سر پل تجريش و درست جنب آش و حلیم سيدمهدى يه راه پلهى باريك وجود داره كه نظر كمتر رهگذرى رو به خودش جلب کرده. از این پلهها که بالا برید یه فضای قدیمی رو شاهد خواهید بود پر از مشتری گرسنه که سر میزها نشستن و یا دارن غذا میخورن یا منتظرن غذاشون آماده بشه. اینجا درست مثل قهوهخانهها و چایخانههای قدیمی میمونه و فضایی مملو از خاطرات رو تداعی میکنه.
وسایل و میز و صندلیها همه قدیمی هستن و خبری از دکوراسیون لوکس و حتا معمولی نیست اما بسیار با صفاست.
پرسنل و مدیریت این چایخانه آدمای با عشقی هستن و خیلی خوش برخوردن و اگه فرصت کنن با مشتریها شوخی هم میکنن.
اینجا علاوه بر وعدهی صبحانه، نهار هم از مشتریا پذیرایی میکنن و غذاشون خیلی خوشمزهس.
وقتی به همچین فضاهایی مراجعه میکنیم باید قید بهداشت و این مسائل رو بزنیم و مشتریهای فراوان اینجا همه با همین ذهنیت مراجعه میکنن!
من برای خوردن صبحانه اینجا رفتم و سوسیس تخم مرغ سفارش دادم، غذا به سرعت آماده شد و مزه و کیفیت خوبی داشت. چند باری هم نهارشون رو خوردم که خوب بوده.
صبح روزهای تعطیل اینجا جا برای نشستن به سختی پیدا میشه و کوهنوردا صبحانه رو اینجا میل میکنن.
جای پارک که اصلا پیدا نمیشه و فقط باید از پارکینگهای عمومی تجریش استفاده کنید.