شهرستان لالجین در استان همدان از جمله شهرهای توریست پذیر این استان است که شهرتش را مدیون تولید سفالش است. اکثر مسافرانی که برای خرید به این شهر می آیند حتما یکی از دیزی سراهای آن را تست می کنند.
انتخاب اینبار ما رستوران و سفره خانه سنتی لانجین بود. مانند بسیاری از سفره خانه های سنتی کنار یک سفال فروشی بزرگ تاسیس شده بود. فضای تمیز و وسایل نو حکایت از آن داشت که به تازگی افتتاح شده است. چیدمان تخت ها مرتب و در اندازه های مختلف 4 نفره تا 10 نفره و بیشتر بود.
خنکای آب فواره های ظریف حوض کوچکی در ابتدای سالن هوا را مطبوع کرده بود. چراغ های سقفی سالن از طرح قاب های چوبی مشبک با شیشه های رنگی بهره برده بود که تلالو نور زیبایی را ایجاد کرده بود.
مانند اکثر سفره خانه های این منطقه طاقچه هایش مزین به ظروف سفالی زیبا بود. فضای وسط سالن دلباز بود و موقع شلوغی مشکلی در رفت و آمد ایجاد نمی کردند مانند بسیاری از سفره خانه های این منطقه که به خاطر مشتری های زیاد سراسر پر از میز و تخت بودند.
یک تخت اختصاصی نیز برای تولد و سایر مراسم در نظر گرفته شده بود. همگی دیزی به قیمت هر کاسه 15000 تومان همراه با مخلفاتش شامل سبزی، ترشی، پیاز و دوغ سفارش دادیم. بیشتر پرسنل رستوران در واقع یک خانواده بودند که از زن و بچه و مرد همگی اینجا مشغول به کار بودند.
برخورد دوستانه ای داشتند ولی بهتر بود حداقل لباس فرم یا یکدستی می پوشیدند. دیزی عطر و طعم خوب و ادویه کافی داشت. یک نوع سبزی خاص در آن استفاده کرده بودند که من به شخصه خوشم آمد اما همه همراهان ظاهرا دوست نداشتند. نان تنوری هم تازه و گرم بود. در کل مطمن ام اگر برخورد پرسنل حرفه ای تر شود و سرعت عمل بیشتری داشته باشند به زودی مشتریان خوبی را جذب خواهد کرد.