برای سفر به ترکمن صحرا اقامتگاه ترکمن اوی رو انتخاب کردیم که در روستای گچی سو بالا قرار داره و از داخل این اقامتگاه در دوردست ها مقبره چوپان آتا رو میشد دید.
اسامی اتاق ها کلمات ترکی بودن و ما برای اقامت اتاقی که سبک سنتی ترکمنی داشت رو انتخاب کردیم. اتاق های معمولی هم دارن و امکان استفاده از اون ها هم هست.
برای وعده های غذایی غذاهای ترکمنی مثل بورک، مانتی، چکدرمه رو انتخاب کردیم و شب یه گروه توی محوطه اقامتگاه موسیقی و رقص ترکمنی اجرا کردن.
تپه های مخملی اطراف اقامتگاه خیلی زیبا بودن و پیاده روی توی تپه ها و استفاده از تاب بزرگ چوبی هم شروع خوبی برای یکی از روزهای سفر به این منطقه بود.
امکان رفتن به گورستان تاریخی خالد نبی با اسب هم هست که باید با اقای حمیدزاده هماهنگ کنید و همینطور اگه اهل پیمایش هستین میتونین از گورستان خالد نبی تا اقامتگاه رو پیاده بیاین و از دیدن تپه های مخملی و گل های رنگارنگ بهاری سرشار از لذت بشین.
اگه میخواید یه اقامت دلنشین و ارزون و آرام بخش و پر از انرژی مثبت داشته باشید اصلا به هتل و مسافرخونه فکر نکنید
برید سراغ "بومگردی" توی همه جای ایران هم ازشون طبق شرایط اقلیمی و سنتی اون منطقه پیدا میشن.
بومگردی یه جور مرکز اقامتیه که توی کل ایران وجود داره و الان هم داره گسترش بیشتری پیدا میکنه
شیوه اشون اینه که خونه های محلی اون منطقه و اقلیم رو در قالب یه مجموعه میسازن و از افراد محلی اون منطقه به عنوان تور لیدر محلی آشپز راهنما استخدام میکنن
و غذاهای محلی اون منطقه رو از صبحونه گرفته تا شام رو براتون تدارک میبینن و الحق والانصاف بسیار هم محیط هیجان انگیزین
تا الان بودن توی چهارتا از بومگردی ها رو توی شهر های مختلف تجربه کردم
و اقامتگاه خالد نبی یکی از هیجان انگیزترینهاشون بود.
چون مکانش توی دشتهای مخملی معروف خالد نبی بود
آسمان شب خیلی خوبی داشت
افراد خوش مشربی توش کار میکردن و خونه های محلی ترکمنی که بهشون میگن "اوی" بسیار موندن توشون هیجان انگیزن
موقع خواب ممکنه گه گاهی صدای شیهه ی اسبای روستاییهای همسایه به گوشتون برسه و کلا همه چیز فراهمه برای یک شب به یاد ماندنی
چندتا عکس رو به پیوست توی این پست قرار میدم تا بیشتر و بهار فضا و شکل این اقامتگاه رو درک کنید