بقعه امامزاده سید نصرالدین در ضلع غربی خیابان خیام و نرسیده به چهارراه گلوبندک قرار دارد. این بقعه به روایت منسوب به مدفن سید نصرالدین از نوادگان امام محمد باقر و در روایات دیگر متعلق به سیدناصرالدین از نوادگان امام زینالعابدین میباشد.
تنها امامزاده محله سنگلج، امامزاده سید نصرالدین یا ناصرالدین است که اکنون در حاشیه خیابان خیام قرار دارد و یکی از امامزاده های قدیمی شهر تهران است. سید نصرالدین به روایتی از نوادگان امام زین العابدین و به روایت دیگر از نوادگان امام باقر است که البته در نهایت باز هم از نوادگان امام سجاد(ع) محسوب می شود.
تاریخچه ساخت این بقعه به دوره صفویه برمی گردد و قدیمی ترین تاریخ موجود در کتیبه های امامزاده مربوط به سال ۹۹۳ قمری است. بعدها در دوره قاجار و به همت منیرالسلطنه این بقعه بازسازی و توسعه پیدا می کنه و کاشیکاری های زیبای آن مربوط به دوره قاجار است. علاوه بر اینکه اینجا بقعه مذهبی است، در کنارش مسجدی نیز به همین نام قرار دارد و معمولا برنامه های مذهبی مفصلی نیز در این مکان برقرار است. ورودی اصلی امامزاده از کوچه شادلو است که حیاط امامزاده اط سطح کوچه چند پله پائین تر است. امامزاده دارای صحن بزرگی است که وسط ان یک حوض آب قرار دارد.
قبلا در کنار امامزاده یک قبرستان بزرگی نیز بوده که در طول زمان تخریب و زمین آن تبدیل به مغازه ها و منازل مسکونی می شود. در کنار امامزاده، منیرالسلطنه زن نیکوکار ناصرالدین شاه قاجار مدرسه ای می سازد که به نام خودش بوده و بخش عمده ای از آن در زمان ایجاد خیابان خیام از بین می رود و بخش کوچکی از آن باقی مانده است.
مقبره شیخ چغندر از عارفان دوره قاجار که داستان زندگی جالبی نیز دارد در ضلع جنوبی امامزاده قرار دارد.