کافه هفت Haft Cafe

آن تخته سیاه کوچکی که روی شیشه نصب شده بود و خبر میداد که از 8:30 صبح تا 23 شب می شود در این کافه ناهار خورد دعوتم کرد داخل کافه هفت. طبق عادت همان طبقه همکف و رو به خیابان نشستم ولی طبقه دومی هم در کار بود و بیشترِ دیگرانی که وارد میشدند میرفتند آنجا! شکل منو هم که شبیه کلاکت بود دوست داشتنی بود و با هفت و هنر هفتم خوب ترکیب میشد. آقایی که سفارش می گرفت هم کمی شتابزده به نظر می رسید(احتمالا شیفتش تمام شده بود و نفر بعدی هنوز نرسیده بود که پست را تحویل بگیرد) و هم انگار منو را فراموش کرده بود. همین طور زبان فارسی را! "چای سرد" برایش چیز بسیار غریبی بود ولی "آیس تی" کاملا روشن بود. هرچند با منوی همان آیس تی خودشان هم آشنا نبود و خلاصه چیز دیگری سپرد آماده کنند!معطلی زیاد نبود. طعم چیپس و پنیر هم خارق العاده نبود و مثل اغلب چیپس و پنیرها ف ظرف فقط چیپس بود بی پنیر و هرچیز دیگر! میزان سطح اتکای ظرف روی میز هم کم بود و هی با هر اقدام چنگال، نیم دور دور خودش می چرخید! موقع پرداخت چشمم خورد به تابلوی 10 درصد تخفیف دانشجویی! پرسیدم برای اعمال تخفیف کارت دانشجویی میبینند؟ لبخند زدند و گفتند "نه" و 10 درصد تخفیف که اعمال کردند هیچ! یک قوطی کبریت هم یادگاری دادند. بین عکسهایی که روی قوطی کبریتها بود من "پرواز بر فراز آشیانه فاخته" را انتخاب کردم و همین برای رضایتم از کافه بس!