Farzaneh Omidi:
گاهی انتخابهای جدید، نتایج ناامیدکنندهای دارند! میخواستیم رستورانی مقرونبهصرفه انتخاب کنیم و سمت برگرکینگ یا سابوی و رستورانهایی از این دست نرویم تا غذای سالمتری داشتهباشیم.
در اکلاهما، درباره رستورانهای زنجیرهای ویتنام شنیدیم و اینکه غذایی با تلفظی نزدیک به (فا) دارند. من که نودلهای خوب و پر ملاتی در خانه تهیه میکنم، با دیدن عکس فا، انتظار طعم و مزهای آشنا داشتم. فکر نمیکردم ترکیبی از نودل و سبزیجات و گوشت و مرغ بتواند برای من انقدر غیرقابل تحمل باشد!
البته که عادات غذایی و فرهنگ غذایی هرکشور، مثل بسیاری فاکتورهای دیگر کاملا سلیقهای است و اگر در ویتنام زاده شدهبودم احتمالا فا را با بهبه و چهچه میخوردم ولی الان نه!
بزرگترین ایراد این غذای سوپ مانند، استفاده بسیار کم و احتمالا نزدیک به صفر از پیاز بود و خودتان تصور کنید مرغ یا گوشتی که بوی آن بخوبی گرفته نشده باشد. قطعا اگر فقط همین مورد رعایت شده بود، این غذای پر از سبزیجات سالم، میتوانست برای ما بسیار دلچسب باشد مخصوصا در روزهای سرد.
رستوران مرتب، تمیز و کارکنان مودب بودند ولی در کل رستوران سطح پایینی محسوب میشود و برای قرارهای رسمی و خاص مناسب نیست.
استندی پر از لیمو و جوانههای مختلف و ریحان و پیازچه هم در گوشه سالن وجود داشت که بدون محدودیت میشد از آن استفاده کرد. من که سرم را با همانها گرم کردم و بعد از خروج به ساندویچهای ناسالم پناه بردم!
قیمت هر پرس (فا) نه دلار بود. به جز یکی از همراهان ما که فای گیاهی را انتخاب کرده بود و آن بوی بد را حس نمیکرد، ما انگار پول را در جوی ریختیم! برای ما، اولین و آخرین بار بود...