روزگاری بود که رنگ همه فست فودها نارنجی و قرمز بود و به نظر می آید پیتزا ویلن از همین نسل است. این پیتزا فروشی یکی از رستورانهای هتل فردوسی محسوب می شود اما برای خودش یک ورودی مستقل از ورودی هتل دارد. کیفیت غذا نه فوق العاده است و نه ضعیف؛ زمان انتظار هم کوتاه بود. ولی نوع سرویس با لیوانهای کاغذی و کارد و چنگال پلاستیکی آن هم در حالی که پیتزا توی بشقاب آرم دار هتل چهار ستاره فردوسی سر میز می آید و لباس پیشخدمت هم او را از خدمه هتل معرفی می کند امتیازی برای مجموعه به حساب نمی آید. به نظر می رسد بیشتر عادت به آماده کردن سفارش بیرون بر دارند تا پذیرایی در سالن.