روبهروی پارک امیرخسرو در محلهی لودیِ دهلی، مقبرهی نظامالدین اولیا قرار گرفته که این بارگاه برای مسلمانان هندی مکان بسیار مقدسی به حساب میاد تا جایی که از لفظ ((حضرت نظامالدین)) برای ایشون استفاده میکنن.
محلهی لودی از معدود مناطق تمیز شهر دهلی هست اما این سوی خیابان که بارگاه نظامالدین قرار گرفته با کلیت محله در تضاده، انگار که وارد دنیای دیگهای شدی! کوچههای تو در تو و کثیف، پر از مغازههای کوچک و بزرگ که بیشتر شمایل و ادوات مذهبی میفروشن و پر از فقیر و متکدیه!
تو حیاط بارگاه هم خیلی شلوغه و مسلمانان به شعائر اسلامی مشغولن و اون روز که ما اونجا بودیم غذای نذری میدادن. تو کوچههای اطراف هم مدارس مذهبی و آموزشگاههای دینی دیده میشدن.
کلا هند کشور عجیبیه و همهی اقشارش رفتارای جالبی دارن و اینجا هم از این قاعده مستثنی نیست.
یکی از جاذبه های دهلی که نزدیک مقبره همایون می باشد درگاه نظام الدین است که یکی از صوفیان مشور هندی می باشد. سالانه مسلمانان زیادی به زیارت درگاه این صوفی می روند و مراسم قوالی در انجا برگزار می شود. خیابان منتهی به این درگاه خیابانی است پر از رستوران و غذاهای خیابانی. این درگاه در منطقه ضعیفی واقع شده و متاسفانه شاهد تعداد زیادی کارتن خواب و گدا خواهید بود. برای ورود به درگاه باید کفشهای خود را دم در دربیاورید و داخل شوید. در کوچه پس کوچه های تنگ درگاه تا رسیدن به حیاط اصلی چندین مغازه فروش تسبیح و گل و نقل و پارچه های سبز رنگ و سوغاتی وجود دارد و معمولا کسانی که برای زیارت میروند ظرفی گل و شمع میخرند. در حیاط اصلی مقبره نظام الدین و یک مسجد وجود دارد. ساختمان مقبره کوچک بوده و یک گنبد ساده و سفید مرمری دارد. ورود به مقبره برای بانوان ممنوع است و معمولا خانمها در حیاط مینشینند. در این درگاه مقبره چندین فرد مشهور دیگر از جمله امیر خسرو دهلوی نیز قرار دارد. ما بعد از اذان مغرب به درگاه رفتیم و چند دقیقه ای نیز در حیاط مراسم قوالی را تماشا کردیم.