کم کم داشتم از پیدا کردن کافه در ارگ عظیم جهان نما ناامید می شدم که کافه کهن مهر (یا همان طور که خودش را بر تابلو معرفی کرده "صحبت سرای کهن مهر" را در طبقه 1- کشف کردم! دیوارهای شیشه ایِ دعوت گر، تزئینات کودکانه و صمیمانه ای مثل پروانه های کاغذی و مدادهای رنگی، فاصله کافی بین میزهایی که در فضای نسبتا بزرگ کافه خوب توزیع شده اند و ازدو نفر تا گروههای بزرگ در چیدمانشان در نظر گرفته شده و منوی گویایی که مثل یک نقشه راهنما خوراکیها و نوشیدنیهای کافه را معرفی می کند، همه دست به دست هم می دهند تا زمان در این فضا به خوشی بگذرد. نوشیدنی موناکو هم چه در طعم و چه در حجم برای منِ تشنه راضی کننده بود. وقت خداحافظی و پرداخت هم باید دقیق و بدون کلی گویی میزان رضایت از نوشیدنی را برای بارمن تشریح می کردم که این هم خاطره خوشی است.