در یک غروب تابستونی و هنگام برگشتن به منزل که حوس خوردن یه چیز شیرین و خنک داشتم در خیابون شهرداری تجریش چشمم به تابلوی بستنی اکبرمشتی افتاد و به یاد گذشته بیاختیار پا به مغازه گذاشتم.
اکبرمشتی یکی از قدیمیترین بستنی فروشیهای تهرانه و به گفتهی بعضی منابع اولین بستنی فروشی تهران!
دیوار مغازه پوشیده شده از عکسها، پوسترها و روزنامههای قدیمی که نشون از قدمت اینجا داره و آدم رو مجاب میکنه پوسترها و اعلانات رو برای چند دقیقهای نگاه کنه.
یه بستنی سنتی ظرفی مخصوص به مبلغ پانزده هزار تومان سفارش دادم و بلافاصله سفارشم رو تحویل گرفتم. از اونجا که داخل مغازه خیلی کوچیکه و جایی برای نشستن نیست رو صندلی روبهروی مغازه نشستم و به خوردن مشغول شدم!
طعم بستنی خوب بود و پر بود از مغز پسته و خامه اما نه انقدر که برای یه ظرف کم حجم و کم محتوا پانزدههزار تومن ارزش داشته باشه.
تو روزهای کرونایی هم موردی نبود که بگم دستورالعملها رو رعایت میکنن یا نه، چون بستنیها در ظروف دربسته نگهداری میشن و به سرعت تحویل داده میشن و عملا مدت تماس مشتریها با کارکنان خیلی کوتاهه و به جایی نمیرسه!
برخورد کارکنان هم دوستانه و مودبانهست و من موردی ندیدم.
در سرتاسر خیابان شهرداری تابلوی حمل خودرو با جرثقیل دیده میشه و جای پارکی نیست.
چند روز پیش که میدون تجریش بودم هوس بستنی سنتی کردم خلاصه بعد از 10 سال دوباره رفتم بستنی اکبر مشتی، این بستنی فروشی که لقب اولین بستنی فروشی تهران رو داره تقریبا 80 سال پیش توسط اکبر ملایری در حوالی میدان راه آهن شروع به کار می کنه و بعد از فوت اکبر مشتی و تعطیلی بستنی فروشی مجددا در سال 75 در یه مغازه کوچیک نزدیک میدان تجریش توسط یکی از اقوام ایشان راه اندازی میشه،بر روی یکی از دیوارهای این بستنی فروشی بریدههای روزنامههای قدیمی که در مورد قدمت و کیفیت بستنی فروشی نوشته شده، چسبونده شده، کیفیت بستنی ها نسبت به چند سال پیش مقداری افت کرده ولی طعم بستنی سنتیش که ساده و مخصوص (با مغز پسته) داره خیلی خوبه، ضمنا این بستنی فروشی معمولا شلوغه و جا برای نشستن نداره و باید بیرون مغازه بستنیتونو میل کنید.