این اقامتگاه در یکی از مرتفعترین روستاهای جاده سه هزار و در روستای یوچ قرار دارد. بومگردی توسط یک خانم خوش برخورد اداره می شود.
ما از طریق یکی از سایتها این اقامتگاه رو رزرو کردیم.بومگردی شامال دو اتاق 15 و 20 متری و یک اتاق مشترک بین این دو اتاق( که شامل کتابخانه، یخچال، گاز خوراک پذیری و سینک ظرفشوئی می شد. ساختمان بومگردی بصورت سنتی و ازترمیب گل و چوب و سنگ ساخته شده است. یک سرویس بهداشتی فرنگی و ایرانی بصورت جداگانه و یک حمام، با استفاده از مصالح جدید و نوساز در محوطه کنار اتاقها موجود بود.
استقبال میزبان بسیار عالی بود. اتاق سریعا تحویل داده شد. ما در دو روی که در این اقامتگاه حضور داشتیم، تمام وعده های غذائی را به میزبان سفارش دادیم و از کیفیت وحجم غذا به نسبت قیمت راضی بودیم.
دور تا دور اقامتگاه پر از درختهای گردو بود. بخاطر قرارگیری اقامتگاه در بالاترین نقطه روستا، در اغلب موارد ابرها تا وسط تراس میومدن و بسیار لحظات لذت بخشی رو رقم میزدن.
چند نکته در مورد منطقه و این اقامتگاه:
1.اقامتگاه در 48 کیلومتری از تنکابن قرار دارد. پس از طی جاده دیدنی و زیبای سه هزار، باید هفت کیلومتر انتهائی را در جاده خاکی نسبتا هموار طی کنید. البته این مسیر با هر خودروئی قابل پیمایش می باشد.
2.با توجه به ورودی باریک روستا، امکان پارک خودرو در روستا وجود ندارد و باید خودروها در ابتدای روستا پارک شده و یک مسیر کمی شیبدار به طول 700 متر را تا اقامتگاه طی کنید. مطمئنا طی این مسیر برای افراد مسن و اونهائی که مشکلات حرکتی دارتد، بسیار سخت خواهد بود. در ضمن بهتره که وسائل مورد نیاز رو در کوله های متعدد تقسیم کنید تا در حمل اونها در این مسیر دچار مشکل نشوید.
3. در صورت تمایل به پیاده روی در روستا و کوههای نزدیک به آن امکانات لازم نظیر عصا، کفش مناسب و ... را همراه داشته باشید.
4. ما در انتهای تیرماه به این اقامتگاه سفر کردیم و حوالی صبح و غروب، سرمای دلچسبی در این منطقه احساس میشد و لازمه لباس گرم به همراه داشته باشید.
در کل اقامتگاه بسیار تمیز و مرتبی بود. حتی امکانات آشپزی در اتاق مشترک مهیا بود. ما از اقامت در این محل، بخصوص از رفتار و اخلاق میزبان، خیلی راضی یودیم.