مراسمی با حضور مردم, پوش قدیمی آن را نصب کرده بودند.
حسینیه سرشک فضای مستطیل شکلی است که سه ورودی اصلی در شمال, جنوب و غرب دارد. در چهار طرف آن, غرفه هایی است که در عزاداری های محرم و تعزیه خوانی معمولا محل نشستن اعیان و سرشناسان شهر بوده. در وسط فضای حسینیه سکوی آجری میان دو چنار کهنسال قرار دارد که روی این سکو مراسم تعزیه انجام می شود.
اصالت فضای این حسینیه را دوست داشتم و در دل گفتم کاش در مراسم تعزیه خوانی این حسینیه حضور داشتم.
بازدید از مسجد و حسینیه سرشک نیازی به بلیط ندارد, زمان اقامه نماز مسجد باز است. در غیر ساعت می توان با متولی مسجد هماهنگ کرد. فضای حسینیه در ایام غیر عزاداری محرم, گذرگاهی است که مردم در آن رفت و آمد می کنند.