کافه تهرون Tehroon Cafe

بعد از مدت ها که تصمیم داشتم برم کافه تهرون و به هر دلیلی نشد یک روز بعد از کار با دوستم راهی کافه تهرون شدیم

وقتی وارد میشی انقدر رنگ سبز میبینی که جو و اتمسفر طبیعت حالت رو خوب می کنه. یک حیاط کوچولو با چندتا میز و صندلی و یه عالمه آدم که منتظرن حداقل زمانشون رو اینجا جا بذارن رو برن

وسط تمام هیاهوی حیاط یه حوض کوچولو هست که بازم سبزه انقدر قشنگه که تا ازش عکس نگیری و برای خودت نگهش نداری ازش نمیگذری

وقتی از درب ورد وارد کافه میشی یاد خونه های قدیمی مادر بزرگ و پدر بزرگ ها میوفتی اون وقتها که بچه بودی و خونه ها حیاط داشت و دلت بزرگ بود و دغدغه زندگیت کم

یک میز پیشخون باکلی چیزهای قدیمی در انتطارته.....رفتار پیشخدمت هاشون هاشون انقدر خوبه که هرچی بگم کمه
وقتی منو رو آوردن برای دادن سفارش کلی ذوق کردم یک دستمال سفید پارچه ای که داخلش نوشته های سیاه داشت برای انتخاب اونی که تومی خوای

اینجا همه چیزش خوبه بوی زندگی میاد کنار شومینه دوتاعکس از آدم های این خونه که قبلا زندگی می کردن حس میکنی اینجا خونه‌ی خودته بقیه اومدن مهمونی‎

یه قفسه پر از کتاب و خاطره است از کتاب شاملو گرفته تا دیوان حافط و ایرانگردی اینجا کلی کتاب داشت که دلت می خواست دستت بگیری

لقمه کشک بادمجان حرف نداشت مخصوصا وقتی کمی لیمو ترش تازه بهش زده بودن و زیتون کنارش بود

از شیرینی های ریزش بگم یا قهوه آمریکانوش اینجا همه چیز بهت حس خوب میده به همه کسایی که نرفتن توصیه میکنم حتما یبار به اینجا سر یزنن