در ادامه ی دیدنیهای شهر گرمسار، میتوانم به روستای تاریخی پاده اشاره کنم. این روستا که در فاصله ی 26 کیلومتری از گرمسار قرار گرفته، یکی از روستاهایی بوده که در مسیر راه ابریشم قرار داشته است و یکی از دلایل مهم بودن این روستا نیز همین امر است.
تعداد کمی از خانوار ها در این این روستا زندگی میکنند ولی همچنان زندگی در این روستا جریان دارد.
تابستانهای این منطقه بسار خشک و طاقت فرساست. خانه های روستای پاده، به صورت سنتی و کاه گلی ساخته شده اند قدم زدن در کوچه پس کوچه های این روستا، جذابیتهای خاص خود را دارد.
در سفر به این روستا به فرهنگ و عقاید مذهبی روستاییان احترام بگذاریم چرا که تورهای گشتی زیادی را که از تهران آمده بودند را مشاهده کردیم که بدون درنظر گرفتن زندگی مردم روستا، با صدای بلند ترانه های پاپ گوش میکردند که جای تامل دارد. امیدوارم این فرهنگ هم در در میان گردشگران ایرانی رعایت شود.
از اصلی ترین جاذبه های این روستا علاوه بر بافت سنتی، قلعه ی پاده است. نمونه ای از حمامهای ایرانی را با تمام جزیاتش میتوانید در این روستا ببینید. تعدادی از آب انبارهای قدیمی که البته دیگر استفاده نمیشوند هم در روستا موجود است.
مردم این روستا، با کشاورزی و کاشت گندم، خربزه، انار، هنوانه و پنبه امورات زندگی خود را میگذرانند. اگر در تابستانهای گرم گذرتان به این روستا خورد، از شیرینترین انجیرهایی که در زندگیتان، نمونه اش را ندیده اید، غافل نشوید چرا که روستاهای اطراف گرمسار، قطب تولید شیرین ترین انجیرهای ایران هستند.
#گلفام_سفر
پاده روستایی در ۲۲ کیلومتری شرق گرمسار است که چند جاذبه تاریخی را در دل خود جای داده است. برای سفر به این روستا از جاده گرمسار به سمنان باید به آرادان رفت و از آنجا نیز حدود سه تا چهار کیلومتر فاصله با روستای پاده وجود داره. بهترین فصل سفر به پاده، بهار یا پائیز است. این روستا چون در مسیر جاده ابریشم بوده بنابراین در آن بناهایی ساخته شده و در آن روزگاران مورد توجه بوده است. قلعه تاریخی پاده که در واقع قبلا محل زندگی مردم بوده و اکنون خرابه های آن باقی مانده، یخچال و حمام قدیمی از جاذبه های تاریخی پاده هستند. همچنین پاده در منطقه ای واقع شده که اطراف آن را معادن نمک در برگرفته اند و از جاذبه های طبیعی محسوب میشه. بافت قدیمی روستا نیز جذاب است و دیدن ان خالی از لطف نیست. درباره نام روستا گفته میشه نام اصلی اینجا پایین ده بود که در زبان محلی به صورت پاده درآمده است.