قبل از سفر به نطنز درباره آرامگاه و خانقاه شیخ عبدالصمد نطنزی در گوگل جستجو میکردم عکس ها برایم کمی گمراه کننده بود تا اینکه در سفرم به نطنز, راهنمای ما آقای حسینی به روشنی این سه بنای کنار هم برامون توضیح دادند. از سمت خیابان مالک اشتر که مسیر پیاده رو پارک رو برویم ابتدا سردر خانقاه, سپس آرامگاه شیخ عبدالصمد نطنزی و میل و مناره و در نهایت مسجد جامع نطنز قرار دارد. خانقاه در زمان حیات شیخ عبدالصمد وجود داشته و کلاس هایش آنجا برگزار میشده. و در فضای پشت سردر قرار داشته که خانقاه در دوره حمله افغان ها تخریب میشه, به گفته اهالی تا سال 75 شمسی خرابه های آن وجود داشته و بعد از آن به طور کامل خراب میشه. اما سردر زیبای خانقاه شیخ عبدالصمد نطنزی که تقریبا سالم است و مرمت های اخیر زیبایی اثر را حفظ کرده. زین الدین ماستِری از دستیاران وزرای ایلخانی که مرید شیخ عبدالصمد نطنزی بوده, این سردر را بعد از مرگ شیخ به یاد او در سال 707 میسازه. (آندره گدار سالی که در مرمت نوشته اشتباهه چراکه راهنمای ما آقای حسینی گفتند زین الدین ماستری سال 712 کشته شده)
تزئینات سردر خانقاه بسیار متنوع, ظریف و زیباست. ترکیب هنرمندانه ای از کاشی کاری و آجرکاری را در سردر میبینیم. مقابل سردر خانقاه درختان چنار کهنسالی قرار دارند.
راهنمای ما گفتند از خطاطی کتیبه آن توسط علیرضا امامی بیانگر ارزش بنا و علاقه و احترام زین الدین ماستری به شیخ عبدالصمد وآوردن هنرمندان مختلف از سراسر ایران و ساخت همچنین سردر باشکوهیست.