فست فود تنورک Tanoorak Fast Food

ما روز 8 فروردین پرواز داشتیم به ترکیه از اونجایی که حواسم نبود بلیط آتا نخرم و اشتباها خریدم طبق معمول آتا بالای 4 ساعت تاخیر داشت و خودش گردن نمیگرفت به شدت گرسنه و عصبی بودیم پس ترجیح دادیم بریم از یکی از فست فودی های توی خود فرودگاه امام چیزی بخریم. چون ماه رمضون بود فک نمیکردم رستورانا اجازه بدن چیزی داخل بخوریم که دیدیم فست فود تنورک پرده کشیده جلوی درش و افرادی که روز نیستن میتونن داخل غذا سفارش بدن و بخورن (که ایده ی خیلی خوبیه نه اینطوری روزه دارا چیزی میبینن!!!!!! نه اینکه اون بدبختی که روزه نیست گشنه و تشنه میمونه و از معده درد میمیره!)
رستوران تنورک غذای تمیز وبه نسبت خوبی داشت پرسنلش هم خیلی برخورد خوبی داشتن (من یه جعبه شیرینی خامه ای داشتم که برای سوغاتی میبردم و به دلیل تاخیر داشت گند میخورد توی شیرینی که هیچ جا حتی سوپرمارکت های فرودگاه حتی با دریافت پول اضافه هم قبول نمیکردن بزارن تو یخچالشون اما اینجا قبول کردن و گذاشتن توی یخچال و ما رو نجات دادن) قیمت غذاها هم معمولی رو به بالا بود که با توجه به اینکه توی فرودگاه بودیم معقول به نظر میرسید.

اگر گرسنه از سفر خارجی به ایران برگردید معمولا به دلیل ساعت ورود یا فاصله با شهر محکومید به استفاده از خدمات یکی از دو رستوران طبقه همکف فرودگاه. تنورک که تقریبا در مرکز این طبقه قرار دارد، هم به خاطر دکوراسیون و هم به خاطر موقعیت مکانی، مشتریهای بیشتری دارد و میزهای پر هم مشتریهای بیشتری را جذب می کند؛ من هم یکی از این مشتری ها. قیمت نسبتا بالای صبحانه ها و حجمی که بدون دیدن غذا هم می توان تصور کرد برای یک نفر زیاد خواهد بود، باعث شد که انتخابی جز سیب زمینی ویژه که به نظر می توانست نقش وعده ای بین شامِ نخورده شب قبل و صبحانه آینده را داشته باشد شد انتخاب ساعت 3 بامداد من.
عجیب است این همه اصرار فست فودها برای استفاده از سیب زمینی نیمه آماده و ترکیبِ ناموفقش با پنیر!
نبودن چاقو و استفاده از چنگال یک بار مصرف، دیر رساندن غذا سر میز و سرد شدنش روی پیشخان هم امتیازی برای رستوران نیست.