گندم بريان Gandom Beryan

گندم بریان به قسمتی از حاشیه غربی دشت لوت گفته می شود که پوشیده از سنگ های سیاه آتشفشانی است . این سنگ ها که از جنس بازالت و دارای اشکال عجیب و غریب هستند ، گستره ای به طول 13 در 12 کیلومتر را در یک منطقه مسطح و مرتفع در حاشیه غربی دشت لوت مرکزی پوشانده اند .
در حاشیه غربی و جنوبی منطقه گندم بریان ، رود شور ( کال شور ) جریان دارد که از کوه های راور کرمان سرچشمه گرفته و وارد دشت لوت می شود و بعد از گذشتن از غرب و جنوب منطقه گندم بریان ، سپس جاده شهداد به نهبندان در دشت لوت ( کویر لوت ) را قطع کرده و به سمت شمال منطقه کلوت ها و سپس به سمت چاله مرکزی لوت پیش می رود تا در باتلاق های نمکی آن ناحیه ، ته نشین شود .
منطقه گندم بریان در غرب کویر لوت و در سمت شمال شرقی کرمان و شرق کوه های راور کرمان واقع شده است .
برای دسترسی به منطقه گندم بریان باید ابتدا از کرمان به جاده شهداد به نهبندان بیایید . این جاده منطقه غربی دشت لوت در استان کرمان را به منطقه شمال شرفی دشت لوت در استان خراسان جنوبی وصل می کند . برای دسترسی به منطقه گندم بریان از طریق این جاده ، 40 کیلومتر بعد از گذشتن از شهر شهداد ، باید به سمت چپ وارد شده تا بعد از 35 کیلومتر به نزدیکی رود شور برسید . منطقه گندم بریان در آن سوی رود شور بر ارتفاعی حدود 120 متری نسبت به مناطق اطراف قرار گرفته است . مسیری که از جاده شهداد نهبندان به سمت رود شور می آید ، فقط از روی رد ماشین ها در زمین های کویری قابل شناسایی است . برای عبور از رود کم عمق رود شور و رسیدن به منطقه گندم بریان باید این قسمت از مسیر را پیاده طی کنید .
گفته شده که در سال هایی ، منطقه گندم بریان به عنوان گرم ترین نقطه کره زمین ، ثبت شده است . فصل مناسب برای دیدار از کویر لوت و رود شور و منطقه گندم بریان در ایام پاییز و زمستان است و باید با راهنما و یا استفاده از جی پی اس به این منطقه بروید و آب و غذا همراه ببرید .