در انتهای سیمون بولیوار و ابتدای حصارک همیشه یک رستوران خوب بود که در روزهای کاری در تهران وقتی فرصت محدود بود برای نهار اونجا می رفتیم ،این مرتبه اما اثری ازش نبود و پرسو جو که کردیم گویا به علت کرونا و کسادی بازار در ۳ ماه گذشته بسته بود،در جستجوی رستوران دیگری بودیم که چشممون به تابلو جگرکی و کبابی اکبر افتاد از اونجایی که تنور و نان داغ هم داشت وسوسه شدیم و به اینجا رفتیم،داخل رستوران معمولی و میز و صندلی ها هم چوبی بود،فضای رستوران هم خلوت بود،یک نفر در پشت پیش خوان مشغول سیخ کردن جگر و پیچاندن جگر ورز بود،با دیدن ما با خوشرویی و برخورد خیلی خوب و تعریف از کیفیت کباب و جگرشون ما رو مجاب به نشستن کرد،ما هم سفارش یک جوجه و دو پرس کباب کوبیده بود،چشمتون روز بد نبینه بدترین کباب کوبیده عمرم رو اینجا خوردم ،تکه اول رو که داخل نون گذاشتم و به دهان بردم بین قورت دادن و ندادن مردد بودم، معلوم نبود این گوشت بود،اصلا گوشت چی بود، جالبه دوستمون هم مشغول جنگ با جوجه و تیکه کردن اون بود،این جوجه به درد فلسطینی ها تو انتفاضه به جای سنگ می خورد.خلاصه با خوردن کمی نون و ماست با ذهن سیاه و تاریک از بد بودن اینجا بیرون اومدیم ،اگر گذرتون به اینجا افتاد از کنارش هم رد نشید